7

678 38 0
                                    

Twee dagen later zit ik nog steeds in mijn kamer. Ik ben er de afgelopen twee dagen niet uit gekomen. Stefano heeft me eten gebracht. Mario wil me wel helpen maar het hoeft niet van mij en Lucius verbied het.

Ik zit nu weer in mijn kamer. Ik lig met mijn armen om het bureau en ook mijn voorhoofd. Ik sla met mijn voorhoofd op de tafel. 'Nutteloos brein' mompel ik 'kom op.'

Ik wordt opeens opgetild en over iemands schouder gegooid. 'Hey' roep ik.

'Rustig' zegt Stefano 'ik ben het maar.'

'Kun je me neer zetten' vraag ik zuchtend.

'Nee.'

Hij tilt me naar de sportzaal. 'Laat me los' roep ik 'stefano!'

Hij zet me pas neer in de sportzaal. Hij geeft me mijn bokshandschoenen. 'Doe aan' zegt hij.

Ik doe ze aan. 'Even sparren' zegt hij 'maak je hoofd leeg en stop met piekeren.'

'Maar ik...'

'jij moet even stoppen met nadenken over die opdracht. Dat werkt heel goed. dan kun je er zo weer met goede moed tegenaan.'

Ik zucht. 'Goed, jij je zin.'

We sparren even maar ik kan mijn gedachten er niet bij houden. Hij zucht, 'kom op. Dit kun je.'

'Ik kan het niet! alles gaat mis! Ik kan me niet concentreren op die opdracht en dan moet ik ook nog eens sparren met jou! Mijn leven staat op het spel, weet je nog?!'

'Dat weet ik' zegt hij 'ik wil je alleen maar helpen.'

Mario komt opeens binnenlopen. Ik zucht, 'ik ga al terug.'

'Nee' zegt hij 'jij blijft hier. Vandaag mag je niet meer je kamer in.'

'Wat?! Maar ik moet aan die opdracht werken!'

'Nee' zegt hij 'dat verbied ik je.'

'Maar...'

'Niks te maren. Je mag niet aan die opdracht. hoe meer je in je kamer zit hoe meer je gaat piekeren. Vakantie is er om je hoofd leeg te maken.'

'Daar denkt je vader anders over.'

'Mijn vader is er nu niet. Ik geef je een nieuwe opdracht. Versla hem.'

'Kan ik niet' zeg ik zuchtend.

Stefano wil me slaan maar ik blok hem. 'O nee' vraagt Mario 'kom op. Dit kun je.'

'Hoe weet je dat nou? Je hebt mij of hem nog nooit zien sparren.'

'Ik geloof in je.'

Ik zucht en begin weer te sparren tegen Stefano en ik kan winnen. 'Oké' zeg ik 'ik won mag ik dan nu naar mijn kamer.'

'Nee' zegt Mario 'we beginnen overnieuw. Laat die oude informatie met rust. We beginnen overnieuw.'

Ik zucht en we beginnen overnieuw. Deze keer helpen ze beide mee. In de middag komt opeens Lucius naar ons toe. Hij houd een brief vast. die legt hij voor ons neer op de keukentafel. Mario en ik lezen het snel. Er staat: succes spion. Je komt toch niet te weten wie ik ben... en zo wel... dan is het al te laat...

little spyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu