Koridorun duvarlarından tutunup dengemi sağlamaya çalışarak yavaş yavaş adım attım. Eğer Göğen buradaysa onu bulmam gerekiyordu. Ya yoksa? Olumsuz düşünmemeye çalıştıkça beynimde birikebilecek bütün olumsuzluklar yerini alıyordu. Ya yoksa ne yapacağım? Nasıl kaçacağım buradan? Hem de bu halde... Sakin ol Ahter. Herşey iyi olacak. İyi düşünürsen iyi olur. İyi olmasa bile öyle düşünmeye çalış. Evet bunu yapabilirsin.
Bir anda kolumu tutup çeken elle duvardan tutunarak zar zor sağlayabildiğim dengemi yeniden kaybettim ve yere kapaklanmaktan kıl payı kurtuldum.
"Nerdesin sen? "
"Sen ne yaptığını sanıyorsun ya! Bırak kolumu. " Ellerini kolumdan çekerken parmaklarının izi geçen yerlere gözleri takıldı sadece bir iki saniye.
"Ne yapıyorum biliyor musun? Saçma sapan ortalıkta gezen bi aptala engel olmaya çalışıyorum. "
"Ne zannediyorsun sen kendini ha? Bana nasıl aptal dersin! " Alay eder gibi baktığı yetmezmiş gibi birde kahkaha attı. "Ne?"diye sordum anlamak için.
"İlk okul çocuklarından farkın yok biliyorsun değil mi? Seni babamın yapabileceklerinden kurtarıyorum ama bana teşekkür edeceğin yerde bağarıyor musun? "
"Sana teşekkür etmemi mi bekliyorsun gerçekten? Neden en kaba halinle davrandığın için mi?" Tekrar kahkaha attığında şaşkınlığımı gizleyemedim.
"Ah , beni cidden güldürüyorsun." Yüzü bir anda eski ciddiyetini alırken "Senin yüzünden aylardır uğraştığım şeyi babam öğrendi ve belki de birdaha gökyüzünü göremeyeceğim, temiz hava diye birşey olmayacak birdaha hayatımda. İnan bana sana olması gerekenden daha kibar davrandım! "Konuşmasının sonlarına doğru beyaz yüzü gerginleşmiş ve yeşil gözleri bir ton koyulaşmıştı. "Şimdi burada ne aradığını öğrenebilir miyim?"
"Ben..." Ne diyeceğimi düşünürken cevap vermem için bekliyordu.
"Sen?"dedi omuzlarımın üzerinden arkama bakmaya çalışırken. Baktığı yere baktığımda babasının bize doğru geldiğini gördüm. Babası yanımıza geldiğinde Akay'a cevap vermekten kurtulmanın mutluluğunu yaşıyordum ki babasının : " Ahter burada ne arıyor? " sorusuyla bu mutluluk tekrar kayboldu.Evet Ahter,şimdi ne uyduracaksın acaba? Ya da ne uydurabileceğim mi demeliydim? Akay ve Seçilmiş'in gözleri üzerimdeydi ve ikisi de vereceğim cevabı bekliyordu.
"Ben..."
"Onu ben çağardım baba. Dinlenmesi için odasını gösterecektim. " Akay'a neden böyle birşey söylediğini anlamak için bakarken beni umursamayıp babasına döndü. "Ahter'i götüreyim ben. "
" Tamam. " Arkasını dönüp gidiyordu ki tekrar döndü. " İşin bittikten sonra yeni gelen çocuğun yanına da uğra. Herhangi bir ihtiyacı olup olmadığına bak. Bir de bilmesi gereken şeyleri anlat. "
"Ah! Ben onu tamamen unuttum. Ahter buraya gelmeden önce ona bilmesi gereken şeyleri anlatıyordum. Ahter geldiğinde onu odada bırakıp çıktım. Bi an aklımdan çıkmış. Yanına giderim hemen." Seçilmiş başıyla onaylayıp yanımızdan geçti ve koridorun sonuna doğru yürüdü.
"Ben yeni gelen çocuğun yanına gidip geliyorum hemen ve sen buradan biryere ayrılmayıp beni bekliyorsun." Arkasını döndüğünde " Nereye gidiyorsun? " diye bağardım. Ellerini yumruk yaparken sakin görünmeye çalışarak tekrar yanıma yaklaştı.
"Ne var? "
"Nereye gidiyorsun? "
"Bu seni ilgilendirir mi? " Onu sinirlendirdiğimi hissediyordum ama yeni gelen kişinin kim olduğunu öğrenmem gerekiyordu.
