Her şeye rağmen...

64 4 1
                                    

Umarım müzik seçimlerimi de beğeniyorsunuzdur  İyi okumalar :)) yorumlarınız önemli önerdiğiniz şarkıları yazabilirsiniz... Önceki bölümlere dönüp ufak hatırlama yapmak iyi olabilir

Selim Atalay... 14 yıl önce

"Bunu sende istiyorsun Bahar !" Hiç tereddüt etmeden belindeki elimi itmişti.

"Hayır hayır hayır! Yıllar önce bitirdik bu olayı biz.Sen seçimini daha önce yaptın zaten şimdi ne cürretle..."  Derin bir iç çekti. Ses tonunu biraz daha alçaltarak  "Bak artık ikimizde evliyiz benim bir oğlum var ve seninde kızların bunu onlara yapamayız"  Alaycı bir gülüşle o narin ve tükenmiş bedene biraz daha yaklaştım. Karşımda hala dimdik durabilmişti.Bir kez daha belini kavramış gözlerinin içine bakıyordum  "Sen  benim Selim Atalay olduğumu unutuyorsun galiba benim yapamayacağım hiçbir şey yok!"   "Sende benim artık Bahar Kandemir olduğumu unutuyorsun galiba..."

Sedef Atalay... Günümüz

"Her şeyin yolunda olmasına sevindim Deniz. Ada yada selam söyle.Biliyorum bana hala kızgın ama yumşar o hadi öptüm."   Çocuklarımın iyi olmasının verdiği rahatlıkla işlerime dönebilirdim artık. Ancak her zamanki gibi yine biri huzurumu bozabilmişti. "Kapıyı kırsaydın Selim."  Sanki bu rahat tavrım onu iyice kızdırmıştı.  "Yürü  kadın gidiyoruz!" kolumu sımsıkı tutmuş beni sürüklemeye başlamıştı. "Aaa kafayımı yedin sen Selim!"  

Deniz  Atalay

İtiraf etmeliyim ki anneme söylediğim yalan için hiç içim sızlamadı.Bana kalsa telefonu bile açmazdım  Doğmakta olan güneşe diktim gözlerimi. Artık elim kolum bağlı oturan bir izleyici olmak beni sıkıyordu. Ada 'nın bir yolunu bulup Savaş'ın kapısına dayanma olasılığı ayrı bir bunaltıyordu zaten. "tak! tak!"  Kaşlarımı çatmıştım  " Bu devirde hele bu saatte cama taş atılır mı?" oflaya puflaya cama doğru gittim  gözlerim fal taşı gibi açıldı.  "Xavier!?"   aşağıdaki şapşal kocamam gülümsüyordu. "Sizin bu olaylar hiç bitmeyecek her halde ne dersin?"  Doğru  söze ne denir diye geçirdim içimden "Bekle hemen yanına geliyorum!" başıyla  onayladı. Kapıyı açtığım  gibi üzerine atlamıştım resmen.   "Tamam! Anladım özlemişsin beni"   gülümsemiştim  "Özledim tabii"  Birden ciddileşti.  "Evinizden kavga sesleri duyuluyormuş  Ada yine ne yaptı?"  Eski moduma geri dönmem çabuk olmuştu.  "Ada şu an kayıp henüz polise bildiremiyoruz ama..." Gözlerimden akan yaşlara hakim olamadım . Xavier bana sımsıkı sarıldı. ama malesef bu olanları değiştirmiyor...

Xavier...

Deniz'i sakinleştirmek baya zor olmuştu ama sonunda direnemeyip göğsümde uyuyakaldı. İlk iş birkaç adamımı Ada' yı aramak için görevlendirmiştim.Bu umarım onu biraz rahatlatmıştır. Tam bende uykuya dalmaya hazırlanıyordum ki...  "Ah lanet telfon!" Deniz uyanmasın diye hızlı davrandım. "Ne var!?"   telefondaki ses yüksek çıkmıştı  "Deniz'i ver seni pez***"  tam tahmin ettiğim gibiydi telefondakini iyice kızdırmak için daha rahat davrandım " Ne o artık peşime adam mı taktırıyorsun?!"   daha kararlı konuştu bu kez "DENİZİ VER DEDİM SANA!"  Artan volüm hiç hoşuma gitmemişti ayrıca bu ortamı bozmaya niyetim yoktu. Pislik yapıp telefonu kapamıştım.

Savaş Kandemir...

"Lalalala bende böyleyim Lalalala hepte böyleydim!"  Kahkahayla gülmelerime hakim olamıyordum. Yatağımdaki kızın küçük şımarık çocuklardan farkı yoktu. "Ne?!" dedi tek kaşını kaldırarak "Sen benim söylediğim şarkıları beğenmiyor musun yoksa?" Sanki gerçekten üzülüyor gibi dudağını büzmüştü bende onu ciddiye alıyormuş gibi "Aaa olur mu öyle şey bayılıyorum!"  Derin bir kahkaha patlatmasıyla aniden  duraksayıp gözlerini dudaklarıma dikmesi bir olmuştu.  "Dürüst olayım bende öpücüğüne bayılmıştım" sesi fısıltı halinde çıkıyordu. "O kadar da kötü değilsin alt tarafı bir öpücüktü dime?" iyice yanıma yaklaşıyordu bende geri kaçmıyordum hani. Sadece şaşkın şaşkın ne yapacağını merak ediyordum.Elleri saçlarımda tur atmaya başlamıştı.Yüzündeki şaşırtıcı derecedeki içten gülümsemesiyle bitkin gözlerini benimkilere dikmişti.Yavaş yavaş gözlerimin kapandığını farkettim.en son annemin anlattığı masalları dinlerken bu kadar huzurluydum. Bileğinden kavrayıp onu kendime daha çok dayadım.Tamam sabah olduğunda belki pişman olabiliriz ama buna kesinlikle değicek

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 20, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Paris Yeniden...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin