Bu satırları göz yaşımla yazıyorum.Siz masum değilsiniz ağlayamazsınız.Bazı hayaller imkansız olmayı hakeder,hayallerim paramparça benim.Hayallerim bulut oldu yağıyor.Hayallerimden çaldım.Çaldıkça çalındım.Hangi suçun bedeli yalnızlık?Ruhumu yalnızlığa sattım ben.Dünyada sığınmacı gibi yaşıyorum.Yeryüzünde tutmayın beni.Şoförün Azrail olduğu yolculuktayız.Bana yıldızlara ulaşamayacağını anlayınca büyürsün dediler.Zaman bunu bana çok gördü.Çocukluğumun öldüğü gün büyüdüm ben.Bana beni geri verseler,son bir şansım olur mu?Ben büyümek istemedimki.Babasının yolunu gözleyen çocuk olarak kalmak istedim.Istediklerimin hiçbirini yapamadım.Hayatımı yedek kulübesinden izledim.Masallar bile mutlu sonla bitmiyor.Geçer dediklerimden sadece zaman geçti.Zaman makinesini bilmem ama bir şarkı seni geçmişe götürebilir.Birtek bunu anlayabildim.Hayat kısa,uykular bölük pörçük.Her koyulan nokta satır başı yapar hayata...
Yaklaşık 2 saat önce sevdiğim kadını kafede tek başına otururken gördüm.Adı Dilara'ydı,babasını yeni kaybetmişti.Dalgın dalgın çayını yudumluyordu.Izin istemeden oturdum masasına.Ona olan duygularımı hissediyordu ama hiç karşılık vermedi.Hiçbir erkeğin sevgisi babasına olan özleminin yerini dolduramazdı.Çok denedim ama birtürlü dolduramadım.Sordum ona neden dalgınsın diye ,vereceği cevabı bile bile.Yüzüme baktı,hiç konuşmadan,gözleriyle babamı dedi.Hesabını ödeyerek kaçtım oradan.Peşimden kendi gelmesede gölgesi geldi.Ben onların şehrinin çöpcüsü onlar benim çöplüğümün tanrıları.Yine içiyor gönül bu gecede gelmeyeceğinizi bile bile.Göz yaşlarım kulağıma fısıldıyor;Sessiz ağla melekler duymasın.