bilmediğim gün,
bilmediğim ay,
bilmediğim yıl.
Sevgili Gwen;
Yokluğunda kalbimi sarmış olan acının gerçekliğine tutunuyorum. Sensiz ne yapacağımı bilmiyorum. Nereye ait olduğumu, kim olmam gerektiğini bilmiyorum. Sana nereye gidersen git seni takip edeceğimi söylemiştim. Fakat şu an da bunu yapamam. Daha değil.
Özür dilerim sana yaşattıklarım için. Ben amcama yaşattıklarım için. Babana verdiğim sözü tutamadığım için. Sensizliğe dayanamadığım için, Örümcek Adam olmaktan vazgeçmediğim için ve sayısıyla birçok şey için.
Ben her zaman dönüştüğüm kişi yüzünden geç kalan çocuk oldum ve bu yüzden her zaman sevdiğim insanları kurtarmak için geç kaldım. Daha fazla Örümcek Adam olmak istemiyorum.
İlk kez bir sözün değerini anlıyorum. Keşke sen gitmeden önce bunu anlayabilseydim. Bensiz olurdun ama yaşardın ve eminim sağlığın gayet yerinde olurdu, buna ruh sağlığında dahil.
Lanet olsun, ne saçmalıyorum... Sadece seni çok özlüyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dear gwen → marvel ● peter parker's diary
FanfictionSevgili Gwen; Birçok insanın sevdiğini kurtardım. Bir anne, bir baba belki de bir evlat. Ama ben kalbimi, seni, kurtaramadım. İri mavi gözlerinde ki korkuyu daha dün gibi hatırlıyorum. Her gün adımlarımın beni götürdüğü yere; yani mezarına gitmesem...
