~Bölüm 14~
Sabah kalktığımda gece uyuduğumu fark ettim neden uyumuştum ki
-Siktir
diyerek yerimden kalktım yanımda telefon yoktu
-Lanet telefon nerde
diyerek tekrar mırıldandım.Kapımın kulpunu sertçe açtım.Kilitlememişlerdi.Salaklar.Aşağı sert adımlarla indim saçlarımı kulaklarımın arkasına tıkıştırdım.Babam ve annem televizyonda birileriyle görüntülü olarak konuşuyordu fakat ben bunu aldırmadım ve bağırmaya başladım
-Baba!Anne!
İkisi ve televizyondaki bir grup genç bana döndü simaları tanıdık geliyordu ama tanıyamıyordum.Annem yanıma yaklaştı ellerini ellerime yaklaştırıyordu ki ellerine vurarak ellerini geriye ittim.Onlar beni Neymarımdan ayırmıştı sakin kalamazdım.Annemin gözleri dolmuştu herbir boka ağlamak zorundamıydı bu kadın (haşa anneler kutsaldır sjdnnd) kendimi suçlu hissediyordum babam yüzünden yeterince ağlıyordu bide üzerine ben hah...
-Özür dilerim anne
dedim ve sarıldım.Bu şeytanlık babamın suçuydu.Robyn Melissa Bullock (Kızın soyadı 'Bullock' olacak.İnternete ünlülerin soyadları falan yazdım bu çıktı önüme bende yazayım dedim hsks Bu soyadın kime ait olduğunu bilmiyorum hiçbir fikrim yok yani ndsjnd) olarak buna emindim.
-Anne seni kırmak istemedim üzgünüm fakat kendisinden nefret ettiğim bir babam olduğu için sakin kalmam pek mümkün değil!!
sona doğru sesim artmış ve sakinliğim bozulmuştu
-Robyn
Babam hep bana 'Robyn'olarak hitap ederdi.Annemde öyle.
-Robynnn!!
diye babamı taklit ettim.Boğazını temizledi ve söze başladı
-Sinir katsayımı yükseltme Robyn hemen odana!
diye bağırdı bende karşılık vermez miyim hemen.Hazır cevaptım ben.
-20 yaşındayım ben kendi kararlarımı kendim verebilirim baba!
Annem söze atladı hala ağlıyordu.İstemsizce bendende gözyaşları süzüldü.
-Kızım lütfen bak psikologa gideceğiz Amy ablana lütfen kızım sakin ol.
diye yalvardı bana.Annemin yanından hızla geçip babamın yanına gittim.Çok seriydim.Parmağımı salladım ve
-Senden nefret ediyorum.Sana yemin ederim ki annemin gözyaşlarının hesabını ve beni Neymarımdan herşeyimden ayırmanın hesabını sana çok pis ödeticem.
Ukala bir şekilde gülümsedi ve
-Sen mi?Hah!Sen beni tehdit edeceğine kendine bak biraz!Beni eleştirmek için fazla kötüsün.
Gülümsedim ve söze başladım
-Yeterince iyi olmadığımı söyledin.Peki seni jüri yapan kim?
Babamın yüzündeki o ukala gülümseme yerini benim yüzümde almıştı zafer!
-Robyn Melissa Bullock asla kaybetmez bunu o beynine sok diyeceğim fakat unuttuğum bir şey var sende beyin yoktu.
Babam televizyona baktı
-Ha ayrıca söyleyeyim o psikoloğa ben gelmiyorum kendiniz gidebilirsiniz...
Kapıyı göstererek
-Kapı orada!Şimdi git!
diye bağırdım babama.Başım deli gibi zonkluyordu fakat aldırış etmiyordum herşeyim zaten Neymar ve annemdi onlardan başka kaybedecek bir şeyim yoktu.Annem yanıma gelerek
-Kızım lütfen uzatma bu konuyu.Yalvarırım sana.
Hızla odama koştum.İstemsizce gözyaşları akıyordu gözlerimden.Gözyaşlarımı durdurmaya çalıştıkça sanki bana inatla daha çok akıyordu gözyaşlarım.Kapının kulpunu sertçe açtım ve sesli nir şekilde kapımı kapattım.
-Hayatın getirdiği zoklukların önemi yok,umudunu kaybetme.
diyerek tekrar ettim.ÜNLÜLERİN GÜZEL SÖZLERİNİ YAZIYORUM ÖZLÜ SÖZ DEĞİL CKMDMDMD BU ARADA O EKRANDAKİ İNSANLAR NEYMARLAR FALAN DEĞİL BAŞKA BİRİLERİ MELİSSANIN TANIDIĞI ONLARDA DAHİL OLACAK SPOİ SNNDNS
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Sensiz Yok || Neymar Jr
FanfictionKahramanımız Melissa‚Neymara karşı aşırı derecede büyük bir sevgi besliyor.Peki Neymar bu sevgiye karşılık verecek mi?