Yaoi Oni nie muszą znać prawdy

Część 2

Kolejne dni w pracy mijały tak samo.Na początku  próbowałem porozmawiać z szefem, ale niczego się nie dowiedziałem,w końcu przestałem zawracać sobie głowę tak nieistotną sprawą.Dwa tygodnie były nieustającą monotonną nudą.Zbliżały się święta więc miałem więcej obowiązków które musiałem wypełnić przed przerwą wigilijną.

-Jak mija pani dzień pani Kimimoto?-zagadałem staruszkę pracującą w bufecie,pijąc pomału kawę. Lubie ją, zawsze można porozmawiać z nią jak z babcią. Zresztą sama mówi że przypominam jej zmarłego wnuka. Często też daje mi darmową kawę lub ciastko.

-Oj Haru jak zwykle pełno roboty.A co u ciebie? Tylko mi nie mów że znowu byłeś w tej kawiarence nie wiadomo jak daleko, żeby tylko szefowi posmakowało? przecież tutaj też mamy dobrą kawę! -oburzyła się.Ja  tylko zaśmiałem się nerwowo.

-Mówi że ta jest niedobra.Pan Tetsuya ma dużo pracy,chociaż tyle moge dla niego zrobić.-broniłem się.

-O nie,nie ty już mi tu nie mów o pracy,przecież widzę jakim rozmarzonym wzrokiem za nim spoglądasz.

Zarumieniłem się lekko i nerwowo pożegnałem tłumacząc się końcem przerwy . Aż tak było po mnie widać że zakochałem się w swoim szefie?Szedłem szybkim krokiem po korytarzach budynku,z za zakętu wybiegła wysoka blondynka.

-Haruka!Szef cię wzywa.- oznajmiła i odeszła dalej, roznosząc echo obcasów od kremowych ścian korytarza.Po co szef chce mnie widzieć? Zrobiłem coś nie tak ? Może chce mnie zwolnić? Takie myśli krążyły w mojej głowie, i nim się zorientowałem byłem już w gabinecie.Tetsuya jak zwykle siedział w fotelu przy biurku.
- Szefie chciałeś mnie widzieć.- bardziej oznajmiłem niż zapytałem.
- Usiądz Haruka musimy porozmawiać.- wskazał fotel po drugiej stronie blatu. Usiadłem tak jak mi kazano i spojrzałem na niego pytającym wzrokiem.
- O co chodzi szefie? - przerwałem krępującą cisze.
- Otóż... pamiętasz jak dwa tygodnie temu ...ekhem.. zrobiłem ci zdjęcie?- zamarłem zaskoczony. Nie sądziłem że szef będzie chciał o tym rozmawiać, sam przecież wiele razy próbowałem wyjasnic tą sytuacje.Oprócz tego byłem zaskoczony zachowaniem szefa, widac to dla niego krępujący temat.
-A..t-tak pamiętam.- wyjąkałem starając się nie dopuścić zdradliwego rumieńca.
-Więc..powiem ci teraz o co chodzi, tylko mi nie przerywaj rozumiesz?-skinąłem tylko głową na znak że rozumiem.
- Ekhem.. Jak wiesz dużo pracuje. Moim priorytetem jest zachowanie dobrego imienia firmy. Jednak ... moi rodzice już dawno chcieli abym przeprowadził do domu kogos kogo kocham...
-Ale... po co pan mi to mówi?- jęknąłem zażenowany.
-Mówiłem żebyś nie przerywał.-warkną.
- Tak jak mówiłem chcą abym przeprowadził kogoś kogo kocham. Dla mnie liczy się praca i nie chciałem szukac kogoś tylko po to by ich zadowolic. Kilka miesięcy temu powiedziałem im że jestem gejem i mam chłopaka, co oczywiscie nie jest prawdą, zrobiłem to po to by się odczepili, jestem hetero rozumiesz?-potwierdziłem skinieniem głowy.-No więc..miałem spokój niecały miesiąc,później chcieli go poznać więc powiedziałem ze nie jest na to gotowy, zrobiłem ci zdjęcie i je im wysłałem, jako potwierdzenie że nie kłamie. Myślałem że dadzą sobie spokój ale oni kazali mi przyjechać z nim na święta, to znaczy z moim chlopakiem.. to znaczy z tobą!- wytłumaczył starając sie zachować obojętny wyraz twarzy, mimo iz był zdenerwowany.
- Mam rozumieć że... powiedział pan rodzicom że jestem pana chłopakiem i przyjedziemy razem na święta? - wyjakałem zszokowany. Serce waliło mi w piersi a ręce zaczęły się pocić.
-Otóż to. W pracy słyszałem plotki ze jesteś gejem. Wiem ze nie musisz się zgadzać, ale w takim wypadku to chyba mniejszy problem? Wiem że potrzebne są ci pieniądze na czynsz więc zapłacę ci jak za nadgodziny... co ty na to?- spytał z nadzieją.- Nie musisz teraz odpowiadać!- dodał po chwili, chyba bojąc się że odmówie. Zastanowiłem się chwile, to moja szansa, będę mógł pobyć z Tetsu poza pracą, może nawet będziemy się przytulać? To nic że będziemy  udawać.Nie myśląc już więcej zgodziłem się,umówiliśmy się do kawiarni żeby omówić małe kłamstewka które opowiemy jego rodzicom.Byłem zadowolony.