Jisatsu

-47-

Sevgili Natsu,

Şuan bunları senin yanında yazıyor olmam oldukça garip.

Bilirsin beni , garip huylarım vardır. Fi takıntım , yaşadıklarımızı bildiğin halde kağıda geçirmem...derler ya , söz uçar yazı kalır diye , işte o yüzden yine yazacağım.

Nash , yılbaşı alışverişi için oldukça heyecanlıydı. Ben de çocuk sevincine kapılmıştım ister istemez. Güzel bir şekilde hazırlandım ve yılbaşı alışverişine çıktık Kai-san ile beraber. 

Karlar o geceki gibiydi. İnsanlar o geceki gibiydi. Büyüktü yine farklar. Ortada kesilen bir sakura ağacı , umutsuz bir kadın vardı artık. 

Umutsuzdum işte. Kırılmıştım. Suçluydum , ama yine de kızıyordum. Öyle ki , o köprüden geçerken dikkat etmemiştim bile sana. Bakmamıştım. 

Kafamı kaldırıp önden zıplayarak giden Nash'e bakmak istediğimde , karşılaştığım 'sen'din.

Sakura ağacı kesilmemişti. Çiçekleri yolunmuştu , dalları kırılmıştı , kötü bir mevsim geçirmişti ama o hala çürümemişti. Yaşıyordu. 

Yaşıyordun.

Köprünün trabzanlarının üstünde , ayakta dikelmiş öylece bana bakıyordun.

Vücudum kaybetmişti kendini. Kontrolünü kaybetmişti. Koştum. Öyle ki , çığlıklarım çoğu insanı bize döndürmüştü. Birkaç adım kala , donakaldım öyle. Cesaret edemedim yanına gelmeye.

Gözlerin...gözlerin bana hayal kırıklığıyla bakıyordu. Ne yapacağımı bilemiyordum. Dolu gözleriyle , yorgun bedeniyle ve yine takım elbisesiyle , kırık bir adam vardı karşımda.

Kai-san korkan Nash'i sakinleştirmek için çokta uzakta olmayan onun yanına giderken , bedenim daha fazla dayanamadı ve dizlerim beyaz karla buluştu. Gözlerimiz ayrılmamıştı.

Bana nefretle bakıyordun.

Ben mi öyle görüyordum yoksa ? Gözlerindeki yeşilin her tonu , duygularını anlamamı daha da zorlaştırıyordu. Titriyordun. 

Titreyen elim yanı başımda olan sana uzanırken kekeleyemedim bile adını. Gözlerini yavaşça ayırdın benden. Ellerimden kayıp gittin.

Sonrasında ise , tereddütsüzce atmıştın kendini köprüden.

Şimdilik gitmeliyim , Kai-san işlemlerin için imza atmam gerektiğini söylüyor. 

Sevgilerle , Lucy. 

Üzgünüm , bu günlük bu kadarlık bölüm atabilirim. 

Açıkçası bu bölüm , dönüm noktasıydı bizim için. Finalin başlangıcı gibi bir şey.

 Bilinecek çok şey var daha. O yüzden uzatmadan , fikirlerinizi isteyip gidiyorum. 

Bir sonraki bölüme kadar , sağlıcakla kalın !