Resimli bir gün,
Yumrulu bir ay,
Katlanılmaz bir yıl.
Sevgili Gwen;
Bugün ilk kez resimlerimize bakabilme cesaretini kendimde buldum. Bunun benim için kolay olacağını zaten beklemiyordum fakat yanımda olduğun bir resmi görmek... Hazır olduğumu sandığım bütün her şeyden daha başkaydı. Hiç demirlerle sarılı olduğun bir gerçeklik oldu mu? İçimde bir yerlerim, demirlerle sarılı. Her yanım pas ve kir kokuyor. Ölümün kokusu böyle bir şey mi?
Yapamıyorum, Gwenie. Ben sensizliği bilmiyorum ki... En fazla sensizliği iki hafta bildim. İki hafta bile sensiz değildi ki, sevgilim. Sana günde sadece bir kez seni izlediğimi söylemiştim ya... Yalandı. Seni takip etmediğim gün, izlemediğim bir saniye bile geçmedi.
Sensizliğe dayanamadığım gibi, sensiz kendimliğe de dayanamıyorum.
İki saniye daha hızlı olabilseydim...
Gwenie, çok özür dilerim. Çok çok çok ama çok özür dilerim. Dilediğim her bir özür öylesine işe yaramaz ki, tıpkı sen buradayken dilediklerim gibi.
Şimdi sensiz burada, sadece içi boş bir kabuğum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dear gwen → marvel ● peter parker's diary
Hayran KurguSevgili Gwen; Birçok insanın sevdiğini kurtardım. Bir anne, bir baba belki de bir evlat. Ama ben kalbimi, seni, kurtaramadım. İri mavi gözlerinde ki korkuyu daha dün gibi hatırlıyorum. Her gün adımlarımın beni götürdüğü yere; yani mezarına gitmesem...
