Chapter 17---- Trapped With The Beautiful Cloud....

65 2 0
                                    

Nakatingin lang ako kay Xandros hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.

Hindi ko alam kung bakit pero para kasing may weird eh... May something na hindi ko masabi kung ano.

Finally I sighed and let it go.

(Baka imagination ko lang siguro yon)

Nilibot ko ang tingin ko sa paligid ng bahay ni Cloud..

“Grabe ang laki pala ng villa ni Cloud!! Saan ko naman hahanapin yung isang iyon?”

Naglakad lakad ako.

“Cloud!!!!??? Helooooo!!! Anybody home?”  My voice echoed through the entire house but still nobody answered.

I put both hands on my hips and chewed at my lip.

“Ay nako mamaya ko na nga lang hahanapin si Cloudio kakain muna ko nagugutom nako.”

I walked through the halls and finally found the kitchen

Inilapag ko ang dala kong black forest cake sa lamesa saka kumuha ng platito at tinidor.

I sat on the big round table and started eating..

“Mmmm Saraaappp!!!” I  closed my eyes and savored the taste.

“Peach?”

I heard someone call me from behind and i open my eyes to see Cloud standing at the doorway with his hands crossed and the ever present frown on his face.

“Nguy  Ingaw ngala! Ngusto ngo?”  Sabi ko habang puno puno ng cake ang bibig ko.

Cloud’s  frown deepened then he walked towards the ref and pulled out a pitcher of water..

Without a word he handed me the glass of water.

Nakagngiting tinanggap ko iyon.

“Nyanks.” 

Himdi ko pa nalulunok ang tubig na ininom ko ng magsalita si Cloud.

“What are you doing here?”  He asked while leaning against the kitchen counter.

Iwinasiwas ko ang hawak kong tinidor habang nagsasalita..  “ Dinadalaw ka, Siyempre.”

“Dinadalaw?”

“Yeah, I wanted to know how you’re doing, Ang aga mo naman kasing lumabas ng ospital, Baka mamaya niyan hindi ka pa pala magaling, Are you even allowed to walk around?” 

I said gesturing to him standing there like he didn’t just had an accident.

“Peach, It’s just a minor injury.”

Nagkibit balikat ako.

“Kahit na gusto ko pa ring makita for myself kung okay ka na talaga.”

“Well, as you see i’m still alive, So you’re free to go now.”

Sumimangot ako.  “Grabe ka naman, Ikaw na nga tong dinalaw diyan ang sungit mo pa! Hindi mo man lang ba muna ako aalukin ng makakain bago mo ko ipagtabuyan?”

Tinaasan ako ng kilay ni Cloud saka itinuro ang kinakain ko.

“Hindi ka pa ba kumakain ng lagay na yan?”

I looked from my food to him then back to him again.

“Oo nga noh.” I shrugged and pointed my fork at him with a cake hanging on its end.

“Gusto mo?” Alok ko sa kanya.

Agad na umiling si Cloud bilang sagot.

“No thanks.”

Loving The Same Man For The 2nd Time Around (Cloud Montez- Isla Saraelle Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon