Tesadüf

Bölüm 3:Vampir Avcısı

Sabah erkenden uyanıp yola koyulmak için arabaya atladık. Cece dün gece bi kızla tanışmış ve kız büyükbabasından annemin ismini duyduğunu söylemiş. Cece'de kızdan büyükbabasının adresini istemiş.

"Heyecanlı mısın?"

"Kalp atışlarımı duymuyor musun? Tanrım! O kadar heyecanlıyım ki.. Umarım gerçekten bi şeyler bulabiliriz." Dedim.

"Isabel?" Dedi endişeli bi sesle Cece.

"Evet?"

"Sana söylemem gereken bi şey daha var.." Ardından devam etti. "Dün tanıştığım kız, büyükbabasının gizemli ve tuhaf biri olduğunu söyledi."

Tam olarak neden bahsettiğini anlamamıştım. "Nasıl yani?" Diye sordum.

"Adamın büyülere inandığını söyledi. Kız, büyükbabasının aklını kaçırdığını düşünüyor."

"Vay canına, büyü mü?" Diye sorarak kahkaha attım. Cece oldukça ciddi görünüyordu.

"Büyü.." Diye cevap verdi. Suratındaki ciddilik oldukça tuhaftı. Daha fazla bir şey söylemedim. Uzun yolun ardından küçük bi kasabaya geldik. Adamın yaşadığı yeri kasabadaki bi kafeye sorarak bulduk. Yol kenarında irkitici bi evde yaşıyordu. Arabayı park ettikten sonra bahçe kapısını açtık. Bahçede solmuş çiçekler, yerlerde kurumuş yapraklar vardı. Evin kapısına yaklaştıkça içimde bi korku oluştu. Cece kapıyı çaldı, ama açan olmadı. Kapının yanındaki pencereye doğru ilerlerken verandanın eskimiş ahşapları gıcırdıyordu. Pencereden içeri bakmaya çalıştım ancak perdeler o kadar kalındı ki hiç bir şey göremedim. Cece kapıyı tekrar çaldı ve bu sefer kapı aralandı.

"Ne istiyorsunuz?" Dedi içerden bi ses. Yaşlı birinin sesi olduğu belliydi. Adamın sesi beni daha çok korkutmuştu.

"Efendim, biz Atlanta'dan geldik. Adresinizi torununuz Charly'den aldık.izin verirseniz size bir kaç sorumuz olacak." Dedi Cece.

"Charly mi? Charly size benden mi bahsetti?" Diye sordu. Ve ardından kapıyı tamamen açtı. Tahmin ettiğim üzere oldukça yaşlı bi adamdı. Sesinin aksine tatlı bi görüntüsü vardı. Ardından "Girin içeri." Dedi ve bizi içeri aldı. Ev dış görüntüsü gibi korku filminden çıkmışa benzemiyordu. Tam bir yaşlı eviydi. Her tarafta aile fotoğrafları asılıydı.

"Size ne ikram edeyim?" Diye sordu sıcakkanlı bi tavırla.

"Teşekkürler ama fazla vaktimiz yok. Bi kaç soru sorup yola koyulmamız gerek." Dedi Cece.

"Ah, evet. Charly'nin benden bahsettiğini duyunca şaşırdım. O.. O beni pek sevmez." Dedi ve gözünden düşen yaşı silerek devam etti. "Sizi dinliyorum."

"Charly sizin arkadaşım Isabel'in ailesini tanıyabilecek olacağını söyledi. Ailesi 14 yıl önce, ortadan kayboldu ve kiöse onlara ne olduğunu bilmiyor." Diye Cece konuyu kısaca özetledi.

"Isabel.. O sen misin?" Dedi ve bana döndü.

"Evet.." Dedim şaşırarak.

"Annenin ve babanın adı neydi Isabel?" Diye sordu tekrar.

"Alaric ve Mary Black."

"Mary ve Alar-" birden duraksadı. Aniden yerinden kalktı ve "Oh Aman Tanrım! Sen o Isabel'sin. Ne kadar da büyümüşsün. Tanrım! Nasıl oldu da tanıyamadım." Dedi. Çok şaşırmıştım. Ailemi tanımasına sevinmiyor değildim ama bu adamın gerçekten tuhaf bi yanı vardı. Yani ailrmin neden böyle bi arkadaşı vardı?

"Demek en sonunda gittiler?" Diye devam etti.

"Anlayamadım?" Dedim şaşırarak.

"Isabel, bunu sana nasıl söylemeliyim bilmiyorum. Ama, ailen seni çok seviyor ve her şeyi senin için yapıyor bunu bilmelisin."

"Siz.. Siz bir şey mi biliyorsunuz? Açık olun lütfen." Dedim ve Cece'ye baktım. Oda çok şaşırmış ihtiyar adamı dinliyordu.

"Isabel.."

"Lütfen bildiğiniz bir şey varsa söyleyin." Dedim ısrarla.

"Öncelikle ailenin seni korumak için gittiğini bilmelisin."

"Siz.. Ailemin nerde olduğunu biliyor musunuz? Ailem beni neye karşı korumak istesin ki? " Dedim ve ayağa kalktım. Çok meraklanmış ve sinirlenmiştim. Niçin lafı uzatıyordu.

"Isabel.. Bunu sana söyleyemem. Tanrım! Bunu sana yapamam."

"Ne bildiğini hemen bana söyle!" Dedim ve ihtiyarın üzerine yürüdüm.

"Isabel! Sakin ol!" Dedi Cece.

"Sakin mi olma mı bekliyosun?! Tanrım! Ben 14 yıldır ailemi arıyorum ve ihtiyarın teki 'seni korumak için gitti' di-"

"Ailen bir vampir avcısı!" Dedi ihtiyar yerinden kalkarak.