Proloog

104 4 0
                                    

Vera point of view
Anderhalf jaar geleden..

Het was een tijdje geleden dat ik begon te merken dat Nick zich anders gedroeg als we 'het' deden. Hij was niet meer op zijn gemak en dat maakte mij ook een stuk onzekerder. Hoe dan ook, ik vroeg het en kreeg van Nick een bot antwoord met tranen in zijn ogen. Gelijk wist ik dat er iets mis was en begon ik me zorgen te maken. Hij opende zijn armen en ik vloog erin, maar het volgende moment was dat hij iets in mijn oor zei. Ik verstijfde en keek met grote ogen in zijn betraande, bruine ogen.
"Ik ben onvruchtbaar."
We wilden al best wel lang een kind hebben, dus dit kwam hard aan en gelijk trok ik hem in een knuffel. De tranen stonden in mijn ogen en ik moest moeite doen om ze niet te laten stromen. We hadden zó lang een kinderwens gehad en nu verpest één zin van drie woorden dat.
"Maar-"
"Ik weet het niet meer, schatje. Onze droom is gewoon weg!" Zijn stem sloeg over en mijn hart brak een klein stukje. Normaal was Nick de jongen die niet graag emotioneel was en zich altijd groot probeerde te houden. Mijn armen zaten nog steeds om zijn nek en ik was niet van plan om hem los te laten. Er moest toch een oplossing zijn?

--
Hey, dit is dus mijn eerste verhaal op Wattpad! Ik ben ongeveer nu een week actief op Wattpad en het bevalt me goed! Trouwens, dit is dus een throwback naar het verleden, als je het nog niet wist. Ik hoop dat mijn verhaal je goed gaat bevallen!
Xxx,
horangirlxoxo

The Search || Niall HoranWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu