Butterfly (Camren)

on iki

Saatlerdir karşı karşıya oturuyorlardı. Odayı dolduran tek ses saatteki yelkovanın haraketiydi. Lauren derin bir nefes alıp ters çevirip oturduğu sandalyeden kalktı. Masanın üzerindeki bıçağı alıp Camilaya yaklaştı , Camila bir bıçağa bir de Lauren'a bakıyordu. Sap kısmını Camila'ya uzattı.
"Eğmemen gerekiyor." Dedi, soğukkanlılıkla ona bedenini yaklaştırdı. "Doksan derece ile göğüs kısmının bir karış üstüne saplamalısın." Diye devam etti. " Camila'nın eli titriyordu, Lauren bıçağı tutmuş elini sıkmaya başladı, kalbine yaklaştırdı. "Istemiyor musun ?" Bağırmaya başladı. "Sana yalan söyledim beni öldürmek istemiyormusun ?"
Nefes nefese kalmıştı. Bağırmaya devam etti. "Onu tanıyordum, Leonardoyu senden daha iyi tanıyordum !" Gözleri doldu. "Beni orada bırakıp gitti Camila !"
"Ne yapacağımı bilmez durumdaydım ve o beni orada terk etti !" Lauren'ın bıçağın keskin kısmını sıkması ile kanayan elinden zemini kan damlaları kapladı.
Camila hızla elini çektiğinde bıçak gürültü ile yere düştü, hissizdi, niteliksizdi, duyduklarını sindiremiyordu.
"Kendime geldiğimde yalpalıyordum." Dedi ellerini başına kenetlerken, yüzüne kan bulaşmıştı. "Adımlarım haraketsiz bedenlere çarpıyordu, oradan nasıl çıktığımı hatırlamıyorum. Koşuyordum, nefes alış verişimin kesildiği ana kadar koştum."
"Tekrar bilincimi kazandığımda olmaktan korktuğum yerdeydim, üvey babamın ofisindeydim. Beni siyah bir jeepe bindirmişti, arkasında mavi gözlü, takım elbiseli bir adam oturuyordu, bir sürü dosyası vardı. Bana ne yapacağımı son derece soğukkanlılıkla anlattı, o anda avukat olduğunu anlamıştım. Söylediği hiçbir şeyi duymuyordum, sadece derin egzos kokusunu hissediyordum, hala olayın şokunda olmalıydım."
"Suçu Leonardo'nun üzerine yıkacaklar, adımı vermemesi için de para teklif edeceklerdi." Güldü. " 'Ya kabul etmezse ?' Demiştim titreyerek. 'Edecektir.' Demişti. "
"O gece , o barın çıkışında, o ara caddede, o çöp konteynerının arkasında olanları izliyordum." Dedi Lauren gözleri dolarken. Camila ellerini sıkıca yüzüne bastırdı.
"SUS !" Diye bağırdı Camila. "Sus Lauren."
Lauren aldırmadan devam etti. "Safça o bavullarda para olduğuna, Leonardoya teklif edeceklerine inanmıştım."
"Seni görmüştüm."
"Onun elini tutuyordun, çok mutluydun."
"Ve çok güzeldin."
"Çantadan çıkardıklarıyla Leonardo'ya vurmaya başladıklarında hiçbir şey yapamadım."
Camila masanın üzerinde duran cam bardağı duvara fırlattı. "Sana sus dedim !" Diye bağırdı. Öfkesini ona kusmaya hazırdı. "Bütün her şeyi ona yıkmaya hazırdın !"
"Ruhsuz sürtüğün tekisin Jaurgeui, duyuyor musun beni ?"
"Arkadaşını gözünün önünde öldürdüler ve kıpırdamadın bile !" Hızla Lauren'ın yanına geldi, yerdeki bıçağı alıp onun boynuna yasladı. "Söyle bana." Dedi. "Hayatımın bittiği gecenin mimarısın, aşık olduğum kişinin katilisin ve kendimi uyuşturucuya mahkum ettiğim her saniyenin sorumlususun."
"Neden yaşamalısın Lauren, söyle bana ?"