yavaş !

"ölü ikiz Kardeş :("

Gökay'a milyonuncu kez özürdileyip telefonu kapattım.
Anahtarı ararken arkadan bir öksürük sesi geldi. Kafamı omuz hizamda arkama çevirdim.

'Nevar?' eymen arkamda kollarını göğsünde bağlamış bana tabiri caizse öküz gibi bakıyodu.

'Niye bu kadar geç geldin? ' diye saçma bir soru yöneltti. Tabikide 'Sana ne?' dedim. Hesap verecek değilimya. 'Çisem çocuk musun sen saat gecenin biri abin olmasamda komşunum. Çilemde bu saatte eve gelseydi emin ol onada sorardım.'
Hayır abicim ben sana bişey mi dedim nediye içini döküyon bana. Tövbe yarabbim.

'ee... Napiyim?' hak verin lütfen güzel cevap. Hani alkış 👏. Eymen bana -ümitsiz vaka- bakışı atıp kendi evine doğru yürümeye başladı.
İçeri geçip babamı aradım. Uyumuştur muhtemelen. Odama çıkıp üzerimdekilerden kurtuldum.
Yatağa girip gözlerimi kapattım. Allahım ben nasıl bir günah işledimde bunlar başıma geliyo?

Aşağıdan gelan büyük gürültü ile gözlerimi açtıp. Yataktan ayaklarımı sarkıtıp sesi tekrar dinledim. Allahım noluyoya. Terlikleri giyip üstüme sabahlığı aldım.
Yavaş ve temkinli adımlarla aşağıya indim.
'anne?!'

'ayy sus kız uyanıcaklar. ' noluyo ya? Yanına gidip umuzuna dokundum.
' anne iyimisin? Gecenin bi vakti babamın bak altını çiziyorum. Babamın evinde ne işin var? Ne karıştırıyosun sen? '
Bana bön bön bakıp evet bön bön because annelere saygı vardır her ne kadar sizi düşünmeselerde. Anlını kaşıdı.
' Çiseem ne çok konuştun yaa başım şişti. '
Ohh iyi olmuş. Saygıda biyere kadar ama.
'babanın evrakları nerde?'

Evrak? 'ne evrağı?' 'şirket evrakları'
Oha ama anne yuh sana. 'ne yapıcaksın evrakları?' şimdide ajanlığamı başladı bu kadın? Şimdi şöyleki şu annem olacak kadının yeni kocası babamın düşmanı oluyo. Ama iş anlamında. Karşı şirketler işte.
'erdeme lağzım' dedi Sırıtarak. Bu kadarda yüzsüzlük olmaz.

'sen nediğinin farkınfamısın. Bana resmen; Kızım babanın şirketini batırıcam yardım edermisin. Diyosun. Sana evet dememimi bekliyosun?' ona biraz daha yaklaşıp. Dişlerimin arasından tısladım. 'çık. Git bu evden.' kolundantutup kapıyakadar eşlik ettim anneciğime (!). Kapıyı kapatmadan önce.

'bir daha gelme. Gelme ki bu anı unutayım. Unutayım ki ölmeden önce annemin bu kadar aşağlık bir kadın olduğunu hatırlamıyım.'

diyip kapıyı çarptım.
Ne atraksiyon ama. Ağlamıyorum ağlamıycamda. Kendime sözüm var bütün göz yaşlarımı ameliyat olacağım gün için saklıyorum. Galiba deliriyorum. Tekrar yatağıma uzanıp gözlerimi yumdum. Çok yoruldum ama ya benimkide can.

Sevmek mi sevilmek mi?
Sen gene nerden çıktın iyiydim ben böyle.
Soruma cevap ver.
Tabikide sevilmek.
Neden?
Çünkü sevdiğin birinin başka biriyle mutlu olduğunu görmek acı verir.
Peki ya seni sevenler onlar şuan mutsuz değillermi... Çok bencilsin. Sadice kendi mutluluğunu istiyosun. Ama biliyomusun sen mutlu olunca mutlu oluyolar çünkü onlar sevmeyi sevilmekten daha üstün görüyolar. Onlar için kendi canlarının acıması değil senin mutlu olman önemli.
Şimdi söyle sevmek miymiş sevilmekmi?

X X X X

Gözlerimi ovarak uyandım. Hii! bu gün gökayla buluşucaktım dün mesaj attı çok önemli bir şey söyliycekmiş.
Koşarak banyoya girdim. Duş vesayre işlerimi halledip dolabın karşısına geçtim.
Kırmızı salaş t-shirt beyaz kot ve converse giyip saçımı düzleştirdim. İnce bir eyeliner ve parlatıcı sürüp aşağıya indim.
'Benim biraz işim var bir saate gelirim' diyip kahvaltı yapan ev sakinlerine öpücük gönderdim.
Cafe ye geldiğimde gözük 2 saniyeliğine Gökayı aradı. Yanına gidip karşısına oturdum.