06.03.2016
Sevgili Gwen,
Ben Mary Jane Watson, Peter'ın bu defteri ne kadar önemsediğini bildiğim için şu an bu satırları yazıyorum. Aslında ne yazacağımı, ne söyleyeceğimi bilmiyorum bile. Edebiyatım da Peter kadar iyi olmadı hiçbir zaman.
Ama bunu yapmam gerektiğini biliyorum.
Peter da yaşasaydı, bunu isterdi...
Geçtiğimiz aylarda, Peter hiç iyi değildi. Başta normal bunalımlarından kaynaklı olduğunu düşünsekte, onu Harry'nin zorlamasıyla hastaneye götürdük. Doktor, kanser olduğunu ve artık sadece birkaç günü kaldığını söyledi.
Yıkıldık... Tam anlamıyla. Peter hiçbir zaman yeri doldurulamayacak türden bir insandı. Üzerinde kayıpların izini görürdün lakin bunların içerisinde bile, gülümsemesi insanın içini ısıtırdı. Üzüldüğünde bunu hemen anlar, geçirmek için elinden ne geliyorsa yapardı. Bir de hiç durmayan çenesi vardı...
Onu daha şimdiden çok özledim Gwen...
Son günlerini iyi geçirmesi için elimizden ne geliyorsa yaptık ancak o duyduklarıyla huzura ulaşmış gibi, gün sayar gibiydi.
Umarım, yanındadır. Umarım içinde hiç dinmeyen acısı artık geçmiştir. Yoksa bu acıyla, ne yaparım bilmiyorum.
Ona iyi bak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dear gwen → marvel ● peter parker's diary
FanficSevgili Gwen; Birçok insanın sevdiğini kurtardım. Bir anne, bir baba belki de bir evlat. Ama ben kalbimi, seni, kurtaramadım. İri mavi gözlerinde ki korkuyu daha dün gibi hatırlıyorum. Her gün adımlarımın beni götürdüğü yere; yani mezarına gitmesem...
