Aşk mı bunun adı

Ara sokak

Multimedya simge var
Simgeyi eve bıraktıktan sonra eve gitmek için yolu uzatıp temiz havayı içime çeke çeke yürüyordum arkamdan birisi şştt pişşt diye mal mal sesler çıkarınca merakımdan arkama baktım ve ııyyk bu o üstüne düştüğüm çocuktu aaa şimdi farkettimde ne yakışıklıymış bu yaa Kaslı uzun boylu yani manken gibi bi vücudu vardı.haa o bana doğrumu geliyor?ay evet kaçsammı acaba yok of ben niye kaçayımki "meraba" tek kaşımı kaldırıp tam bir hayvan gibi "ne var?" Diye sordum "ah pek iyi bi karşılaşma olmadı "derken aynı sırada harika gülüşüyle beni eritti derdim ama eritmedi çünkü ben dondurma değilim mum da değilim aklıma gelen bu saçma düşüncelerle farkında olmadan sırıttım "burdamı oturuyorsun?" Sorduğu soru karşısında  gözlerimi şaş yapıp ağzımı yamulta yamulta "bordomo otoroyorson?"diyerek taklidini yaptım önce şaşırsada sonradan kendini toparlayıp elini bana doğru uzatıp "bu arada ben oğuz.." Hayatımda ilk defa el görmüş gibi durup eline baktım kafamı bi sağa bi sola eğmem ayrı bi konu zaten sonra kaşlarımı çatıp eline hızlıca bi tane geçirdiğim gibi hızla oradan uzaklaştım uzaklaştık desem daha doğru olur ne alakaysa peşimden geldi ilk başlarda pek takmasamda sonradan sinirden nereye doğru yürüdüğümü bilmediğimi farkedince burası neresi yaa kaç yıldır burda yaşıyorum ilk defa buraları görüyorum akşam vakitleri olduğu için havada siyaha karışık turuncu bi renk vardı güneş gökyüzüyle vedalaşıp dağın arkasına saklanırken insanlar evlerine çekilmiş günün yorgunluğunu üzerlerinden atıyor keyifli dakikalar geçiriyor ve ben üç buçuk ata ata hiç bilmediğim tenha yollarda arkamda sadece adının oğuz olduğunu bildiğim bi çocukla beraber yürüyorum sonunda dayanamayıp oğuza fırça atmak için hızla arkamı döndüm ve bu sefer gerçekten bittiğimi anladım deminden beri arkamdan geldiğini sandığım kişi oğuz değil bakışlarıyla insanı yiyebilecek öldürebilecek tipte bi soytarı beni öldürecekmiş gibi bana bakıyor aynı zamanda yavaş adımlarla üzerime doğru geliyordu o anda kaçmam gerektiğini biliyordum ama korkudan olduğum yere çivilenmiştim sanki bana yaklaşıma bi kaç adım önümde durdu ve bi süre beni inceledikten sonra "kimsin benim mekanımda ne işin var?"
"......"
"Dilinimi yuttun konuşsana !" Sesini yükseltince yerimde fırladım ve kaçacak delik aramaya başladım bu sırada benden 2-3yaş büyük olan çocuk aramızdaki arayı iyice kapattı ve beni utandıracak şekilde baştan aşağı süzdü gözleri göğüslerimde durunca otomatikmen ellerimle göğüslerimi kapattım yüzündeki ciddi ifadenin yerini pis bi sırıtış kaplamıştı bana iyice sokulup "buralar sana göre değil cici kız siktir olup git burdan "sesinde anlam veremediğim bi şey vardı gitmek için harekete geçtiğimde kolumdan tuttu ve "Oğuz'dan uzak dur.."
Ne ne oğuzu neden bahsediyor bu şu anda çok korkuyorum kabul ama kafamdaki soru işaretleriyle eve gidemezdim
"Neden bahsediyorsun ?" Sesim ağlamaklı çıkmıştı
"Göründüğü gibi biri değil ilerde anlayacaksın sadece ondan uzak dur"
"Amerikan filmi falanmı çekiyoruz uzak dur yakında anlayacaksın falan filan ne diyorsan açık açık söyle!" Sesim görüntümün aksine güçlü çıkmıştı buna ben bile şaşırmıştım çocuk sorularıma sadece kısa bir gülüşle karşılık verdi sonrasında yüzü yine eski haline geldi "buralara daha önce gelmişmiydin?"
"Hayır"  "yani ilk defa geliyorsun?"tek kaşını kaldırarak sorduğu soruya "evet bunları neden soruyorsun?"  "Buraları bilmiyorsun ama ben her köşesini biliyorum Oğuz'da burası gibi onu tanımıyorsun sakın ona yaklaşma ve yaklaşmasına izin verme "  kelimeleri bitince aklımdaki soru işaretlerini çoğaltıp gitmişti bende daha fazla zaman harcamayıp hızla buradan çıkıp eve gittim. Kapı daha ilk çalışımda açılmıştı kapıyı açan kişiyi görünce herşeyi unutup sevinç çığlıklarımla mahalleyi yerinden oynattım

Arkadaşlar lütfen oy verin yapmanız gereken tek şey Yıldız'ın içini doldurmak ve görüşlerinizi yoruma koyun iyi yada kötü farketmez eğer karakterleri beğenmediyseniz değiştirebilirim ... Öpüldünüz :))))