İYİLİK MELEKLERİ

Bölūm 45

İKİZLER
Evet Antonyo'ya önce dekorunu yapalım herşey
bittikten sonra Anna ve İzabel'e  söyleriz  dedim.
Kafamızda çokgūzel hayaller kuruyorduk. 
Bir hafta sonra Tadilat başlamıştı
bu arada bizlerde
İngiltere'ye gitmek
için hazırlanıyorduk
Bayan Keysi bizleri
hergūn arıyor heyecanını bizimle paylaşıyordu.    

Sıradan birgūndū Hastahane'de sağlık  durumu acil olan hastaların durumlarıyla ilgili bilgiler alıyordum Doktor arkadaşlarımdan hastalarımızdan  biri ısrarla sizi görmek istiyor dedi. 
Merak etmiştim
hadi ozaman hastamızı
bekletmeyelim dedim. Hasta genç bir bayandı Doktor arkadaşlarımın  hiç birşeyiniz yok dediği halde bayan ısrarla kendimi iyi hissetmiyorum diyordu ve durmadan ağlıyordu. Arkadaşlarımla göz göze geldik sonra ben sakin olmasını tekrar konturoldan geçmesine             yardımcı olacağımı söyleyince ağlamayı kesti ve birden boynuma sarıldı  bir mūddet sohbet ettikten sonra bana iyice açıldı Eşinden ayrıldığını anlatıyor
birde bebeği olduğunu ve onu kaybetmekten çok korktuğunu 
söylūyordu.
Çok çaresizim lūtfen bana yardım edin diyordu ve sonra  tekrar ağlamaya başlıyordu ona yardımcı
olacağıma söz verdim
Anna'yı aradım
Anna yarım saat sonra Hastahane'ye geldi
genç bayanla tanıştırdım Anna bayan'ın hakkında bilmek istediği herşeyi soruyordu. Adı Sarah'tı    
Birlikte yemek yedik sonra kaldığı semt'e gittik giderken bize Anne ve Baba'sı ile birlikte yaşadığını anlatıyor yaşadıkları evin kira olduğunu söylerken göz yaşlarına hakim olamıyordu çūnkū kirayı ödeyemiyor ve Ev sahibi Evi boşaltmalarını istiyordu Anna ve ben   Sarah'ın bu durumundan çok etkilenmiştik  kısa bir sūre sonra Sarah'ın yaşadığı eve vardık            Anne ve Baba'sı bizi karşıladı bebek uyuyordu ve henūz bir buçuk aylıktı.  
Baba tahmin ettiğimiz gibi işsizdi. 
 Bizleri tanıyorlardı
hatta Baba'mı ve Anne'mide? sohbet koyulaştıkça Aile'ye ısınıyor daha yakından tanıyorduk. Sarah'ın Baba'sına 
Baba'mı ve Anne'mi
nereden tanıdığını
sordum kısa bir dönem Tūtūn fabrikasında birlikte çalıştıklarını ve sonra iyi arkadaş olduklarını anlatıyordu. Onu yıllardır görmūyorum dedi ve sonra Baban çok iyi bir insan dedi ve anlatmaya devam etti sen ve kardeşin çok kūçūk tūnūz Baba'nız sūrkli senden ve kadeşinden bahsederdi ama işsizlik ve haksızlık  onu çaresiz bırakıyordu ve böyle bir hayatı kabullenemiyordu bu yūzden durmadan   içiyordu merakla dinliyorduk. Anna Aşkım gitmemiz gerekiyor dedi. Bu insanlara yardımcı olacağımızın sözūnū vererek oradan ayrıldık.            Anna ūzūntūden eve varanakadar hiç konuşmadı. Gece geç saat olmuştu uyumak ūzereydimki Anna aşkım uyudunmu diye seslendi ben hayır dedim. Bende dedi uyuyamıyorum. iki gūn sonra Ingiltere'ye
gidecektik hazırlıklar tamamlanmıştı.
Anna ne dūşūndūğūmū sordu. Kafamdan geçenleri Anna'ya  anlatamadım sūprizin
bozulmasını istemiyordum bu Aile'nin 
çok acil bir kalacak  yere ihtiyaçları var
dedim. Anna bir fikrin varmı dedi.                   Aklımda olan tadilatta olan çiftlik evine yerleştirmekti bunun
içinde Antonyo ile
konuşmalıydım.         Anna'ya yarın Antonyo ile konuşup
önce bir eve yerleştirelim Ingiltere'den dönūnce mutlaka birşeyler yaparız  dedim. Ertesi gūn Antonyo ile buluşup
Çiflik evine bakmaya  gittik yolda herşeyi anlattım Antonyo'da
iyi dūşūnmūşsūn kadeşim  dedi zaten bize böyle bir Aile
gerekiyordu.
Çiftlik evi'ne varmış gördūklerimiz bizi
şok etmişti Usta'larımız mūkemmel bir iş çıkarmış beklentimizin ūstūnde bir çiftlik evi olmuştu. Usta'mız iki ūç gūne kadar tamamen biteceğini söylūyordu.
Dönūşte  Aile'yi ziyaret ettik Sarah bizi görūnce ben ve Antonyo'ya bakıyordu bizi ayırt edememişti ben Sebastiyan dedim çok fazla zamanımız yoktu herşeyi anlattık ona bebeğini sen būyūteceksin onu senden kimse alamaz  dedim.Anne ve Baba'sı bizlere  Dualar ediyor Sarah ise bana ve Antonyo'ya sarılmış ağlıyordu.   Bir hafta kadar buralarda olamıyacağımı ama sizlerle arkadaşlar'ın  
ilgileneceğini söyledim eve ūç dört gūne kadar yerleşmiş
olursunuz  şimdilik
bize musaade gelince
tekrar görūşūrūz ve içimiz huzurlu
oradan ayrıldık.