Butterfly (Camren)

on altı

Yüzüne vuran soğuk poyraz gözyaşlarının kurumasını sağlıyordu. Buraya nasıl çıktığını, ellerini iki kenara nasıl açtığını bilmiyordu. İçinden tekrar ettiği kelimeleri sesli söylemeye başladı. "Yapabilirsin, sadece bir adım."
Olmaktan en çok korktuğu yerdeydi, klinikte, on iki katlı çatısında ve ölüme bir adım mesafede. Onun ile tanıştığı yerde.
Gözlerini kapatıp bir adım atmaya hazırlandığında hıçkırıklar ile onu yaşama geri döndürecek bir mucize gerçekleşti, siyah ve mavi renklere bürünmüş bir kelebek kanatlarını çırparak gözlerinin önünden geçti.

2 Yıl Önce

"Beni oraya gönderme, lütfen gönderme." Göz kapakları ağlamaktan kırmızılaşmış Lauren , Mr . Jaurgeui'e yalvarıyordu. Mr. Jaurgeui onu kolları ile sarmak istese de Lauren onu itti. "Sen Leonardo'yü öldürdün !" Diye bağırdı. "Seni asla affetmeyeceğım, beni duyuyor musun ?"
"Sadece az bir zaman." Dedi Mr Jaurgeui hafif bir titreme ile." Seni oradan kurtaracağım."
"Bana herzaman hapis hayatını uygun gördün sen." Ellerini saçlarına daldırarak haykırdı. "En sevdiklerime hep zarar verdin !"
Mr. Jaurgeui bağırdı " Sakinleş!" Yutkundu ve devam etti. "Kim olduğunu unutma."

■
"Mezarlığı sürün."
Lüks bir jipin arka koltuğundan Lauren emir verdi. Şoför itiraz etse de sonrasında isteğini yerine getirdi. Sıra sıra mezarların üzerine sonbahar yaprakları dökülmüştü. Sessizliğin hakim olduğu yere arabanın penceresinden baktı Lauren. Biraz uzağında, yeni gömülmüş mezara baktı.
Mezarlığın üzerine yatmış, ona bir sevgiliye sarılır gibi sarılan kızı gördüğünde boğazı düğümlendi. Derin bir nefes alıp "Özür dilerim." Diye fısıldadı, sesli bir şekilde " Şimdi gidebiliriz." Dedi.

"Alkol almış gibi hissedeceksin." Dedi yaşlı doktor. "Yan etkileri olacak, derin bir şekilde bir şeylere zarar vermek isteyeceksin." İlacı Lauren'a enjekte etti. "Yanma hissedebilirsin." Enjektörü çıkarıp Lauren'a odaklandı. "Sizi kolay zamanlar beklemiyor Jaurgeui." Dedi. "Hiçbirimizi beklemiyor."
Ağır adımlar ile merdivenlerden çıktı. Dünyası kararmış gibiydi, kasları etkilerine tepki gösteriyordu. Gördüğü ilk polis armalı kişiye seslendi, teker teker, heceleyerek. "Adım Lauren Jaurgeui, okuldaki insanları ben öldürdüm."

Şimdi

Klinikteki merdivenleri birer indikten sonra bulduğu ilk taksiyi durdurdu. Cebinden çıkardığı adresi uzattı.
Büyük, lüks villaların önünde durdu. Taksiye ücreti ödeyip teşekkür etti ve indi. Yavaş adımlar ile kapıya ilerledi. Zile bastığında bir kaç dakika sonra kapı aralandı.
"Sana ihtiyacı var." Dedi Lauren. Karşısındaki sarışın genç tepkisizce ona baktı. "Onu mutlu edemedim Leonardo."