Sevgili Natsu,
Gece yarısına geliyordu vakit. Gülümseyerek otel odamdan çıktığımı hatırlıyorum.
Hızlı adımlarımla köprünün oraya geldim. Bekledim. Saatime bakıp durduğumu hatırlıyorum.
Sonrasında ise bir kahkaha atmıştım. Anlaşılan patronun seni yine mesaiye bırakmıştı.
Şehri inceledim. Gülerek kol kola girmiş insanlar evlerine doğru gidiyorlardı. Ve yine kar atıştırmaya başlamıştı.
Sabırsızlanmaya başlamıştım ama yine de sorun değildi. Üç ay sabrettiysem , birkaç saate de dayanabilirdim.
Ve sen görünüyorsun. Ağır adımların , eğik başın , kesik kesik öksürüklerin. Yine takımınla birlikte.
Göz göze geldiğimiz anda , gülümsememin eşliğinde birkaç göz yaşı karışıyor karlara.
Koşarak bana sarılıyorsun. Kokumu içine çekiyorsun , yanaklarımdan öpüp duruyorsun ve sürekli beni özlediğini sayıklıyorsun.
Ben de dudaklarını öpmeden hemen önce fısıldıyorum. 'Seni seviyorum'
Bu küçük oyunumuzun kısa sürecek olması canımı acıtıyor.
Buna zorundayım. Üzgünüm.
Sevgilerle , Lucy.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Jisatsu
FanfictionKapak için @DarlingGustin'e teşekkürler ! --- Tarih bile vermeden yazdığım bu mektuplarda yaşadıklarımızı anlatmaktan zevk alıyordum. Bizim , 'biz' oluşumuzun garipliğini anlatmak hoşuma gidiyordu. Tarihsiz ve eski birkaç mektup sayfası gibiydik Nat...
