Ebedden gelen bir rüzgar getirdi hüznü buralara
Sabreylesin vuslata kavuşsun diye ,
Yalnızlığı duvara vursun diye...
Taş kalplerde Allah aşkını duyursun
Kelime-i Tevhidi sürsün dillere diye...
Huzur firar etmis paslı vicdanlarda,
Vefa tutsak olmuş kalplerde
Biri yok ki kurtarsın bu zulümden usanan masum fikirleri...
Yüreklerde cesaret kalmamış,
Merhamet gölgesini dahi alıp kaçmış bu yalan dünyadan...
