Escape Ft. One Direction

Hoofdstuk 4

Als iedereen klaar ik met eten, sta ik snel op. "Ik ga naar mijn kamer." Deel ik mee.

"Ik loop wel met je mee." Zegt Harry terwijl hij op staat. Mijn gezich betrekt.

"Oh eh.. Oké." Mompel snel. Ik zeg iedereen even gedag en loop dan de trap op. Achter me hoor ik de voetstappen van Harry. Een ongerust gevoel knaagt in mijn onderbuik. Tijdens het eten heb ik meerdere keren zijn hand van mijn been weg geduwd, maar elke keer legde hij hem weer terug. En steeds ietsjes hoger, voor mijn gevoel...

Ik loop snel mijn kamer in en draai me om bij de deur. "Je kunt nu wel gaan." Zeg ik.

"Waarom zou ik?" Harry legt zijn vinger net boven het randje van mijn shirt en duwt me met lichte dwang naar achteren. Ik wil protesteren, maar door de blik ik zijn ogen besluit ik mijn mond maar te houden. Harry laat me los, draait zich om en doet de deur op slot. De sleutel legt hij bovenop de kast. Ik hoor mijn hartslag in mijn oren dreunen. Dan komt hij naar me toe gelopen, tilt me op en legt me neer op mijn bed. "H-Harry, ik-" Begin ik, maar Harry kapt me af door zijn lippen op die van mij te drukken. Ik leg mijn handen tegen zijn borst en duw hem van me af. "Harry, stop, ik wil dit niet!" Zeg ik. Harry duwt me achterover en komt boven me hangen. Ik slik even.

"Je hebt niks te willen." Fluistert hij in mijn oor. Ik bijt hard op mijn lip als zijn handen onder mijn shirt gaan. Zijn handen vinden mijn bh-sluiting en openen die.

"Harry!" Piep ik, maar hij geeft geen reactie. Hij trekt mijn shirt over mijn hoofd en gooit die de kamer in. Mijn bh volgt. Ik sla mijn armen voor mijn borsten. Zijn handen glijden over mijn buik naar beneden en prutsen aan mijn broeksknoop.

"Harry!" Dit keer zeg ik het iets harder.

"Hou je mond!" Sist hij. Hij duwt mijn broek naar beneden en trapt hem van het bed af. Ik lig hier nu alleen nog maar in mijn slipje. Harry kleed zicht snel uit en gaat dan met zijn gezicht vlak boven het van mij hangen.

"Ben je nog maagd?" Vraagt hij. Ik kijk hem alleen maar bang aan. "Ik vroeg je wat!"

"J-ja." Breng ik uit.

"Hm.. Je gaat wat beleven babe." Grijnst hij, terwijl hij mijn slipje naar beneden trekt. Ik probeer hem uit alle macht van me af te duwen, maar dat lukt niet al te best. Hij is een kop groter dan ik, zwaarder en sterker. "Gaan we tegen spartelen schat?" Grijnst Harry. Hij spreid mijn benen en stoot hard in me.

"Ah!" kreun ik van pijn.

"Hmmmm, babe je bent geweldig!" Kreunt Harry en hij drukt een kus in mijn nek. Ik kijk hem alleen maar bang, en met betraande ogen aan. Dit is mijn eerste keer en ik word gewoon verkracht. Door mijn idool nog wel! Ik kijk naar de deur als ik geklop hoor.

"Je houdt je mond!" Sist Harry hijgend in mijn oor. Er wordt nog een keer geklopt.

"Demi?" Hoor ik Liam's stem. Ik geef geen antwoord, zoals Harry heeft gezegd. Bang voor wat hij met me gaat doen als ik het wel doe.

Na een tijdje komt Harry luid kreunend klaar en rolt van me af. Meteen sla ik de dekens om me heen en kruip zo ver mogelijk bij hem vandaan. Hij komt tegen me aan liggen en slaat zijn armen om mijn middel. "Dat was voor herhaling vatbaar." Grijnst hij. Ik voel hoe al het bloed uit mijn gezicht weg trekt. Harry staat op, zoekt zijn kleren bij elkaar en kleed zich snel aan. Hij grijnst nog een keer gemeen naar me en loopt dan de deur uit.

"Laat haar maar even, ze slaapt." Hoor ik Harry gedempt zeggen tegen iemand, ik denk Liam. Dan hoor ik een klik ten teken dat de deur op slot is. Ik sla dekens van me af en stap uit bed. Gelijk zak ik door mijn knieën. Fuck, wat doet het pijn! Kruipend over de grond zoek ik mijn kleren bij elkaar. Ik trek mijn lingerie aan en kruip richting de kast. Ik gooi de jeans en het broekje in de kast en kijk erin. Veel kleren liggen er niet, maar ik besluit een donkergijze joggingbroek en een lichtblauwe sweater aan te doen.

Ik blijf bij de kast zitten, want al mijn energie is op em ik heb zó verschrikkelijk veel pijn. Ik trek mijn knieën op en stop mijn hoofd ertussen. Dan barst ik in snikken uit. Hoe kan hij me dit aan doen?! Ik kijk niet eens op als de deur open gaat. Ik schrik me dood als ik een hand op mijn rug voel.

"Rustig, ik ben het maar." Zegt Liam geruststellend, waardoor ik een klein beetje ontspan. Ik til mijn hoofd op en zie door mijn tranen heen een bezorgde Liam. Hij tilt me op en ik voel even later hoe ik op het bed wordt neergelegd. Liam komt naast me zitten en meteen kruip ik in zijn armen. Liam vertrouw ik wel.

Nadat ik het Liam heb uitgelegd en uitgehuild ben, kijkt hij me aan. "Het spijt me dat dit moet gebeuren." Zegt hij zachtjes. "Toen ze zeiden dat ze een meisje wilden ontvoeren voor..." Hij zoekt naar woorden. "Dit, wat net gebeurd is. Ik was er vol tegen, maar Niall was de enige die het met me eens was."

"Het is niet jouw schuld." Fluister ik.

"Heeft hij je pijn gedaan?" Vraagt Liam, waarop ik knik. "Waar?"

"Nou, mijn hoofd doet nu weer pijn en euh.... Daar." Zeg ik terwijl ik naar beneden wijs.

"Was het je eerste keer?" Vraagt hij. Ik knik.

"Ja, en hij-" Ik schiet overeind.

"Wat?" Vraagt Liam bezorgd.

"Hij heeft geen condoom gebruikt!" Ik raak in paniek. "Straks ben ik nog zwanger!"