Escape Ft. One Direction

Hoofdstuk 15

"Deem, trek je jas aan, we gaan wat leuks doen!" Zegt Harry vrolijk.

"Wat dan?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Dat zie je zo wel, eerst naar de auto." Harry geeft m een duwtje richting de hal. Ik trek mijn jas aan, doe een sjaal om en zet een zonnebril op. Want als iemand me herkend hebben, we een GROOT probleem! De rest staat al klaar bij de voordeur en loopt al naar boven. Ik loop hand in hand met Harry achter ze aan en stap in de auto.

Na een tijdje rijden, komen we aan bij een grote sporthal. Ik stap uit de auto terwijl ik er naar kijk. Ik kijk opzij als iemand mijn hand pakt. Als ik zie dat het Harry is, glimlach ik naar hem. We lopen met z'n allen naar binnen en Liam gaat naar de balie. Ik kijk om me heen, er hangen allemaal dingen die met sporten te maken hebben. En allemaal foto's, trofeeën en reclame-posters. "Kom mee, we moeten daarheen." Zegt Liam, terwijl hij een knikje geeft naar een gang. We volgen hem en komen in een kleedkamer uit. Er staat een man, ik schat hem rond de 30, die een kledingrek aanwijst.

"Jullie moeten kleding aan waar je je gemakkelijk in kan bewegen." Legt hij uit. Ik brand van nieuwsgierigheid, want ik weet nog steeds niet wat we nou gaan doen. Ik kan me vrij goed bewegen in de kleding die ik nu aan heb, dus dat is makkelijk. Ik doe mijn sjaal, muts en zonnebril af en hang die op een haakje. Mijn jas hang ik er naast. Ik zie dat de man me met iets van medelijden in zijn blik aan kijkt, maar zegt niks. Gelukkig maar.

Als iedereen klaar is, lopen we een gymzaal binnen. Mijn mond valt open. Twee van de vier muren zijn helemaal klimwand. Aan het plafond hangt een groot klimparcours. Er hangen houten planken, touwbruggen, complete boomstronken en zelfs een helicopter! Ik luister naar de uitleg die de man geeft, terwijl ik het plafond besturdeer. Ik kan niet wachten daar boven te staan!

Na de uitleg, krijgen we allemaal zo'n tuigje om. Dat je niet valt als je per ongeluk iets los laat of ergens van af glijdt. Je kunt via de klimwand of via een trap boven komen. Ik neem natuurlijk de klimwand!

"We hebben twee uur." Zegt Louis, die naast me is komen staan. Ik glimlach naar hem.

"Cool!" Zeg ik. Ik zet mijn voet op zo'n ding en hijs mezelf een stukje omhoog.

Na een tijdje sta ik boven, aan het begin van het parcours. Het begint met een soort brug van houten latten, war touw tussen is gehangen. Ik stap op de eerste plank, en voel het gelijk wiebelen. Even kijk ik naar beneden, vanaf hier lijkt het veel hoger. Maar dat houdt mij niet tegen! Ik loop verder en even later sta ik voor de boomstronken. Ze hangen allemaal los van elkaar en er zitten inkepingen in, waar je je handen en voeten in kan zetten. Ik klim op de eerste boomstronk. Het is toch nog veel moeilijker dan dat het er uit ziet. Het duurt wel even voordat ik er voorbij ben, maar het is gelukt! Ik loop richting de helicopter.

Voorzichtig schuif ik over de smalle balk die erheen leidt. Er zit niks aan de zijkant wat je vast kan houden. Ik kijk even over mijn schouder en zie dat Liam achter me aan komt. Hij gebaard dat ik voor me moet kijken, wat ik dus ook weer doe. Ik wil niet vallen! Dat kan ook niet met dat tuigje om, maar toch. Ik klim in de helicopter en kijk naar de instructies die er hangen. Ik maak het touw van mijn tuigje los en hang het andere touw eraan vast. Dan ga ik in de opening staan en kijk even naar beneden. Op de grond, precies onder de helicopter, ligt een soort van springkussen. Ik draai me om, volgens de instructies, zodat ik naar binnen kijk. Ik kijk even naar Liam, die bemoedigend naar de glimlacht. Ik haal even diep adem en laat me vallen.

Het is echt het beste gevoel ooit, net alsof ik vlieg! Al snel voel ik het kussen in mijn rug. Ik sta voorzichtig op en steek mijn duimen op naar Liam, die boven staat te kijken. Ik maak het touw los en glijd van het springkussen af. Vervolgens loop ik weer naar de klimwand. Op naar boven aar weer!