Keila's POV
Buong maghapon sa school ay badtrip ako hindi kasi pumasok si Cyrene kaya wala akong mapagkwentuhan ng nangyari kanina.
Flashback
"are you saying something?"
yan ang nakakapanginit ng dugo na sabi niya. aba't ginagalit ako nito. pero relax ka lang keila wag kang magwawala dito.ang dami kong sinabi tapos yan lang sagot niya?!
"and sabi ko hindi ka man lang ba magsosorry?"
mahinahong sabi ko sakanya. pero kumunot lang ang noo niya.
"Why would I?"sagot niya with matching aroganteng tone.
AAArrrgggghhh sinusubukan niya talaga ako.
"ah hindi mo alam?well nabangga mo lang naman yung motorbike ko so sapat na ba yun para humingi ka ng sorry?"sarcastic kong sabi sakanya. hindi ko naman ipapabayad eh aba kaya kong ipagawa yan. mahalaga lang talaga sakin ang sorry ng isang tao lalo na kung mali naman yung ginawa niya.
nilingon niya ang motorbike ko pagkatapos ay tiningnan ako.
"well Miss i will pay for damages but i don't have time to hear all your nonsense rant. "
arogante niyang sabi sabay abot ng cash niya sakin. pero tinitigan ko lang siya.
"wala akong pakialam sa pera mo" mataray ko namang sagot sakanya. pero ngumisi lang siya.
"are you expecting me to say sorry?well your just wasting your time because i will never say the word that you want to hear from me" sabay sakay sa kotse at pinatakbo ng mabilis ito.
End of flashback
Oo napaka arogante, mayabang, at walang modo talaga yung taong yun. siya ang dahilan ng pagkasira ng araw ko well except doon sa pakikipagdate ni cyrene dun sa Simon na yun. ang peg ko? loner na naglalakad. dahil nabangga ang motorbike ko!iniwan ko muna sa pagawaan.kapag naalala ko yun naalala ko yung mukha ng bwisit na lalaki na yun may attitude problem.
nakakita ako ng park habang naglalakad so i decided na tumambay muna doon. sabado naman bukas walang pasok kaya okay lang malate ng uwi. tsaka wala din naman akong kasama sa condo ko eh. umupo ako sa isa sa mga duyan doon yung pinagduduyanan ng mga bata.
dumampi ang simoy ng hangin sa balat ko buti nalang longsleeve ang uniform ko kaso above the knee naman yung palda namin. malamig na kasi lumalalim ng ang gabi. pero imbes na konti nalang ang makikita mong tao eh para mas dumadami sila. may pamilya na nagpipicnic. may magkakaibigan na nagtatawanan, at mawawala ba ang magkakasintahan?syempre hindi sila kaya pinakamarami dito.naalala kong dala ko pala ang Camera ko. kaya kinuhanan ko sila ng litrato. makikita mo talaga ang saya mukha ng bawat isa. pero mas nakaagaw ng pansin ko. ang isang lalaki na nakaluhod sa harapan ng babae habang yung babae eh umiiyak sa tuwa. obviously nagpropropose yung guy. at lahat ng tao sa paligid including their friends are cheering for the girl to say yes. and suddenly bigla nalang binuhat nung guy si girl so i assume she said yes. i capture that moment and i smiled when i see their picture. full of joy and love. hay i want to meet my Mr. Right.
Tumingin ako sa langit sabay tanong.
"Lord kailan ko siya makikita?"
