Karamsar

~~2~~

Multimediada  Deniz var. Keyifli okumalar
^Toprak^
Dolabımdan hemen bir kaç kıyafet seçtim. Kıvırcık saçlarımı geriye yatırdım. Bir kaç lokma atıştırdıktan sonra spor ayakkabılarımı giydim. Bir kaç adım atmıştım ki çantamı Unuttuğumu farkettim. Koşarak eve vardım. Merdivenleri bir maratoncu gibi çıktım. Gerçi düz  liseye gittiğim için pek bir şey farketmezdi ama bu liseden mezun olmam gerkiyordu. Çantama elime geçen ilk defteri aldım .Yanına bir kalem aldıktan sonra biraz para da koydum. Saatime baktığımda epey geç kaldığımın farkına vardım. Koşarak evden çıktım. Benim geç kalmam yetmemiş gibi otobüste geç kalmıştı. Sağ ayağımı hışımla yere vurdum. Hızlı adımlarla yola koyuldum. İyi de bu okul nerdeydi? Kendime bir kere daha lanet okurken herhangi birinin geçmesini bekliyordum. Şeytan bana lanet okutturuyordu bir yandan. Kafama küçük bir damla düştüğünü farkettim. Ne yani bir de yağmur mu yağıcaktı. 'Keşke duraktan çıkmasaydım'  diye geçirdim içimden. Yağmurun hızı artmıştı. Arkadan bir otobüs sesi duydum. Kafamı hızla arkaya çevirdim. Bugün başıma daha kötü ne gelebilirdi? Derken neler gelebileceğini öğrendim. Arkamdan gelen otobüs gideceğim mevkiye gidiyordu. Lisenin hangi semtte olduğunu bildiğim halde adresini bilmiyordum. Amacım oraya gidip sora sora okulu bulup güle oynaya sınıfımı bulmaktı. Fakat her şey altüst olmuştu. O sırada ilerde bir dede farkettim. Allahım yoksa bugün mü öleceğim bu da benim ölüm meleğim mi? Koşarak dedenin eline yapıştım

"Dede, nolursun bugün ölmiyim dede lütfen!"

Ben dedenin eline yapışmış yalvarırken dede benden kurtulmaya çalışıyordu.

"Dede sen azrail misin? Dede bugün öldürme beni ben okulumu bulmaya çalışıom dede nolur dede!"

Dede en sonunda bıkıp

"Yahu evladım ne ölmesi ne Azrail'i ne diyorsun sen?

Ben adama şaşkınca bakarken ölüm meleği olsa bile neden ona koştuğumu farkettim. İnsan ölüm meleğine koşar mıydı hiç? Aklıma birden dahiyane bir fikir geldi. Yağan yağmur üstümü tamamen ıslatmıştı. Dedeye dönerek

"Çok özür dilerim ama Taran Lisesi nerde?"

"Önemli değil evladım. Taran Lisesi bak şimdi şu ilerde gördüğün sokağı dön ordan biraz ileri git marketin olduğu sokağı dön"

Adama gülümseyerek yağan yağmura aldırmadan adamın dediği yol tarifini uyguladım. Sonunda yeni okuluma kavuşmuştum. Kafamı sağa sola çevirdim. Sağda bir şey olmamasına karşın sol tarafta öpüşen bir çift vardı. Yüzümü buruşturdum ve kafamı çevirdim. Gördüklerimi unutmak için beynimi zorluyordum. Bunları bir yandan unutmaya çalışırken müdire odasını buldum. Kapıyı tıklattım içeriden sevecen bir ses duydum. Kapıyı açtım. Kadın bana biraz ters bakıp

"Öğrenci misiniz?"

Kadının sesi birden değişmişti. Korkak bir ses tonuyla

"E.. Evet"

"Yavrum niye geç kalıyorsun?"

"Açıklayabilirim bakın ben otobüs bekliyordum durakta.."

"Otobüs başka nerde beklenir evladım!"

"Özür dilerim işte sonra otobüs geç kalmış bende ıslandım. Okulun nerde old.."

"Tamam evladım tamam adın ne?"

"Toprak. Toprak YILDIZ"

"Hmm sen 9-B sınıfındasın"

Odadan hızlıca çıktım. 9-B sınıfını umutsuzca ararken önüme 9-B çıktı kapıyı tıklattım içerde pek kişi yoktu hocada gelmemişti herkes coşuyordu. Arka sıralar dolduğu için ön sıralardan birine geçtim. İçimdeki kelebekler uçuşurken ben yeni hayatımı düşünüyordum