İSİMSİZ
Bazen sadece susarsın,
İçinden geçen onca şey varken.
Bir gayret Bazen diye başlarsın cümleye,
Arkası gelmez.
Söyleyemediklerin geçer gider içinden.
Sonra Bir bakarsın fonda nazende sevdiğim,
Yüzüne acı bir tebessüm,
Senin canın burnunda, sanki milletin umurunda.
Onca kalabalığın uğultusunda,
İsimsiz bir iki satır düşersin,
Öylece kalır isimsiz.
Herkes gibi...
