Hani dedik ya "Kendi içinde kaybolmuş bir çocuğun hikayesi" diye işte şimdi o kaybolmuşluğu bulacağız.. Rüzgarın duygularını tuvalde rastgele boyanmış renkler olduğunu düşünelim, rüzgar da fırça nereyi boyarsa boyasın karşına yine birşey çıkıyor. Ne boyadığı belli olmuyor, işte buna kendi içinde kaybolmak deniyor, diyoruz veya diyorum..
Yoğun gibi görünsede rüzgarın insanlarla değildi aslında arası iyi pek samimi olduğu kimse yoktu, gerçekten samimi olduğu kimse. Rüzgarın kendi içinde kaybolmuş bir arkadaşı vardı; Hayal. Bazen onunda konuşuyordu tabi aslında kendisiyle, kendi kendine açılıyordu dinleyecek insan olmadığından.. Rüzgar içine kapanık bir insan değildi ancak insanların onunla samimi olmaya niyeti yoktu. Nedendir bilinmez...
Ön yargıyla yaklaşmak insanı rencide etmek güzel birşey miydi? Hayır kesinlikle öyle değildi, bu insanların saçma düşüncesinden
ibaretti.. Bazen insanların fikirleri önemli olabilir ancak bazı insanların fikrinin bir önemi yoktur, belkide bazıları için vardır. Bilinmez..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşayamamak
Fiksi Remaja"Beyazı severdim aslında insanlar hayatımı karalamasa" -Rüzgar Kendi içinde kaybolmuş bir çocuğun dram ve gizem dolu hikayesi.
