-Final-

677 69 219
                                    

Bu bölüm bu zamana kadar yanımda olan tüm okuyucularıma ithaftır.

Sevgili Natsu,

Daha ne kadar çaba harcamam gerekiyor yazdıklarımı okumaman için ? Çekil hemen yanımdan.

Geleneği bozmamak gerek değil mi ? Kağıtlara kalem değdirmediğim şu dört ayda , neler olduğunu anlatacağım şimdi.

Tekrar sevebildin beni. Nash uğruna. Tüm yaptıklarımı affettin ve bizi bir aile olarak birleştirdin.

Teşekkür ederim bay Dragneel.

Kaybedilen şey biz değildi aslında , sadece zamandı.

Biz en başından beri oradaydık. Filizlenmeyi bekliyorduk sadece , birinin bizi sulamasını... 

İkimiz de küçük birer çocuk gibi suçlarımızı söylemiş , başımızı eğmiş ve serçe parmaklarımızı birleştirip barışmıştık hastahaneden çıktığımız o gece. Sonrasında delicesine dokunmuştuk birbirimize.

Kai-san'ın yardımlarıyla yeni bir ev almıştık. Kai-san ise kendi evinde günlük yaşantısına devam ediyor , arada bizi ziyarete geliyordu. Yeni işler bulmuştuk.

Çok geçmeden sade bir evlilik töreni yapmıştık tüm arkadaşlarımızla beraber. Bazıları iş dolayısıyla geri dönseler de başka ülkelere , birkaçı ile hala görüşüyorduk.

Sade bir yaşantımız vardı. Nash seni büyülerken , ikiniz beni büyülüyordunuz ve bu döngü böyle devam ediyordu.

Delicesine aşıktık birbirimize. Tıpkı ilk tanıştığımız günlerdeki gibi.

Teşekkürler Dragneel. Küçük kalbine bu kırık kadını sıkıştırdığın için.

Ona bir aile verdiğin için , acıyı öğrettiğin , aşkı sevdirdiğin için.

Beni delicesine ağlatıp sonra o göz yaşlarımı sildiğin , binlerce kez kırıp sonra kendi ellerin kesilse bile tekrar birleştirdiğin için...

Teşekkür ederim sevgilim.

Belki bu mektuplar depomuzda tozlanacak , unutulacak ve kuruyup gidecek. Belki de sen bir gün bulacaksın onları. Belirsiz...

Bu sondu. Ama aynı zamanda bir başlangıç.

Her son yeni bir başlangıç değil midir zaten ?

Artık yüzüne söylüyorum tüm her şeyi. Dokunuyorum , hissediyorum... Benimsin.

...seninim.

Zaman gelip geçiyor. Önümüzde kocaman bir hayat var. Daha yaşayacaklarımız , yaşatacaklarımız...

Sen ve ben...

İyi ki varsın sevgilim.

İyi ki 'iyi ki'msin.

Yeni başlangıçlarımızı kalbime yazacağım artık.

Seni sevdim. Seviyorum , ve seveceğim.

Sevgilerle , Lucy.

-2.07.2016
00:56-

SON.

Eğer birilerinin kalbine dokunabilmişse bu hikaye , birilerinin hoşuna gitmiş , birilerini ağlatmış veya birilerini gülümsetmişse ne mutlu bana.

Bu bir son değil sevgili okurlar , bu bir başlangıç.

Uzun zamandır ertelediğim bir finaldi bu. Kıymetlimin finali. Oldukça içime sindi benim. Lütfen fikirlerinizi eksik etmeyin siz de.

Sizinle beraber  bir sürü sonum , bir sürü kırık karakterim ve bir sürü yeni başlangıcım olacak daha. Sizi seviyorum.

Yeni başlangıçlarımda görüşmek üzere , kalın sağlıcakla !


JisatsuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin