İYİLİK MELEKLERİ

27-bölūm

Elanora Anne oğlum Sebastiyan seni çok merak ettik iyimisin dedi. Babam'da aynını dedi. Anna'nın Anne'si bayan Mariaanna oğlum Sen gelenekadar Baban hiç uyumadı dedi. Buda? Babam ve Marianna Artık birlikte kalıyorlar anlamına geliyordu. iyi bir gelişme idi. Babam Artık Emin Ellerde idi. Kafamı dağıtmak için Kızımı kucağıma aldım sonra kūçūk Gabriella ve Rozmeri'yi onlarla oynuyor yaşananları kısa bir sūrede olsa unutmaya çalışıyordum. Antonyo Sebastiyan dedi istersen biraz dinlen sonra gelir seni alırım Kardeş kardeşe takılırız ne dersin dedi. Kendimi öyle bitkin ve yorgun hissediyordumki Antonyo'ya belki yarın dedim. Gerçektende gözlerimi açmakta zorlanıyordum. Herkes anlamıştı. Onun için bizim Evden erkenden ayrıldılar. Duş alıp uyumak istiyordum. Duşa Girdiğim sırada Anna içeriye geldi ve beni okşayarak severek yıkamaya başladı. Öyle rahatlamıştımki sanki bir terapi uzmanı gibiydi. anlatamam ilk defa Böyle birşey yapıyordu ve bu benim çok hoşuma gitmişti. Anna benim Ömrūme ömūr koyuyordu. Benim tek ilacım nefes alışım Tanrım herkese Anna gibi bir Eş nasib etsin. Anna'nın karnı būyūmūştù Karnındaki Bebeğimizi Öptūm defalarca Öptūm ve Ona sarılıp Ertesigūne kadar uyudum. Uyandığımda Anna Fabrikaya gitmiş
Bayan Marianna kūçūk kızımıza bakmak için gelmişti. Biraz kızımla vakit geçirdim ve daha sonra bende Fabrikaya gittim. işler çok Yoğun ve Herkes canla başla çalışıyordu. Anna beni görūnce önce Nasıl olduğnmu sordu sonra Sebastiyan hadi gel bize yardım et dedi. Sana göre bir sūrū iş var elimden tuttu masaya götūrdū. Antonyo İzabel Herkes orada idi. Bu siparişlerin Hafta sonuna kadar yetişmesi gerekiyordu. Bir Okulun Eşorfmanlarını hazırlıyorlardı. Doğrusu bende bu tempoyu özlemiştim. Hemen işe koyuldum. Kendimi kaptırmış çalışıyorken Elanora Anne beni görmeye gelmişti. Sonra oğlu'mu çok yormayın dedi. Elanora Anne.Rozmeri ve Gabriella'yıda getirmişti.
Būyūmūşler kendi kendilerine oyunlar oynuyorlar herkesin Neşe kaynağı olmuşlardı. Biz hem çalışıyor hem sohbet ediyorduk. Bende Kendimi birazdaha iyi hissediyordum. Akşam olmuş Elanora Anne çocuklar Ben Sebastiyanı Alıp gidiyorum. Akşama çok gūzel Yemekler Hazırladık. Evde görūşūrūz dedi ve Fabrika,dan ayrıldık. Merak etmiştim. Elanora Anne beni nereye götūrecekti. Araba,ya bindik Çocukları Anne'lerinin yanında bırakmıştık. Ben Araba'yı Fabrikanın dışına doğru sūrūyordumki Elanora Anne oğlum buradan sağa dön dedi. Döndūm ama bu yol Fabrikanın dışına degil tekrar içine gidiyordu. iyice merak etmiştim. Arazinin içinde ilerliyorduk Elanora Anne'nin Yūzū gūlūyor Gözlerinin için parlıyordu. Arazide iş Makinalarının çalıştığını gördūm. Hemen anlamıştım Benim hayellerimden biri olan Çocuk Hastahane,si nin Yapımına başlamışlardı. Elanora Anne Bana Söz vermişti
inanamıyorum. Kimse bundan bahsetmemişti. Anne Seni çok Seviyorum dedim ve Kocaman sarıldım. Daha bitmedi dedi. Hadi Arabaya binelim görmeni istediğim bir yer daha var. Bundan daha iyi bir şey olamazdı benim için.
Araba'yı çalıştırdığım Anda Antonyo İzabel ve Anna geldi hey dedi Antonyo bu Mutlu anı bizde görelim istedik. Anna nasıl dedi Sūprizi beğendinmi. Aşkım bunu çocukluğumdan beri hayal ediyorum Böyle birşeyi hep Rūyalarım'da görūyordum. Tanrım Sana şūkūrler olsun. Bu arada Antonyo Elanora Anne ile bir şeyler fısıldaşıyordu. Sonra Hadi Arabalara dedi. Biz tekrar Arabalara bindik ve çok gitmeden tekrar İş Makinalarının çalıştığını gördūm burada daha fazla iş Makinası ve Usta vardı. Anna Buda Sana ikinci Sūpriz dedi. şaşırmıştım. Antonyo benim Doktor kardeşime yakışır dedi. Elanora Anne Sebastiyan oğlum bunu Fernandes Baba'nız hayatta'iken Bana vasiyet Etmişti senin için bir Hastahane yaptırmak seni Doktor olarak görmeyi çok istiyordu ama olmadı. Bu Sana Fernandez Baba'ndan Hediye oğlum. Duygulanmış gözlerim Ağlamaya başlamışlardı.
Anna Kıyamam Ben Sana nede duyguludur benim bitanem dedi. Gerçektende Rūyalarım gerçek olmuştu. Ozaman bu Hastahane,nin ismi Fernandes olsun dedim. Elanora Anne'ye bunlar çok Būyūk Paralar ister önce Çocuk Hastahane'sini bitirelim. ikisi birden çok fazla dedim. Oğlum Sen orasını dūşūnme dedi. Daha önce de size söyledim bizim olan her şey sizindir. Hem Ben bu yaştan sonra para'yı ne yapacagım.
Sen Mutlu oldunmu onu söyle dedi. Böyle bir şey için Kim Mutlu olmazki dedim. Anna hadi Dahi çocuk dedi şimdi o Diplomayı Alda gel ve kendi Hastahane ve kendi ekibini kur. Sonra da Yapmayı çok istediğin insanların Hayatını kurtar. Tanrım bu rūya'mı diye kendi kendime soruyordum. Araba'lara bindik ve Elanora Anne ile birlikte bizim için hazırladığı yemekleri yemeye gittik. Harika Yemekler yedik. Ve sonra Antonyo Sebastiyan İngiltere'ye ne Zaman dönmeyi dūşūnūyorsun dedi. Aslında Hemen dönmeliyim dedim. Çūnķū bu Yıl benim için çok farklı bir Yıl bir çok Ameliyat'a katılmam gerekiyor ve bir çoğu çok ciddi Ameliyat'lar bunlar ayrıca bir sınav niteliğinde bu sınavları başarılı bir şekilde geçmem gerekiyor. Onun için iki ūç gūne kadar gitmeyi dūşūnūyorum. Elanora Anne çocuklar bu Gece burada benim,ile birlikte kalırmısınız dedi. Ben Anna'ya baktım Anna tabiki kalırız dedi. İzabel bizde kalırız dedi.
Oley dedi Antonyo bu Harika Sebastiyan hep bir arada olacağız. Yarın işleri bitiriyoruz sonra teslim edilecek rahatız yani Haftasonu hepberaber birşeyler yapalım. Evet iyi olur dedim. Elanora Anne kūçūk Gabriella'yı hiç kucağından indirmiyordu. Gabriella Elanora Anne'yi nerede görse kucağına koşuyordu. Rozmeri tam tersi kendi kendine oyunlar oynuyor kucağa alınmayı hiç istemiyordu Artık konuşabiliyor ne istediklerini anlatabiliyorlardı ùç yaşında olmuşlardı.Anna Bitanem diye seslendi hadi kızımız Chelsie uyumadan alalım. Evet dedim onuda çok özlemiştim. Evden ayrıldık ve Anna'nın Anne'sine gittik Babam'da orada kalıyordu. Anna ve Anne'si Chelsie'yi hazırlarken Ben ve Babam da sohbet ediyorduk.
Mutlumusun Baba dedim Evet oğlum dedi Anne'nizden sonra o gerçekten çok iyi insan söylerkende Gözlerinin içi gūlūyordu. Evet Baba dedim Biz çok şanslı insanlarız Bunun için Tanrıya hergūn Dua ediyorum Dūnya,nın en iyi İnsanlarını karşımıza çıkardığı ve onlarla Yaşamamızı sağladığı için.Anna bu konuşmaları duymuştu ve yanıma gelerek Aşkım bitanem dedi Sizlerde bizim için öylesiniz dedi. Marianna Anne Tanrı herzaman yanınızda olsun. Amin dedik ve Elanora Anne'ye döndūk.Çaylar hazırlanmış birde En sevdiğim keklerden yapılmıştı. Biz kūçūkken Elanora Anne bize bu kekleri sık sık yapardı ve Ben bayılarak yerdim. Bu Keklerin bizde Anısı çoktu. Antonyo hatırlarmısın dedi bir Gūn Elanora Anne bu Keklerden yapmıştı biz sevinelim diye ama Biz Kekleri de alıp kaçmıştık. Ve gūlmeye başladık. İzabel hadi anlatın lūtfen dedi. Anna Evet Evet bende duymak isterim hadi anlatın dedi. Antonyo hadi Sen anlat dedim. Peki Tamam dedi bir gūn Biz daha Sekiz Dokuz yaşların da Okul'dan gelmiştik. Kafamızda herzaman olduğu gibi kaçma fikri vardı ama nasıl? Sebastiyan ders çalışırken Ben nasıl kaçarız diye pılanlar yapardım. Elanora Anne Biz çok seviyoruz diye bu Kek lerden yapmıştı baya fazla yapmıştı. Bir kısmını komşusuna götūrmek için Evden Ayrılmıştı. Çocuklar Hemen geliyorum dedi. Antonyo Anlatıyor Elanora Anne gūlerek dinliyordu. Sonra Sebastiyan'a hadi gidiyoruz dedim. Sebastiyan Ben Kek yemeden hiçbiryere gitmem diyordu hadi diyordum bırak şimdi Kekleri kaçalım diyorum.Sebastiyan inatla hayır diyordu. Mutfaktan Būyūk bir poşet buldum ve Būtūn Kekleri içine doldurdum. Sonra Sebastiyan'a alsana Kek dedim hadi Gidiyoruz Bu arada Misgibi Kek kokusu geliyordu. Būyūk bir poşete Kekleri doldurmuş kaçıyorduk Elanora Anne Arkamızdan bağırıyordu çocuklar gitmeyin diye ama Biz bir poşet dolusu Kekle Arkamıza bile bakmadan doğruca Yetimhaneye gitmiştik. Būtūn Kekleri Arkadaşlarımız ile birlikte yemiştik. Bunun gibi daha çok anılarımız vardı. Biz kaçar Elanora Anne ve Fernandez Baba bizi tekrar almaya gelirdi bizim bu kadar yaramaz olmamıza kaçmamıza rağmen bizden hiç vaz geçmediler. Anna ve İzabel iyikide vazgeçmemişler dedi. Elanora Anne sizler bizim canlarımızdınız nasıl vaz geçebilirdikki. Hemen yanında oturuyordum ve canım Annem dedim iyiki varsın. Antonyo'da iyiki bizi bırakmamışsınız Seni çok Seviyorum Anne dedi. Antonyo dan bu kelimeleri duymak çok zordu ama Ara sıra bizlere sūprizler yapıyordu. Olsun bundan kimsenin şikayeti yoktu. Saat baya geç olmuş çocuklar uyumuş bizlerde Esnemeye başlamıştık. Elanora Anne çocuklar beni kırmayıp bu Gece burada kaldığınız için çok Teşekkūr ederim benim çok uykum geldi dedi ve uyumak için odasına çekildi. Biz biraz daha oturduk sonra bizlerde uyumak için odalarımıza çekildik. Būtūn Gece Rūyam'da Hastahane'de bir sūrū Ameliyat'lar yaptığımı görūyordum. Sonra birden Anne'mi getiriyorlar Ameliyat odasına uyuduğu için beni göremiyordu Yūzūmdeki maskeyi çıkarıyorum konuşuyorum Anne benim oğlun Sebastiyan beni görsūn tanısın diye ama Annem beni duymuyor ve göremiyordu. Sonra Anne'mi almaya geliyorlar durun diyorum daha Ameliyat etmedim durun Annem o benim götūrmeyin ve birden uyanıyorum. Anna'da uyanıyor. ne oldu Sebastiyan kötū Rūyamı gördūn dedi . Hayır Aşkım dedim ve uyumaya devam ettim belki Anne'mi tekrar görūrūm diye ama ondan sonra hiç uyuyamadım Sabah olmuştu. Herkes kalkmış Kahvaltı hazırdı. Anna tekrar soruyordu ne olduda Gece birden uyandın? gördūğùm Rūyayı anlattım ve Kahvaltı dan sonra Anneme gidelim dedim. Antonyo būgūn senin şöförūn benim nereye istersen gideriz dedi. Sonra İzabel būgūn Çocukları da bırakalım ne istersek onu yapalım ne dersiniz dedi. Anna Bana uyar dedi. Tamam Ozaman Yarın da Ailece pikniğe gideriz dedi Antonyo. olur dedik ve Evden ayrıldık.Anne'me gittik. Elanora Anne'nin Bahçesinde yetiştirdiği çiçek'lerden kesmişti Anna Anne'min mezarına koyduk. Ve Annem ile konuşmaya başladım. Her gelişmeyi Anlatıyor beni duyduğunu dūşūnerek rahatlıyordum sonra Ona yazdığım bir Şiiri okudum Herkes beni dinliyordu. !!!!!!!! CANIM ANNEME!!!!!!!!! ANNEM !!!!!!!!! Işığını Takip ettim geldim Annem!!!Canın'dan can verdiğin bu Cana Yarı bayğın nede gūzel bakıyordun Annem. Kucağına aldığında Cennetine koyduğunda beni işte orada buldum huzuru orada hissettim sıcaklığını Annem.!!!!!!
Canım Annem yemedin yedirdin içmedin içirdin bizi Annem!!!!! Sevmeyi sevilmeyi insan oğlu insan olmayı Bize Sen Sen öğrettin Annem!!! Nefesim Kalbim her şeyim Annem!!!! Seni çok Seviyorum ve Cennette olduğunu biliyorum huzur içinde uyu Annem!!!!!!!. Bitirdiğimde Annem için yazdığım Şiiri İzabel in Ağladığını görūyordum. Anna Bana gelburaya dedi hepimizi perişan ettin elimden tuttu ve Arabaya doğru yūrūdūk. Antonyo Oğlum Sen bunları ne Ara yazıyorsun merak ediyorum. Anna o benim Duygusalım o benim Şair ruhlu Sevgilim dedi. Arabaya bindik ve Antonyo'ya şimdi rahatladım nereye istersen sūr dedim. İzabel bu Gūn Nostalji takılalım ne dersiniz doğup būyūdūğūmūz yerleri gezelim. Anna sūper fikir dedi. Eski anıları yeniden canlandracaktık. Bizede bir değişiklik olacaktı.
Bir kaç Saat gezdikten sonra Herkes girdiğimiz her Sokakta bir anısını anlatıyordu. İyice Acıkmıştık Kūçūk bir Restorant gördūk ve içeriye girdik. Ara sokakta kūçūk bir yerdi. içinde yemek yiyen iki kişi vardı. Çok Acıkmıştık bir an önce siparişleri vermek istiyorduk. Mutfak bölūmūnde bir Erkek birde bayan Şaşkın bir ifade ile bize bakıyordu. Aralarında konuşuyor. Sonra Antonyo bayım diye seslenmek durumunda kaldı. Adam koşarak yanımıza geldi. Hoş geldiniz efendim dedi. Adam bizi tanıyordu. Sonra Bayan da yanımıza geldi. Oda hoş geldiniz dedi. Ve sizi tanıyorum Sizler !!!!! iyilik Meleklerisiniz!!!! buralarda Herkes size öyle hitap ediyor ve sizlerle gurur duyuyoruz. Bu çok hoşumuza gitmişti bayan hepimizi tek tek tanıyordu ve bize isimlerimiz ile hitap ediyordu. Ama Biz çok Acıkmıştık. Neyseki çok fazla seçenek yoktu Ev yemekleri yapılıyordu. Anna ne varsa getirin yoksa birazdaha kalırsak Sebastiya'nı yiyece'ğim dedi. Herkes gūldū. burası Anna ve İzabel in Doğup būyūdūğū Kūçūk bir Kasaba idi. Burada Herkes birbirini tanıyordu. Bu insanlarda Anna ve İzabel'i çok iyi tanıyordu. Anna'nın Ailesini ve İzabeli'n ama konuşmaya çekiniyorlardı. Bu arada Yemeklerimiz gelmişti Hemen yemeye başladık sonra bir Aile girdi içeri. Anne Baba ve iki de Çocuk vardı yanlarında.Sonradan öğreniyoruz çocuklar torunları idi. Çocuklardan biri bizi tanıdı ve Anne bak bunlar ikiz kardeşler dedi. Būyūk Babaları kızmıştı bize önce kusura bakmayın dedi Sonra da Kasabamıza hoş geldiniz dedi. İzabel kızım nasılsın dedi. İzabel tanımaya çalışıyordu. Ama tanıyamamıştı. Özūrdilerim dedi ama? Adam yanımıza yaklaştı. Ve İzabele çok uzun yıllar oldu kızım beni hatırlaman çok zor Onun için kendini zorlama zaten Sen Baygındın beni hiç görmedin. Bizler bir Adam'a birde İzabel'e bakıyorken. İzabel ok gibi fırladı yerinden ve Aman Tanrım Sen osun dedi Adamın boynuna Sarıldı. Siz benim hayatımı kurtaran kişisiniz sizi yıllarca aradım ama kime sorduysam bilmiyor Yada görmedim diyordu. masamıza oturmaları için ısrar etmiştik. Antonyo Bayım Eşimi kurtardığınız için size minnettarız dedi. Adam geyet kibar bir beyefendi idi. Kim olsa aynı şeyi yapardı dedi. Yemeklerini bizim ile yemelerini Rica ettik Bizi kırmayıp Kabul ettiler.Eşi tam bir Anna ve İzabel hayranı idi. Sizler Mexica'nın gururlarısınız. Rūyam'da görsem inanmazdım sizinle aynı masada yemek yiyeceğime Gerçektende tam anlattıkları gibisiniz bu kadar işin gūcūn içinde ve bir o kadar Mal varlığının içinde gelip buralarda yemek yemeniz bizleri hem şaşırttı hemde fazlasıyla memnun etti.
buralarda hep sizleri örnek gösteriyor ve yeni nesil çocuklara hep sizleri anlatıyoruz. Teşekkūr etmiştik daha sonra İzabel ismini öğrendiğimiz bay Felipe'ye sordu bay Felipe çok Seneler geçti ama Olay anını Siz gördūnūz Rica etsem Bana Anlatabilirmisiniz. İzabeli'n Gözlerinin dolduğunu görūyorduk. Bu Ara da bizim geldiğimizi duyan Kasaba halkı Bizi görmek için birbirleriyle yarışıyordu.
Restorantın içi bir Anda dolmuş sığmıyordu. İçeriden ve dışarıdan bizim için tezarruat yapılıyordu. İYİLİK MELEKLERİ!! Çok yaşa diye. Okadar çok ses vardıki konuştuğumuzu duyamıyor sadece onlara El sallıyorduk. İzabel bay Filipe'yi bırakacak gibi görūnmūyordu. Bizim gitmemiz gerekiyordu ama bu kalabalığı nasıl geçecektik. Önce Antonyo Hesabı ödemek istedi ama mūmkūn degil idi Kabul etmediler. Sonra bay Felipe kalabalığın arasına girerek bize yol vermelerini istedi. Ama çok kalabalıktı yinede bay Felipe ısrar ediyordu sonra bay
Felipe'nin bir Anda yere yığıldığını gördūm.