Never escaped

3

Maddie

" Derde kamer recht, derde kamer rechts,.... Aha, gevonden!" Ik klopte op de deur en een paar seconden later hoorde ik een luide bonk. Dan hoorde ik een slot opengaan en werd de deur open gedaan. Ik wist even niet wat te zeggen." Hey Maddie, wat doe jij hier?" Vroeg hij verbaast. " Newt had gezegd dat,...... dat ik bij jou moest komen slapen totdat mijn hutje gemaakt zou worden. " Ik knikte en deed de deur verder open. Nu zag ik dat hij shirtless
was. Hij had een zalig lichaam. 😱😍😍. " Was je gevallen?" Vroeg ik. " Want ik hoorde daarnet een luide bonk." Hij glimlachte schaapachtig ." Euum, ik moest mijn broek nog aantrekken. " Hij keek naar de grond." En viel!" Maakte ik zijn zin af. Ik glimlachte eens. " Dus wie slaapt waar?" Ik keek rond in de kamer en zag een 2 persoonsbed , een stoel en een kast . " Jij links en ik rechts?" Vroeg  hij. " Oké." Ik was te moe om er nog iets tegen in te brengen, dus liep ik gewoon naar mijn bed." Ik heb geen Pyjama!" Riep ik zachtjes. Om de rest niet wakker te maken. " Neem maar een van mijn shirts ." Zei hij. " Dank je." Ik glimlachte eens lief naar hem en trok de kast open. Ik zag een stapel met shirts en een paar broeken , netjes opgeplooid in de kast liggen. Ik had geen zin om het leukste shirt uit te kiezen, dus nam ik gewoon de bovenste van de stapel. Het was een baby blauwe shirt ( zie shirt die hij in de film draagt) met een paar knoopjes. Tevreden deed ik de kast dicht en wou mijnshirt uit trekken. Maar dacht er net op tijd aan dat Thomas er ook nog was. " Ga je gang." Zei hij grijnzend. Ik draaide me met mijn rug naar hem en trok mijnshirt uit. Ik voelde zijn ogen in mijn rug branden. " Je hoeft niet zo te staren hoor!" Zei ik lachend. Horend aan zijn gegrinnik vond hij het grappig. " Draai je eens om." Zei hij." Ik heb de shirt nog niet eens aan!" " Kan geen kwaad." " Jongens, ze zijn allemaal het zelfde. " Ik schudde mijn hoofd. Ik wou juist de shirt over mijn hoofd trekken , maar voelde 2 warme handen op mijn heupen. Ze voelden vertrouwd aan. Alsof die handen daar al veel vaker hebben gezeten. Maar die gedachte schudde ik weg en draaide me om. En keek recht in 2 prachtige Karamel-Bruine ogen. Mijn adem stokte . Hij stond dichtbij, té dicht bij. Ik wou hem weg duwen , maar hij nam mijn polsen vast en trok me zachtjes terug. Dan liet hij me los en begon met mijn haar te spelen. Ik wilde slapen en was moe, dus liet ik me tegen zijn borst hangen. Hij gaf een kus op mijn kruin. " Kom , we gaan slapen." Fluisterde hij. We liepen naar het bed en kropen er op elk zijn kant in. " Slaapwel" Mompelde ik." Slaapwel." Zei hij, maar ik hoorde het al niet meer. Ik was al in het slaap gevallen.

* volgende ochtend* 

Ik voelde dat ik tegen iets hards aan lag. Dus ik deed mijn ogen open en zag dat het Thomas zijn borst was.  Hij lag nog te slapen, dus nam ik van de gelegenheid gebruik en kroop dichter tegen zijn borst aan. Nu merkte ik ook dat hij zijn arm om mij had geslagen. Waarschijnlijk niet expres . Zo viel ik terug in het slaap. Maar lang duurde het niet. Na een halfuurtje gooide iemand de deur open. Het was Minho die ons kwam wakker maken. Maar toen hij ons zag liggen draaide hij zich terug om en wou de deur toe trekken." Het is oké Minho." Mompelde ik , terwijl ik me recht zette. " Waarom kom je eigenlijk zo vroeg ?" " Ben kan niet mee lopen , dus moet Thomas voor hem invallen. En het was juist zijn vrije dag." Ik lachte eens en gaf Thomas een por." Wakker worden!" Zei ik." Je moet gaan lopen!" Nog steeds geen antwoord. Ik gaf hem nu eens een hardere duw. Als antwoord kreeg ik wat gemor en gemompel in zijn slaap. Ik stapte uit bed en trok het laken van hem af. Hij had weeral zijn shirt niet aan. Wat best wel logisch is, want hij was zonder shirt gaan slapen. Ik liep naar de stoel waar een glas water op stond en nam het vast, liep ermee naar Thomas en goot het over hem." Aah!" Riep hij uit. Hij keek bruusk om zich heen. Zag mij met het glas in mijn handen staan en keek me kwaad aan." Waar was dat goed voor?!" Riep hij." Ben kan niet lopen en jij moet voor hem invallen." Zei ik." Komaan , de poorten gaan bijna openen!" Riep Minho er nog achter. Thomas sprong uit bed en liep naar de kast. Deed die open en keek dan naar mij." Je hebt mijn ren shirt aan." Zei hij droog. " Sorry, " maar ik kon die shirt toch niet vlak voor 2 jongens uit doen? Of wel soms,..." Ik ga wel even weg." Zei Minho en hij trok de deur dicht. Ik draaide me met mijn rug naar Thomas en trok zijn shirt uit. Hij gaf me mijn shirt aan en nam het zijne. Wanneer ik mijn shirt aanhad liep ik de kamer uit. Minho stond buiten nog te wachten. Maar ik keek niet naar hem en liep de hoeve uit. Buiten was het mooi weer. Ik ademde de frisse buitenlucht in en begon aan een ochtendwandeling .

Thomas

Maddie was gewoon de kamer uit gelopen zonder dag te zeggen. Wanneer ze de hoeve uit was kwam Minho de kamer binnen." En , was het gezellig?" Vroeg hij. Ik keek hem quasi kwaad aan. " Sorry, dat ik het vroeg. " Hij stak zijn handen in de lucht." Het was gewoon omdat ze vanmorgen helemaal tegen je aan lag. En jij had je arm om haar geslagen ." Ik keek hem verbaast aan." Wat?" Daarom wou ze zo rap weg. Ze voelde zich beschaamd.  Ik grinnikte een beetje." Wat is er zo grappig?" Onderbrak Minho mij. " Sorry, inside joke." Hij trok zijn schouders op. " Kom , we gaan nog vlug even naar de kaarten kamer. En dan zijn we weg." Ik knikte en we liepen naar het renners hutje.
Eenmaal aangekomen zagen we dat de deur open stond. We keken elkaar verbaast aan, en Minho deed teken dat ik stil moest zijn. Hij keek binnen lang het deurgat , maar liep er al snel gewoon door. " Wat doe jij nou hier?" Vroeg hij. Ik volgde hem door de deur en zag een meisje met lang blond haar op de grond zitten. Ze keek ons emotieloos aan." Een beetje privacy." Zei ze. Wat ik best wel kan begrijpen als je hier met iets rond de 50 jongens bent opgesloten. Maar toch , dit is de rennershut. Hier mag niemand komen , en al zeker geen greenie.Ze bleef koppig zitten. " We moeten wat dingen bespreken, dus zou je eventjes willen weggaan?" Vroeg Minho zacht. Ze stond op en mompelde iets van;" Alle renners zijn hetzelfde." Ze liep de hut uit en trok de deur achter zich dicht. Ik keek Minho aan en we schoten in de lach. Minho was de eerste die stopte met lachen."  Oké, en nu serieus man. Wat is er gisteren gebeurt. " Hij was bloedserieus. " Ik zeg het je wel in het labyrint." En richt mijn blik op de maquette van het labyrint.