“...Maureean Sophia Riveria from North Wing Colleges! Kindly wait as we set up the piano for her performance.”
Natahimik ang lahat. Ang ganda niya, but there’s something wrong with her. Her eyes... napaka-innocent pero parang may itinatago siya. She’s so mysterious...
Na-capture ni Sophia ang atensyon ng lahat, pero hindi sa kadahilanang taga North Wing siya kundi dahil sa kaniyang aura.
*sits on the couch*
*fingers gently pressing on each key*
Ang tugtog na iyon. Sounds familiar... Napaka-sullen ng tugtog niya, it’s so deep. Yung tugtog na kapag pinakinggan mo ay bibigat ang dibdib mo, then there’s the feeling of sudden emptiness. Ang ilan sa mga nanonood ay teary eyed na. May mga iba... nakayakap na sa mga katabi nila.
“...strange. I have this feeling that this song made me cry once, too.” Sabi ni Andrea sa sarili.
Samantala, maayos na nakaupo si Andre, never taking his eyes off Sophia.
Her eyes...
Her expression...
...Her charm.
Ang mga daliri niya na parang sumasayaw sa malungkot na musika. She effortlessly convey her emotions sa kaniyang pagtugtog. No, I’m not envious of how well she can play the piano...
...it’s just simply...
...nakaka inlove.
The hell is wrong with me? I’m already taken by someone! By Andrea! *shakes head wildly*
*his seatmates glaring at him*
*embarrased* “Eh-he-he...”
Natapos na rin ang performance ni Sophia, everyone stood up. Standing ovation. Pumunta siya sa gitna ng stage, matipid na ngumiti at nag-bow. Hindi makapaniwala si Andre. Napakagaling. Kinakabahan tuloy siya dahil wala pang ni-isa bukod kay Sophia ang tumugtog ng piano.
Baka ipagcompare ang performance naming dalawa... Nagsimula na namang kabahan si Andre.
God, relax Andre, relaaaaax!!
...inhale...
...BUGA! Tinawag bigla ang pangalan ni Andre. Hindi siya makapaniwala.
Ako?
AKO AGAD??!!!
***
Nagulat rin si Andrea nang banggitin ang pangalan ni Andre. Hindi niya inaasahan na kasama si Andre sa mga kasali sa event dahil hindi rin naman naikwento sakanya. She sat up straight and clasped her hands. Kinakabahan ako para sakanya and yet there’s the feeling of excitement...
Do your best...
...Andre <3
Nakaupo na si Andre sa tapat ng piano. Hindi ito ang oras para kabahan!!
...para kay Andrea,
...I’LL BE DOING MY BEST !!!
Katulad ng performance ni Sophia, natahimik rin ang mga manunuod. Siguro kung araw-araw may magpeperform ng ganito sa South Wing College e wala nang mag-iingay na estudyante. Unang bagsak ng mga nota...
It’s a lively song. sa isip ni Sophia.
Napapa-clap ang mga audience sa bawat beat. Hindi inaasahan ni Andre na ganito ang mangyayari.
“This style...so familiar.” Sabi ni Sophia sa sarili, habang hume-headbang. (HAHA, jk lang)
“Bakit, maraming nasasabi?
...maraming naiisip, maraming mungkahi?
Sa pag...gawa ng liriko...
Hindi naman masimulan, walang galawan
Hindi na maipahid ang tinta ng panulat
Sa kakaisip ng nararapat na isulat
*den* *den* *den* *den* *deeeeen~*
*audience waving their hands up high*
Hindi naman ito ipapasa sa guro
Hindi ko rin naman ipatatago sa bangko,
Pero kung para rin lamang sayo
Magtitiis ako kakaisip kahit pa,
...wala akong maisip...”
*den-det-den~*
*looks at Andrea* “...Ikaw ang nasa isip ko”
“Gosh... girl, sayo ba siya nakatingin?!” Kinikilig na sabi ni Rian habang pinapalo ang binti ni Andrea.
“uh-anuu baAaah, tigilan mo nga ko!” *^_^*
Tumigil si Andre at flawlessly nag switch ng tinutugtog. Magaling siya mag-remix... iniisip-isip ni Sophia.
“It took...one look, then forever laid out infront of me...”
Samantala...
“Ack-ack, t-teka... M-miyuriii, aray KOW!!” Kinakarate na ni Miyuri si Jack.
“Yiiee!!! I never thought na ganito siya kagaling magperform on stage!! Yung mga bones koohh~” sabay palo ulit kay Jack.
“I take
away
then i found myself coming back...
to you
my one and only,
one and only...you...”
Natapos na ang performance ni Andre. Napakalakas ng palakpakan ng mga audience. Hindi man siya nabigyan ng standing ovation ng tulad nang kay Sophia ay napakasaya na niya. Ito pala ang feeling kapag pinapalakpakan ka ng maraming tao...
Halfway pababa ng hagdan...
t-teka...
...parang may nakalimutan ako?
And for nth+1 time, hindi na naman nagawang umamin ni Andre. SAYANG ! Napakagandang opportunity na nun para umamin kay Andrea !!
ARRR!!! *over nine thousaaaand!!!*
BINABASA MO ANG
Four Times Trouble Equals Love (Hiatus)
HumorFour times the girls. Four times the frustration. One true love, two college years, three best friends, four sincere lovers, uncountable chances missed. Calling me the "Lucky Guy" is a butthurt. Being popular is the largest disadvatage bestowed upon...