Rüzgarıma Fısılda

6.Bölüm

Kalbinin hızla atışını elinin tüm dokulariyla hissediyordu. Elindeki çizimi ile bir kenarda oturmuş sabırla sıranın ona gelmesini bekliyordu. Yüreğinde bir korku vardı. Ürkek bedeni sıranın yaklaştığını fark edince daha çok telaşlandındırmıştı onu.

"Esmeray Hanım buyrun çiziminizi gösterebilirsiniz." oturduğu yerden kalkti.

"Esmeray şimdi sakin ol ve beni dinle. Sen resmi onlara vereceksin ve ben de bize verilen kısıtlı sürede senin bana anlattığın gibi çizimi onlara anlatmaya çalışacağım. Her şey bu kadar basit ve net anladın mı ?" Tuğra her ne kadar sakin olması gerektiğini Esmeray'a söylese de telaş onu da çevrelemişti.

Beraber kapıya yöneldiler. Çıkan kızın ardından beraber toplantı odasına benzeyen yere geçtiler. Birbirlerine baktılar ve gülümsediler. Üç tane jürinin karşısına geçtiler. Jüriler önce onları süzüp sonra birbirlerine baktılar.

"Hanginiz yarışacaksınız ? Biz teker teker alıyoruz arkadaşlar uyarmadılar mı? "

Tuğra söze girdi. " Efendim resmi arkadaşım Esmeray yaptı fakat ..." Esmeray'a baktı ve jürilere döndü. "Konuşma yetisini kaybettiği için size çizimi ben anlatacağım." Jüriler aralarında bir şeyler fısıldamaya başladı. Esmeray kendini oldukça tuhaf hissediyordu. Ama utanılacak bir durum olmadığını aklından geçirdi ve kendini toparladı.

"Peki o zaman anlat bakalım . "

"Tabi ." Esmeray çizimini panoya tuttu.

"Öncelikle bu kombinimiz yaz için hazırlanmıştır. Ben etekten başlamak istiyorum. Etek pudra renginden poplin kumaşından olacaktır. Bu kumaş etekte mat ve parlamayan bir gorüntü oluşturacaktır. Diz altı ve hafif pileli olmasının eteğe farklı bir hava katacağını düşünüyoruz. Bustiyerin ise viskon kumaşından olabileceğini düşündük. Ayrıca önündeki büyük kurdale ile onu sıradanlıktan çıkardığımızı düşünüyoruz..." Tuğra konuştukça Esmeray onu şaşkınlıkla izliyordu. Yazdıklarını harfi harfine söylemişti.

"Evet süreniz doldu."

"Bitmişti zaten efendim. Bu kadar."

Aralarındaki tek kadın konuşmaya başladı. "Bravo valla bu kadar kısıtlı sürede resmi bu kadar iyi anlatan nadir kişilerdendendiniz. Şimdiden tebrik ederim."

"Teşekkürler."dedi Tuğra . Esmeray da teşekkürünü gülümseyerek ifade etmeye çalışmıştı. Jürilerin onu anlamasını umud ediyordu. Birbirlerine bakıp içindeki sevinç çığlıklarını gözlerinden belli ettiler.

"Buyrun çıkabilirsiniz ." mutluluklarını dışarıda devam ettirmek üzere çıktılar.

Esmeray kalemini ve kağıdını çantasından çıkararak yazmaya başladı." Şu an sen olmasaydın benim o sürede anlatmam imkansızdı. Gerçekten teşekkür ederim. "

"Önemli değil . Sen benden rica ettin ve bende olması gerekeni yaptım."

"Senden başka yardım edebilecek pek birisini tanımıyorum. Yani pek arkadaşım olmadığı için. Şimdi niye böyle bir şey söyledim onu da bilmiyorum."

" Ben buraya gelmekten çok memnunum. O zaman burada arkadaşlığımızı ilan ediyoruz. Ne dersin ?" Esmeray gülerek başını salladı.

"Biz arkadaadaşııızzzz."Tuğra'nın sesi tüm koridorda yankılandı. Herkesin onlara baktığını görünce gülmeye başladılar ve oturdular. Birkaç dakikanın geçmesinin ardından kapı açıldı ve bir kız dışarı çıktı.

"Anne kesin ben kazanacağım . Çok beğendiler. " on sekiz on dokuz yaşlarındaki kız annesiyle kucaklaştı.

"Tahmin etmiştim zaten. Sen kazanmayacaksın da kim kazanacak bebeğim. Sen Salih Kazancı'nın çocuğusun." kibirli davranışları oradaki herkesin olduğu gibi Esmeray ile Tuğra'nın da hoşuna gitmemişti. Birbirlerine bakıp ses çıkarmadan gülmeye başladılar.