Paris Yeniden...

Savaş Kandemir...

Ben ne zaman bir kızı öptüğümde iyi hissetmiştim? Bu kızı neden öptüm orası tartışılırdı zaten...Ama bilmiyorum Ada sağlam pabuç ,öyle kolay bir kız değil orası kesin.Ama üzgünüm o pabuç benim Savaş olduğumu unutmamalı...Sigaramı söndürüp,biraz dolaşmaya karar verdim.

ADA ATALAY...

Teyzemin elinden zor kurtulmuştum. Elim ayam titrese bile onlardan uzaklaşmak bana iyi gelecekti,o yüzden Deniz'İN YALVARMASINA RAĞMEN DIŞARI ÇIKMIŞTIM.NFES NEFESEYDİM.ÇIĞLIK ATMAK BİR ŞEYLERİ PARÇALAMAK...Kısaca şu an her şeyi yapabilecek potansiyeldeyim. Yağmur damlaları yüzüme ben ne kadar hızlı koşuyorsam o kadar çok çarpıyor canımı o kadar çok acıtıyordu. 

Savaş Kandemir...

Harika,cidden harika ben ne zaman yürümeye başlasam bu yağmur hep yağardı zaten.Neyse benim öfkelenicek başka şeylerim var ! Yağmur iyice hızlanmıştı.Önümü zor görmeye başlamıştım...

Ada  Atalay.

Gözlerimin karardığını hisseddiyordum. Aklım bana durmam gerektiğini söylese de ben aklımı ne zaman dinlemiştim ki?Birden önümde bir karartı fark etmeye başladım.Hızla ona yaklaşıyorum.Tahminimce ona toslayacak olsam da durmak istemedim...

Savaş Kandemir...

Karşımda bana gelmekte olan bir karartı olduğunu farkettim. Bana çarpacak hali yoktur herhalde... hiç bozmadan yürümeye devam ediyordum...

Ada Atalay...

Karartı daha çok yakınlaşmış.Artık ne olduğunu net olmasada seçebiliyordum.AMAN TANRIM!

Savaş Kandemir

Yağmur hızlanıyor...

Ada Atalay

Saniyelik bir an. Teyzemler haklıydı ben gerçekten DELİYİM! Durmadım Hayır...

Savaş Kandemir...

İrkilmiştim.Korna sesi kulaklarımı tırmalamıştı.Yönümü değiştirdim.Kornayı çalan adama sövdürmeye gidip deşarj olacaktım

Ada Atalay...

"Kızım sen manyak mısın?" "Gece gece başıma iş mi açacaktın sen?" beni azarlayan şoförü itiraf etmeliydim ki hiç takmamıştım.Bir de yetmiyormuş gibi... "Niye sürmedin ki? Niye durmadın hı?" Adam irkilmişti.Bense hala onun üzerine yürüyordum..."HI neden durdun!" Sesim baya cırtlamıştı..

"EEEE! YETER! Manyak mısın kızım sen?" Adam bileklerimden tutup beni yere fırlatmıştı.

"Bırak lan kızı!" İkimizde aniden arkamıza döndük. Yüzünü seçemediğim çocuğun biri aniden şoförün suratına yumruğu çakmış,benden daha uzak bir yere sermişti. Bense kendimden geçmiştim çoktan...

Savaş Kandemir...

Bu kadarı olamazdı.Karşımdaki beden kendinden geçmiş,o kadar bitkin olsa gerek ki benim kim olduğumu hala anlamamış aptal sarışınımdan başkasına ait değildi. Ne olmuştu bu kıza böyle?

Hemen onu kucağıma almıştım.Hoş suratımda istemsizce bir tebessümde vardı.Tahmin etmeliydim zaten kim gecenin bir yarısı kendine bakmadan adamın birine sebepsizce çatardı ki?Bu arada Ada'nın nazik sesi irkilmeme sebep olmuştu."SEN KİMSİN?"