JUST SLIP AWAY
From afar, where I can see your smile
From afar, where I can feel your warmth
From afar, where I can taste your lips
And from afar, where I can love you endlessly.
-=ica=-
Keen's POV:
Pagkakuha niya ng kanyang mga gamit agad-agad na siyang lumabas ng airport para hindi pagkaguluhan ng mga press at media. Pagkalabas, pumunta na siya kaagad sa kanyang townhouse para magpahinga.
Sana'y si Keen na siya lang mag-isa ang nagpapatakbo ng buhay niya simula ng mawala ang babaing pinakaiingat-ingatan niya. Nasana'y na siyang mamuhay mag-isa at kahit anong pilit ng mga kaibigan at magulang niya na kalimutan na siya hindi niya magawa. Pinakilala na rin siya sa ibang mga babae pero wala pa ring epekto....His just like a man in a cage. Hindi nga niya alam kung panong buhay pa rin siya magpasa hanggang ngayon.
Hindi naman siya ganito dati pero ng makilala niya yung babae dito na umikot yung mundo niya. Tahimik nga siya at medyo loner pero magaling siya sa paghandle ng kanilang business. Magaling siyang makitungo sa mga business partners nila at dahil din ditto kaya ipinagkatiwala na sa kanya ang business nilang clothing line. Tiwalang tiwala ang kanyang ama rito pero alam nila ang dahilan kung bakit iginugugol pa rin niya ang kanyang sarili. Para nga kung minsan ayaw na niyang magpahinga. Nung mga unang taon nga hindi na siya umuuwi sa kanila dahil ang sinasabi niya maaalala niya daw siya kapag huminto siya kahit sagli lang.
Flashback
Mom: Hanggang kailan kah ba magkakaganito iho., alam mong ayaw na ayaw niyang nakikita na ganito.
Keen: Mom sorry pero hindi ko na kaya. Kada lumilipas ang araw naaalala ko siya, kada minuto parang andyan pa rin siya.
Mom: Pero iho tanggapin mo na na wala na siya sa buhay mo. Nagpromise ka sa kanya iho.
Keen: Mom hindi ko kaya. (Sabay tingin sa ina)
Mom: Ipapakilala ka na lang naming sa iba.
Keen: hahaha.,(pagak na tumawa si Keen)..Mom kahit anong gawin niyo hindi ko pa rin siya malilimutan. Iling babae naba ang ipinakilala niyo sakin?
Mom: Tinutulungan ka lang namin.
Keen: Mom hindi niyo ba ako maintindihan ...hindi ko siya makalimutan kahit anong gawin ko. (pasigaw na sabi ni Keen)
Natulala ang kanyang ina sa ginawa ni Keen dahil ngayon lang siya nito sinigawan. Ng tignan ni Keen ang ina umiiyak na ito.
Keen: Mom sorry, sorry, im so sorry Mom. (sabay hug sa kanyang ina habang humuhingi ng patawad)
Mom: Ok lang yon anak.,naiintindihan ka naming pero anak, kailangan mo na siyang kalimutan. Wala na siya. Kailangan tanggapin mo na na wala na siya.
Keen: Sususbukan ko Mom. ( sabay yuko sa mom niya.nararamdaman niyang nagiging pabigat na siya sa mom nito na sa kadahilang prinoproblema nito kung anong gagawin sa akin)
Mom: Huwag mong subukan iho kundi gawin mo.
End of Flashback...
