Loving The Same Man For The 2nd Time Around (Cloud Montez- Isla Saraelle Series #2)

Chapter 10---- Something Weird....

"Doc Justin!!!"

Agad namang nag angat ng tinigin si Doc Justin.

"O Peaches, Ikaw pala, You're here for Cloud right?" Tanong nito habang tinatanggal ang suot na stetoschope.

"Oo sana, nandito pa ba siya?"

"Yes, he's in Room 201, He's staying for the night."

"Ha? Bakit may malala ba siyang damage? Kumusta na siya?"

Natawa naman si Justin sa reaksiyon ko.

"Dont worry too much Peach, Cloud just needed to rest for a few days thn he'll be alright."

Nakahinga ko ng maluwag.

"Hay mabuti naman, di bale ako ng bahala sa kanya habang nandito siya."

"Really? Well that would be a big help."

"Ha? Bakit naman?"

"Lahat kasi ng nurse dito nagsusumbong sakin na lagi daw sinusungitan ni Cloud. Kahapon nga meronbpang umiyak dahil daw sobrang sama tumingin nung isang iyon."

Napatawa ko sa sinabi niya.

"Di bale Doc, ako nang bahala sa kanya." Sabi ko saka nagpaalam na para puntahan ang kuwarto ni Cloud.

Mahinang kumatok ako sa pintuan ng kuwarto ni Cloud.

"Come in."

Dahan dahan kong binuksan iyon at pumasok sa loob.

"Hi." I said when I saw Cloud sitting in his bed while reading a book.

Lumapit ako sa kama niya saka inilagay ang mga dala kong prutas sa katabing lamesa nito.

"How are you feeling?"

"I'm fine, Why are you here anyway?"

(Hmp! Ang sungit talaga ng lalaking to.)

"Wala lang, Gusto kitang alagaan kaya naman nagprisinta kng maging nurse mo pansamantala."

Kumunot ang noo nito. "Nurse? there's plenty here."

"Alam ko, Pero ang sabi ni Doc Justin lahat daw sila tinakot mo na."

Binitawan ni Cloud ang hawak na libro saka ako tiningnan ng mabuti.

"And how about you? aren't you afraid of me?"

"Ako? matatakot sayo? Bakit naman? You just saved my life Cloud." Natahimik ako ng maalala ko ang nasasaktang mukha niya ng iligtas ko.

"Im sorry, Kasalanan ko kung bakit nandito ka."

"I told you already, aksidente lang iyon."

Napabuntong hininga ako. I know its ny fault but Cloud was trying not to make me feel guilty, So I let it go.

Ngumiti ako at may kinuha sa bag na dala ko.

"I'm sure gutom kana anong gusto mong kainn?"

"Nothing, Hindi ako nagugutom."

"Asus, Hindi daw gutom dali na kase ano nga." Pangungulit ko .

Cloud sighed. " Alright, Fine, How 'bout a porridge?"

"Lugaw?" Inabot ko ang dala kong baunan kay Cloud. " O eto Champorado kainin mo, masarap iyan." Nakangiting sabi ko.

Napasimangot si Cloud. "Tinanong mo pako eh meron ka na palang dala diyan."

Tinawan ko siya. "Wala lang trip ko lang, Baka kasi sabihin mo hindi kita binbigyan ng choice eh. Saka lugaw din naman iyan, kulay brown nga lng"

Umiling lang si Cloud at binuksan na rin ang baunan.

"Ay naku, akina ako na labg pala ang magpapakain sayo." Inabot ko ang pagkain pero iniwas iyon ni Cloud.

"Peach, Hindi ako baldado kaya kong pakainin ang sarili ko."

Napangiti na naman ako. I can't help it, Nakakatuwa kasi si Cloud.

"Sorry, hindi ko mapigilang alagaan ka eh, Ang cute cute mo kasi." I was about to pinch his cheeks when he stopped me.

"If you ever do that I will throw you out of the Island myself."

I just raised my hands in surrender and motioned for him to eat.

"Uy, masarap iyan, ang suwerte mo ikaw ang unang nakatikim ng luto ko, Itinuro pa iyan sakin ni mommy secret recipe niya yan noh."

I said proudly while Cloud eat.

"So? Anong lasa masarap ba? ha? ha? ha?"

Excited na tanong ko pagkatapos tikman iyon ni Cloud.

Tiningnan niya yung ginawa kong champorado saka kumunot ang noo nito. But he still continue eating.

"Uy ano masarap ba?"

"It's good." Tipid niyang sagot.

Tinapik ko siya ng mahina sa braso.

"Grabe naman, nahiya ka pa sabihin mo na kasing sobrang sarap. Ang galing ko noh? puwede na kong magtayo ng sariling restaurant "

Sa hinaba ng pagbibida ko kay Cloud ang reaksiyon lang niya ay ang mag kibit balikat habang patuloy na kumakain.

(Oh well baka nasarapan sa luto ko.)

Nakangiting pinanood ko lang siya habang tahimik siyang kumakain, Nang marinig ko ang pagbukas ng pinto.

Napalingon ako sa pinto at nakita ko si Xandros na pumasok.

"Yo." Bati nito saka nag half wave.

Nginitian ko siya. "Yo din." Ganting bati ko. Tiningnan ko naman si Cloudio na wala man lang ka rea-reaksiyon.

"Uy Cloud Yo daw sabi ni Xandros."

Cloud sighed. "I heard it Peach."

"And/" I prompt him.

"And what?"

"Hindi ka man lang ba magsasabi din ng Yo? Ikaw talaga ang KJ mo noh? "

Natawa lang sakin si Xandros.

"Hayaan mo na siya Peaches, Alam mo namang shy type itong si Cloud eh." Lumapit siya ka Cloud saka tinapik tapik ito.

"What are you doing here?" Tanong ni Cloud na hinampas ang kamay ni Xandros palayo sa kanya.

"Dinadalaw ka ano pa nga ba?"

"Well? Im fine now you can go." Masungit na sabi ni Cloudel.

Napailing na lang ako . Grabe talaga tong tao na to siya na nga ang dinalaw choosy pa.

"Ah Xandros gusto mong champorado?" Alok ko sa kanya.

"No." Sigaw ni Cloud.

Sabay kaming naptingin sa kanya ni Xnadros.

"Cloud pare, wag ka nmang madamot ganon ba talaga ka sarap ang luto ni Peach at ayaw mong mag share?" Xandros said mischievously.

"Oo nga naman, Saka marami pa naman dto kung gusto mo. " Segunda ko at ikinuha na si Xandros.

Inabot ko kay Xandros ang champorado. "Here."

When Xandros took his first taste. He immediately frown.. "What the-----" He stopped midsentence when he looked at Cloud's way.

Napatingin din ako kay Cloud pero tahimik lang nman itong kumakain.

Ibinaling ko ulit ang atesiyon ko kay Xandros.

"Bakit? May problema ba? Hindi ba masarap?" Nag aalalang tanong ko.

Umiling si Xandros. "No, it's really great. I didn't know you could cook."

Napangiti ako. "Talaga? Naku thank you! First time ko nga actually eh."

"Halata nga." Pabulong na sabi ni Xandros

"Ha?" Takang tanong ko.

"Ah wala ang sabi ko masrap talaga."

I frowned and look at Xandros conflicted smile and Cloud's secret glaring on him.

(Hmmmm... Something's weird.)