HEARTLESS | Red Velvet BTS

HEARTLESS 4

ฉันไม่รู้ว่าโกรธอะไรมากมายถึงได้เดินไม่ดูทางอย่างนี้แต่พอรู้ตัวอีกทีฉันก็ยืนอยู่ตรงข้ามกับตรอกซอยข้างร้านเหล้าซะแล้ว ฉันพยายามไม่ใส่ใจสายตามากมายที่กำลังมองมาที่ฉันอย่างหิวกระหายก่อนจะเตรียมก้าวเท้าเพื่อไปยังทางเข้าเมือง ฉันจะต้องรีบไปให้ไกลจากที่นี่ไม่งั้นซวยเละแน่

"อ้าวน้องสาวคนสวยมาทำอะไรที่นี่คนเดียวล่ะ"

ชายคนหนึ่งที่มีหนวดเครายาวเต็มใบหน้าและกลิ่นเหล้าที่ชวนคลื่นไส้ยื่นหน้าเข้าใกล้ๆฉันแล้วถามขึ้น แถมยังยหยิ้มแปลกๆที่มีฟันเกหักๆเต็มปากให้ฉันอีก ฉันส่ายหน้าพรืดก่อนจะก้าวเท้าเดินออกมาเรื่อยๆแต่ยิ่งฉันก้าวออกมามากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีชายร่างใหญ่จำนวนมากเดินตามมาล้อมหน้าล้อมหลังอยู่เต็มไปหมด ถ้ามาในจำนวยที่มากขนาดนี้ฉันจะสู้ยังงัยหมดละเงี่ย ฉันได้แต่กรีดร้องคร่ำครวญภายในใจในขณะทีาเสียงทุ้มก็ต่างดังระงมไปทั่วทิศทาง

"นานๆทีจะมีสาวสวยๆมาแทนยัยแก่นมยานพวกนั้น ให้พวกเราได้เห็นผิวสวยๆของเธอเถอะนะที่รัก"

"อย่ามายุ่งกับฉัน"

ฉันเอ่ยออกมาอย่างขวัญเสียเมื่อรู้สึกเหมือนตัวเองถูกจับขาอ่อนแต่มันก็มืดเกินไปจนฉันไม่รูเลยว่าอะไรเป็นอะไร ฉันเอื้อมมือเข้าไปในช่องเล็กๆในกระเป๋าพร้อมกับปาก้อนยาสลบที่ฉันมักพกติดตัวใส่ชายร่างยักษ์สามสี่คนที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ฉันจนมากเกินไปพร้อมกับกั้นหายใจแล้ววิ่งออกมาทันที ยาสลบนี้มีฤทธิ์แรงมากทำให้คลายความกังวลได้ไปดปราะหนึ่ง จนกระทั่งแรงกระตุกอย่างแรงที่ข้อมือทำให้ฉันเจ็บจนต้องล้มลงไปนอนกับพื้นตามแรง

แต่แค่นั้นยังไม่พอ ชายคนเดินจับฉันทุ่มลงไปในนอนอยู่กับที่พร้อมกับต่อยที่หน้าท้องของฉันอย่างแรงทีหนึ่งแล้วตามมาคร่อมทับต่อ ยังมีชายอีกสามสี่คนที่ยืนดูแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ความกลัวแล่นเข้ามากุมทั้งจิตใจแต่ถึงยังงัยฉันก็ต้องสู้ให้ถึงที่สุด รอยช้ำต่างๆเริ่มปรากฏขึ้นตามลำตัวเมื้อชายร่างยักษ์เริ่มสัมผัสตามร่างกายของฉันด้วยแรงมหาศาลฉันรู้สึกเหมทอนถูกกรีดด้วยของแหลมอะไรสักอย่างเข้าที่ต้นขาไม่สิมันเหมือนกับกรงเล็บมากกว่าความรู้สึกปวดแสบปวดร้อนทำให้ฉันต้องมิดตัวงอด้วยความเจ็บ 'พวกมนุษย์กินคน!'