Hayatımı yeniden
Kazanmıştım
her geçen gūn gūçleniyor yeni bir Saya açıyordum kendime yūrūme duygusu beni çok heyecanlandrıyordu. Anna'nın söyledikleri aklımdan hiç çıkmıyordu
evet Tekerlekli sandalyeden kurtulmanın vakti gelmişti bunun için savaşmalıydım ve o Sabah kendimi zorladım
kimsenin yardımı olmadan Ayaklarımı kaldırmadan iki ūç adım hareket ettirdim yere dūşmedim Anna odaya geldiğinde beni görūnce.
Aman Tanrım Aşkım sakın durma devam et hadi lūtfen Sebastiyan devamet. Bir yandanda göz yaşları yanağından
sūzūlūyor onlara aldırmıyor iki eli yanağında uvuçlarının yaşla dolduğunu görūyordum. Sonra Anne'sine seslendi ama bu normal bir seslenişdeyildi avazı çıktığı kadar bağırıyordu Anneèeeee. Marianna Anne koşarak geldi arkasına Babam ve çocuklar. Anna hem ağlıyor hem gūlūyordu.
Anne Sebastiyan yūrūyor
kendi kendine yūrūyor.
Ama benim ayakta duracak halim kalmamıştı Sallanıyordum Babam son anda tutmuştu beni.
Anna Tekerlekli sandalyeyi getiriyordu.
Anna'ya hayır Aşkım dedim onu istemiyorum herkes şaşırdı çūnkū henūz yūrūyemiyordum
peki nasıl olacaktı.
Sallanıyordum ayaklarımda çok ağrıyor ama yinede
hayır dedim. Baba'mdan beni Arabaya götūrmesini istedim.Bir kolumdan Babam bir
kolumdanda Anna tuttu
Ayaklarım çok acıyordu inanılmaz bir acı
yere sūrte sūrte Arabaya vardım Havuza gidiyorduk kesinlikle bu
terapi bana çok iyi gelmişti. Anna Antonyo'ya gelişmeleri an ve an anlatıyordu. Havuzda kendi başıma yūzebiliyordum ve ayaklarımı yavaş yavaş
kullanabiliyordum.
Anna yanımdan ayrılmıyor benim ile beraber yūzūyordu. Antonyo
Boralar ve Erdinç
lerde beni görmeye geldi
herkes bir an önce iyileşmemi istiyordu
tabiki ben herkesten daha çok istiyordum. Yarın 14 Şubat sevgililer gūnū Bora Antonyo ve Erdinç Aramızda konuşarak bayanlara gūzel bir gūn yaşatalım istedik ama bu sadace gūzel birgūn deyil
aynı zamanda çok özel birgūn olsun istedik.
Herkes aynı fikirde idi.
O gūn geceye çok özel hazırlandık bayanlar her biri birbirinden gūzel göz kamaştırıyorlardı tabiki içlerinde biri farklı
parlıyordu Anna !!!! içindeki parlaklık būtūn Mexica'yı aydınlatıyordu. onsuz nefes alamazdım.
O gece gerçektende unutulmaz bir gece olmuş ben hayatımda ilk defa sarhoş olmuştum mutluluk sarhoşu.Bayan Keysi çocuklar bizim
gitme vaktimiz geldi dedi. Bir hafta su gibi geçmişti.
Ben ara vermeden yūrūyebilmek için hergūn havuza gidiyor Bacaklarımı ve Adımlarımı biraz daha uzağa yūrūyebilmek için
zorluyordum.
Aradan beş ay geçmişti
Aylardan Temmuz Hastahanede ofisimde
hasta raporlarını inceliyordum içeriye bir kız çocuğu girdi ağlıyordu
Anne'sini arıyordu Anne
diyerek odadan koşarak çıktı çok korkmuş görūnūyordu arkasından gittim koridorda gözden kayboldu bu arada ben
hem bacaklarıma bakıyor hemde kūçūk kız çocuğunu arıyordum
yūrūdūğūmūn farkında idim normal insanlar gibi yūrūyebiliyordum sonunda oldu başarmıştım Hemşire arkadaşlardan biri kūçūk kızı bulmuş
Anne'sine götūrūyordu
Annesi Ameliyat olmuş
durumu çok iyi görūnūyordu biraz sohbet ettik adı Maya benim yūrūmeme neden olmuştu Maya dokuz yaşında Anne'si ile başbaşa bırakıp tekrar
odama döndūm beni he men hemen herkes
tanıyordu iyileşmeme kimi gözyaşı ile seviniyor kimi el sallıyor kimileride kutlamak için odamın
önūnde kuyruklar oluşturuyordu.
Akşam oluyordu Anna
gelmek ūzere idi ben yerimde duramıyor durmadan yūrūyordum
bu duyguyu anlatmak
gerçekten çok zordu
bir mucize gerçek olmuştu. Sabırsızlıkla Anna'yı bekliyordum Anna bana Telefon açtı
ve Aşkım seni Antonyo
alacak dedi Fabrikada biraz yoğunluk olduğunu söylūyordu. Antonyo haberi öğrenmiş nefes nefese yanıma gelmişti. koşarak ona sarıldım
beni havaya kaldırıyor
sevincini odadaki herkesi kucaklayarak gösteriyordu Anna biliyormu dedi. Hayır bilmiyor hadi Anna'ya götūr beni dedim. Antonyo'ya önce Sen Fabrika'ya gir ben arkandan gelirim dedim. Antonyo bağırıyor çılğınlar gibi seviniyordu. Fabrika'ya varmıştık
Antonyo içeriye girdi.
Anna.!!!!!!!!!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İYİLİK MELEKLERİ
Romansaİmkansızlıkların içinde doğmuş ikiz kardeşlerin hayatla olan mücadelelerinde yaşadıklarına şahit olacağınız harika bir hikaye. Acaba bu sefil hayattan kurtulabilecekler mi? Birbirlerinden kopmadan acılara göğüs gerebilecekler mi? Hayat onları nasıl ...