Θα 'μαι δικιά σου για πάντα, έτσι είχες πει. (Βιβλίο #1) {GWattys}

Flashback #1

"Πότε γύρισες;", ακούστηκε η φωνή της φίλης μου από το τηλέφωνο.

"Χθες αργά το βράδυ, ίσα-ίσα ήρθα στο ξενοδοχείο και κοιμήθηκα. Πτώμα ήμουν."

"Για μισό.. τι ξενοδοχείο ρε Κατερίνα; Σπίτι δεν έχεις;"

"Ξέρω ‘γω; Δεν θέλω να μάθουν οι δικοί μου ότι ήρθα."

"Γιατί;", ρώτησε με περιέργεια.

"Χριστίνα, αυτό θα το καταλάβεις από κοντά."

"Τι εννοείς βρε πουλάκι μου;", με ρώτησε φανερά μπερδεμένη.

"Εννοώ... από κοντά. Σε μία ώρα στο στέκι μας. Μπορείς;"

"Ναι ρε, θα σε περιμένω."

"Εντάξει..", μία μικρή παύση ακολούθησε μέχρι που αποφάσισα να της μιλήσω, "και κάτι άλλο. Χριστίνα, όταν με δεις δεν θέλω να αντιδράσεις υπερβολικά. Θα βρισκόμαστε έξω σε κόσμο."

"Με κάνεις και ανησυχώ, πραγματικά."

"Χριστινιώ μου, τα λέμε από κοντά. Πρέπει να ετοιμαστώ."

"Εντάξει, φιλιά. Τα λέμε.", είπε τέλος η Χριστίνα και κλείσαμε το τηλέφωνο.

Εγώ και η Χριστίνα γνωριστήκαμε στο γυμνάσιο. Στην δευτέρα γυμνασίου ήρθαμε κοντά, και από τότε κολλήσαμε. Είναι εγωίστρια, ανάποδη και στραβόξυλο όπως εγώ, με αποτέλεσμα να μαλώνουμε συνεχώς, αλλά πάντα τα βρίσκαμε μετά από λίγο.

Τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκομαι στην Κρήτη, και σπουδάζω προγραμματίστρια και media σε μία σχολή πληροφορικής. Από όταν ήμουν δεκαπέντε ήθελα να έρθω εδώ, και τα κατάφερα. Έρχομαι στο χωριό μου κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και λίγες εβδομάδες το καλοκαίρι. Τώρα είναι Μάιος, και έχω να έρθω από την Πρωτοχρονιά στο χωριό μου. Το Πάσχα απέφυγα να έρθω, με την φθηνή δικαιολογία πως έχω διάβασμα και ούτως ή άλλως θα το περάσω με τους φίλους μου. Τελικά κατάφερα να καθυστερήσω και άλλο το μυστικό μου, το οποίο πλέον είναι φανερό. Το 'φανερό μυστικό μου' δημιουργήθηκε τα Χριστούγεννα που ήρθα εδώ και παρέμεινα μέχρι την Πρωτοχρονιά. Δύο εβδομάδες αργότερα, αφού ήδη είχα πάει στην Κρήτη, το ανακάλυψα. Κλείστηκα λίγο στον εαυτό μου, και προσπαθούσα να ξεκαθαρίσω τι θα κάνω. Αν θα το κρατήσω ή όχι. Τελικά αποφάσισα να το κρατήσω. Αν και δεν ξέρω τι θα κάνω, και πως θα τα καταφέρω θα το παλέψω. Τελικά, αφού πλέον είμαι σχεδόν έξι μηνών, πήρα την μεγάλη απόφαση, άφησα τα πάντα για λίγο πίσω μου και επέστρεψα κρυφά για να του πω την αλήθεια. Έτσι, βρέθηκα εδώ, στην πόλη δίπλα από το χωριό μου σε ένα ξενοδοχείο λίγο πιο έξω από το κέντρο.