Mavili Adam

'' ...Ne gök mavisi ne de deniz. Ya ikisiydi ya hiçbiri. "

... Amanda ' nın elleri Blue'ya doğru yönelirken ağzı şu cümleyi söyledi;

- Benim adım Amanda , tanıştığımıza memnun oldum Blue.

İkiside birbirini çok görmüştü. Amanda'nın eli hala havada Blue'nın sıkmasını bekliyordu. Blue titreyen ellerini Amanda'nın ellerine doğru götürdü. Tam tutacakken bedeni onun kontrolünden çıktı. Hala hazır olmasa gerek. Ellerini yumruk yapıp geri çekti.

- B-Bende memnun oldum ... Amanda.

Tren harekete başladı. Yukarı doğru çıkan trenin raylarla yaptığı sürtünmenin sesi dışında ses yoktu şimdilik. Amanda korkmuş olsa gerek dayanamayıp konuştu . Trendekiler , trenin aşağı inerken yapacağı ivmenin korkusuna mı yoksa batan güneşin önündeki şehrin manzarasına mı kapılcağını düşünürken, Amanda kararını vermişti bile ,korkacaktı. Korkusunu yenmek amacıyla konuşmaya başladı.

- Arkadaş olduğumuza sevindim Blue.

Amanda bu sözleri boşuna söylediğini farketti .Blue donmuştu sanki . Korkusunu dindiremeyen Amanda ayakkabılarına bakmakla kendini oyaladı. Amanda'nın rüzgarla dans eden kızıl saçları etraftakiler kadar Blue'nunda dikkatini çekmişti. Blue ile Amanda gözgöze gelmişti. Gözgöze geldikleri ilk an değildi. Ama birbirlerine gülümsedikleri ilk andı.

- Blue sık sık dona kalmak zorunda mısın ? Beni korkutuyorsun. Hem hayatın hiç renkli görünmüyor. Hayatında neden renk yok Blue ?

" Rengi falan boşver Amanda henüz bunları düşünecek kadar rahat değilim. Sana hikayemi anlatacağım ama diğerleri gibi yapma sen bana güven lütfen . İnan bana . Başlıyorum... "