YİĞİT MUVAHHİDLERİN ÖYKÜSÜ

YİĞİT MUVAHHİDLERİN ÖYKÜSÜ 12

- Bana bak kadın, hepinizi öldürürüm. Beni çıldırtacak mısın ha.. Ulan nedir senden çektiğim. Bu kızları sen bu hale getirdin. Ne demek ha, ne demek evden gitmiş. Mektup yazmış. Sen bunları bu hale getirdin. Zırlama ulaaan. Git o kızı bul yoksa boşarım seni. İntihar etsin yine o gericilere gitmesin. Ben alemin yüzüne nasıl bakarım?

Zırlama kadın, zırlamaaa... Ben sana kapanmasınlar demedim mi? Neymiş heves etmiş.. Sen de mi örgüte katıldın lan? Doğru söyle!

- Benim ne suçum var. Ben ne bileyim böyle olacağını..

- Ulan kadın senin o ablan var ya, o şeytan, kesin onun parmağı vardır bu işte. Gizli gizli görüşüyor musunuz yoksa?

- Yok, vallahi de görüşmedim billahi de. Hem onun ne suçu var. Hacer'imi unutmuştur. Kaç sene oldu görmeyeli.

- Yok, yok o lanet kadının vardır parmağı.

O kız bu gece çıkmasın ortaya, hele bir çıkmasın, sen de defolacaksın bu evden.

Heves ha, heves.. Al sana heves.. Kızın Müslüman olmuş bizi de İslam'a davet ediyor. Cemaate hicret etmişmiş. Ben gösteririm onlara, hepsini ihbar edeceğim. Hepsini sürüm sürüm süründüreceğim. Dağ başı mı burası, yobazlar. Kız başına hicret ediyormuş. Ulan evden kaçmanın adını hicret koydular. Kara kara çarşaf çıkardılar önce, sonra da sakal, bir tek onlar Müslüman ya..

Küçük kız nerede?

- Şey, ımm odada. Çok korktu.

- Neredesin kız. Gel bakayım buraya. Gel.. Nerde kız o, o... ablan. Kime kaçtı. Söyle gebertirim seni.

- Vallahi bilmiyorum baba. Mektubu verdi bana, ben Müslümanlara hicret edeceğim dedi.

- Söyle bak, kemiklerini kırarım.

- Vallahi bilmiyorum baba. Bilsem söylemem mi? Ablam nerede, ne yapar şimdi. Biz ne yaparız şimdi.

- Hey Allah'ım, sen sabır ver bana, sabır ver. Ben neredeyim bu nerede? Kadın, kadıın, sen ana olsaydın bu kızlar böyle mi olurdu.

Ben karakola gideceğim. Hepsini şikayet edeceğim şu komşularını da şikayet edeyim, görsünler günlerini. Ceketimi getir, nerede ha..

- Getirdim. Dur sakin ol. Belki bir arkadaşına gitmiştir. Yapmaz Hacerim öyle şey. Gelir ha.. Biraz bekleyelim. Telefonunu açar belki.

- Gideyim, geleyim seni öyle öldüreceğim. Hep senin yüzünden oldu bunlar, heves ha, heves.

Telefonumu getir, sehpanın üzerinde, karakola gideceğim.

Ayşe hızlı adımlarla salona geçti. Telefon elinden düşecekti neredeyse.Korkudan tüm bedeni titriyordu.Kapıyı öyle bir kapatmıştı ki kocası, ev sallanmıştı. Hemenküçük kızının yanınakoştu. O da çok korkmuştu.

- Korkma kızım, korkma. Boynu devrilsin. O ancak bize erkeklik yapar. Komşunun kapısına gitsene. Tabi onlardan korkuyorsun. Cemaat var arkalarında. Seni bir temiz dövseler ya. Yok yok Allah korusun, yatalak hiç çekilmez bu hayvan. Böyle iyi. En azından işe gidiyor, kahveden fırsat bulunca da erkeklik yapmaya eve geliyor. Gidesin de gelmeyesin.

- Anne ablam nerde?

- Bilmiyorum kızım. Ben de bilmiyorum. Ablan iyidir. Sen üzülme. O hiç yanlış bir yere gider mi?