Kring...kring...kring...
Woah that's my phone.,wala akong maisip na ringtone na maganda eh.,tsaka tinatamad akong palitan.,hahah
K: Momsy, pauwi na po ako huwag po kayong mag-alala.,hahaha.,kung gusto niyo po kausapin niyo pa si Mang Ben...opo Momsy pauwi na po ako.
M: oh sige, di ko na kakausapin si Mang Ben baka mabangga pa kayo eh.,mag-ingat ka na lang ha princess.,hihintayin ka namin dito.
K: Opo. Bye Momsy & miss you so much...hahah
M: Miss you too princess.
Pumasok ang kotse sa isang magarang veranda na kung saan nakaparada ang mga tanim ni Momsy.,na sa bawat gilid ng fountain ay ang mga naggagandahang bulaklak na nakapaligid dit....ito ay ang mga bulaklak na inaalagaan ng lubos ng kanyang Momsy...
Si Momsy ay tita ni Kay na kapatid ng kanyang ina.,nung nandito pa lang siya sa Pinas at habang nagtratrabaho sa ibang bansa ang kanyang mga magulang ang kanyang Momsy ang nagbuhos ng pagmamahal at pag-aaruga kay Kay...
Kay POV:
hmmmmm...humigit ng preskong hangin si Kay at kanyang tinignan ang paligid, parang wala pa ring nagbago sa Family House nila. Katulad pa rin ito ng dati, iyon pa rin ang dating bahay na kanyang kinalakihan. Lumapit sa kanya ang isang simple ngunit sopistikadang babae, hindi pa rin ito nagbabago. Palagi pa rin itong bihis na bihis na animo'y may party na pupuntahan pero ang totoo'y sa bahay lang naman siya namamalagi. Magkaibang-magkaiba talaga sila ng aking ina na kakikitaan mo'y isang simpleng maybahay lamang na hindi mo kakikitaan ng anumang karangyaan sa buhay...
Momsy: Iha! Oh. My. God. Look at you. You look fabulous. (sabay tingin sa kanya mula ulo hanggang paa. Panu ba naman kasi eh hindi na siya ang dating Kay na hindi man lang alam kung pano ayusin ang sarili.)
Kay was wearing boots with fitted jeans and white blouse with a reddish blazer. Ang kanyang mahaba at kulot na buhok ay nagpatingkad sa kanyang mala modelong ganda sa tangkad niyang 5'6”. At ang kanyang mga mapipilantik na mga mata na kulay malabright-brownish na natatakpan ng kanyang suot na sunglasses na animo'y parang modelong gumaganap sa isang commercial.
Kay: Momsy (sabay beso, napailing na lang si Kay dahil sa sarili, hindi rin niya maamin sa kanyang sarili na ang laki talaga ng ipinagbago nya. Hindi siya ganito mag-ayos dati, natuto lang siya dahil sa kanyang kinuhang kurso. Nagustuhan naman niya ang pagbabago sa kanyang sarili, ika nga it strengthen her confidence in dealing with other people)
Momsy: Oh iha, hindi ako makapaniwala..ikaw na ba talaga yan my princess...ang laki na ng ipinagbago moh....
Kay: Momsy, pasok na po muna tayo. Sa loob na lang tayo magkwentuhan.,heheh
Pumasok sila sa isang engrandeng bahay, mula sa sala ay makikita ang isang malakiung chandelier, ang mga sofa na sadyang ipinagawa pa sa ibang bansa, ang mga antigong kagamitan na hindi kakikitaan ng anumang kalumaan. Pag-upo nila sa sofa.
Momsy: Ah Melda magdala ka nga rito ng maiinom at makakain ng senorita mo at alam ko'y pagod na pagod sa byahe.(tawag ng kanyang Momsy sa katulong) Iha talaga yatang wala ka nang balak umuwi dito sa atin kung hindi lang dahil sa oofer nila sayo dito. (malungkot na ika ni Momsy)
Kay: Hindi naman sa ganun Momsy, I also love to be here but you know how much I love being on my own in Paris. Well...let's just drop the subject Momsy cause i'm beginning to miss paris now...(smile smile sabay tanggal sa kanyang blazer)
Momsy: Osha iha, o uminom ka muna at parang init na init ka ah.,ano nga pala ang balak mo ngayon.?
Kay: My work will start next week Momsy, tutal sabado pa lang ngayon I have time to fix my townhouse na bigay ng company sakin.
Momsy: So hindi ka pala dito mamamalagi iha. (kababakasan sa tinig ni Momsy ang lungkot)
Kay: No Momsy, but I will sleep here tonight, pag naayos na bukas ang townhouse ko then I will be staying there. Tsaka Momsy masyadong malayo tong family house sa pagtratrabahuan ko eh...(with puppy eyes)
Momsy: Hay, ikaw talagang bata ka, akala ko pa naman makaksama na kiya.
Kay: Momsy don't be sad. (sabay hug kay Momsy)
Kringggggggggg kringgggggggg……
Kay: Momsy, excuse me I have to take this.
Hello?yes, I just arrived.. yeah.maybe ill drop by this afternoon. Yeah 3’oclock is good. Ok, bye.
Tototottt…
Momsy: aalis ka agad iha?
Kay: Yes, momsy wala ka bang jetlag iha?naku, ikaw bata ka, baka napapabayaan mo na yang sarili mo.
Kay: Im ok momsy, nasanay na akong magtravel pag may maga fashion events, pero total 10 a.m palang, ill just tap a nap.
Momsy: ok iha, .. melda ituro mo nga kay senorita mo ang knyang kwarto
Kay: momsy no need, ako nalang po. Hwag nyo na po pala ilabas sa kotse yung mga gamit ko kasi aalis din po ako maya maya.
Kay’s POV..
Hmmm.. nakakapagod, parang naninibago ako sa bahay namin, ilan na nga ba ang kwarto ditto? Anim?sampu?hay ewan! @_@
Tinungo ko ang kwarto ko at humiga ako. Still desame room I have when I was a kid, kumusta na nga pala si jelaine? Lagi ko kasi syang kasakasama mag over nyt dito noon..hayyy. si jelaine ay aking bestfriend hindi ko na alam kong nasaan sya kasi mula nung sa Paris na ko tumira nawalan na kami ng communication.
….nakatulugan ko na tuloy ang pag-iisip.
