Never escaped

1

Ik werd wakker geschud door een ratelend geluid. Wanneer ik mijn ogen opendeed was alles nog wazig , maar wanneer ik beter keek zag ik dat ik op een of ander raster zat. Er stonden ook houten kratten. Wanneer ik wou rechtstaan schommelde het ding hevig heen en weer. Waardoor er een houten krat op mijn hoofd viel en het weer zwart werd.

Wanneer ik weer wakker werd scheen er een fel licht. Maar wanneer ik beter keek zag ik dat het de zon was. Ik keek om me heen en zag dat ik in een ijzeren kooi zat. Alleen was het open langs boven .  Langs de rand van de kooi stonden jongens, een stuk of 50 . Van schrik ging ik in een bolletje zitten en kroop naar een hoek. Ik had mijn hoofd tussen mijn knieën gestoken. Totdat ik een schok door het ding voelde gaan." Het is een meisje?!" Hoorde ik een brits accent zeggen. Wanneer ik naar de jongen keek zag ik dat hij een hand uitstak naar mij. Ik nam de hand vast en hij trok me recht." Is ze mooi?" " Ze is van mij!" En nog een paar andere dingen hoorde ik de jongens roepen. Ik keek beschaamd naar mijn voeten. Toen zag ik op de grond een papiertje liggen. Ik bukte me snel en begon te lezen. Voordat ik nog maar aan de helft zat trok de jongen naast mij het uit mijn handen." Hé!" Riep ik ." Ik was dat aan het lezen!" Op slag , gaf de jongen het papier terug. Er stond op;

Beste laarders,
Aangezien het ons niet is gelukt om een  tegengif te vinden voor de flair, hebben we besloten om het op te geven en met een nieuw project te beginnen. We willen een immune generatie maken.  Dat wil zeggen dat we het labyrint doen verdwijnen en er een grotere laar komt. Elke maand worden er ook immune meisjes naar boven gestuurd. Iedereen heeft een partner . Jullie komen er wel achter wie bij wie past.
Kort gezegd , dit is een voortplantings experiment.

W.C.K.D

Wanneer ik klaar was met lezen sloeg ik een hand voor mijn mond. En keek de rest aan.  Ze keken mij verbaast aan , dan herinnerde ik mij dat ik in mijn hoofd had gelezen. " Sorry, ik zal het luidop lezen." Ik begon voor te lezen. Wanneer ik klaar was met lezen keek iedereen me raar aan, aangezien ik het enige meisje ben en dit een voortplantings project was. Ik begon wat schrik te krijgen . Terwijl de jongens mij stonden aan te gapen.  De enige jongen die nog normaal deed was de jongen naast mij." Ik ben Newt," zei hij." Second in command." Ik glimlachte ." Ik ben ..... Ik weet mijn naam niet meer!" " Dat is Ok!" " zei Newt geruststellend." Niemand kon zijn naam herinneren , het komt wel terug in een paar dagen. Ik knikte . Newt klauterde uit de kooi. " Kom je nog ? De box gaat straks terug naar beneden , dus ik zou er maar best uit komen. Ik knikte en klom achter hem aan. Het laatste stuk trok Newt me er uit. " Bedankt." Zei ik tegen hem . Hij glimlachte breed terug. In het begin vertrouwde ik de jongens niet, nu eigenlijk ook nog niet echt. Behalve Newt, hij is heel lief. Als vriend." Ik wil straks Thomas en Minho hun gezicht zien als er een meisje in de laar is.!" Hoorde ik Newt zeggen. De rest van de jongens begonnen te lachen. Dan wende hij zich terug op mij." Kom, dan geef ik je een rondleiding." " Newt gaat met het meisje gaan lopen!" Hoorde ik iemand roepen, waardoor de rest in lachen uitbarstte . Ik schudde glimlachend mijn hoofd. Maar wanneer ik er aan dacht dat ik het met een van deze jongen zou moeten doen. Brrrrr, nee bedankt.( Zo een stuk komt er niet in voor.)

Na de rondleiding liep ik een beetje alleen rond op de laar. Totdat er een klein mollig jongetje naar me toe kwam gelopen." Hey, ik ben Chuck ." Zei hij vrolijk. " Hey, ik weet niet echt wie ik ben . Maar leuk je te ontmoeten." Hij glimlachte eens breed. " Kom dan stel ik je aan enkele renners voor!" Voordat ik iets kon inbrengen trok hij me al aan mijn arm mee." Thomas!! Minho!!" Riep de kleine krullenbol. " Ik wil je de greenie voorstellen!" Riep hij er achter. Een bruinharige jongen draaide zich om. Ik bleef verstijfd staan. Maar na een seconde liep ik toch verder zodat het niet te hard opviel." Dit is Thomas. " zei Chuck." Dat had ze onderhand wel al vernomen toen je mijn naam voor de hele glade riep. " Zei Thomas glimlachend naar Chuck.  Toen zag hij het. Ik was( ben nog steeds) een meisje." Jij ..... Jij bent een meisje." Hij was helemaal overdonderd." Als je dat al straf vind , wat zal je dan van de brief vinden?" Chuck gaf me een por." Als je hem iets zegt dat hij wilt weten is hij niet te stoppen. Dus, kort gezegd. Dit vertellen aan hem is geen goed idee." Chuck en ik keken Thomas te samen aan. Hij keek verbaast terug." Welke brief ? " Ik stak mijn hand in mijn zak, nam de brief vast en gaf hem aan Thomas. Hij begon te lezen. Zijn ogen werden met de seconde groter. " Komen er nog meisjes? Blijven we hier voor altijd? Als het labyrint weg gaat , wat moet ik dan doen? Wanneer gaat het weg?...." " Oké, zo is het wel genoeg." Zei ik kalm. " Sorry." Hij was schattig wanneer hij dat deed. Maar die gedachte maakte me vastberaden voor een definitieve beslissing.' Ik wil niks te maken hebben met de renners, op welke manier dan ook!'

Hey, ik hoop dat jullie het leuk vonden. En sorry als ik niet regelmatig update. Ik kan me niet aan schema's houden😊😊😊 Soms komen er dingen in die eigenlijk wat vroeg zijn.( in komende hoofdstukken) Maar dat maakt het juist leuk. En grote Cliffhanger; waarom wil ' ik'niets met renners te maken hebben ?!  Ta ta ta dam!!!

Groetjes Unicloud_484🦄🦄😘😘