Jeon

Epilogue

Epilogue

Napangiti na lang ako ng makasalubong ko ang isang grupo ng estudyanteng bumati sa akin. I never thought that one day I will teach youths that was interested with the hobby as mine, photography. Never kong nakita ang sarili ko na nakatayo sa harapan ng maraming estudyante at may hawak na chalk kagaya ni Umma, pero meeting this kids na interested sa photography. I think i'll give it a try.

"We'll see you later Noona/Unnie!" Paalam nila kaya tumango ako. Its been six years since ipadala ako ni Halmoni dito sa Italy para dito mag-aral. I miss Korea since the culture was so different pero sanay naman akong mag-adopt sa mga bagay-bagay kaya ok lang.

Marami ng nangyari sa mga naiwan ko sa Seoul although wala na ako gaanong balita sa kanila since super busy ko sa school ngayon lalo pa't malapit na ang graduation namin.

Last time I checked, engaged na si Joshua and Mira, good for them kasi ang tagal-tagal na nilang naglolokohan kaya dapat lang magpakasal na sila.

Mingyu? I've heard he's dating someone who's far away from me, someone who looks like an angel. Someone who will give back the love he gave her. Someone who's is not  me.

And Wonwoo? I think masaya na sila ni Kara ngayon. He love her so bad afterall.

Dumiretso ako sa hilera ng mga lockers para ilagay yung mga librong dala ko dahil vacant ko ngayon. Its funny how I fell inlove with someone whom I barely, damn Jungkook Oppa how can you have the same surname as him? Pero kasalanan talaga yun ni Mira.

Pagkabukas ko ng locker ko ay may nahulog na papel na kulay blue. Last week pa ako nakakatanggap ng ganito. I mean, simula nung lumipat ako sa Italy ay madalas ako makakuha ng ganito sa locker ko pero iba talaga yung mga letter na nakukuha ko simula nung isang linggo.

Pinulot ko iyon at tinignan ng mabuti. Parang ganito yung mga papel na ginagamit ko noon nung nagbibigay pa ako ng sulat kay Jeon na hindi ko alam ang pangalan at inihulog ni Mira sa maling locker. Parang ganito yung mga love letter ko dati.

Hindi ko na lang pinansin, inipit ko sa isang libro na hawak ko saka inilagay iyon sa loob ng locker ko.

***
Hapon na at hanggang ngayon ay wala pa rin yung mga estudyante ko. Nanditi ako sa may lilim sa gilid ng field. Dito kami laging nagkikita ng mga batang iyon dahil dito sa spot na ito ay marami ka ng makukunang iba't-ibang magagandang tanawin. Inilabas ko yung cellphone ko at tinignan yung group chat namin at kahit isa sa kanila walang online! Which is nakakapagtaka dahil never namang nagoffline ang mga iyon, kahit text wala rin silang ipinadala sa amin.

"Stop it were over!" Napaangat ako ng tingin dahil sa narinig ko. Sa harapan ko ay may nag-aaway na magshota. Napaiwas ako ng tingin dahil mukhang intense, kunyari ay nagcecellphone ako para di nila ako mapansin.

"How could you kiss her! You never do that to me!" Sigaw nung babae, bakit ganon para pamilyar yung mga nangyayari.

"I just did that to stop her! To stop her from putting those freaking love letters at my locker!" Sagot naman nung lalaki. Bigla naman nagbalik sa akin yung mga nangyari noon. Yung paglagay ni Mira ng love letter ko para kay Jeon sa maling locker, yung break-up ni Team Captain at Kara at yung pagkakabalikan din nila dahil sa akin.

Sa tagal ko dito, marami na akong nakilala at nakitang iba't-ibang lalaki pero hanggang ngayon si Team Captain pa rin. Si Jeon Wonwoo pa rin ang mahal ko at sa tingin ko habang buhay na iyon.

Ibinalik ko yung cellphone ko sa loob ng bag ko at naglakad na paalis. Pero hindi pa ako nakakalayo ay bigla na lang may humawak sa braso ko kaya napalingon ako sa likuran ko.