SONU BAŞTAN YAZILMIŞ

6.Bölüm

Neden bilmiyorum ama ağlıyordum. Ben niye ağlıyordum ? Allah kahretsin ki hem ağlıyor hem karşılık veriyordum. Ve artık nefes alamıyordum. Dayanamayıp ölecek gibi olduğumda onu itmeye çalıştım ve baklavalarının sertliği ile elimi geri çekince kurtulmak istediğimi anladı ve dudaklarını dudaklarımdan ayırdı. Yüzüme piç smile atıp arkasına yaslandı. Tabi ki göz devirdim.

''Karşılık verdin .'' dedi .

Beni merak edip etmediğini anlamak için nefesim daralıyormuş gibi yapmaya karar verdim ve yaptım da ... Bir anda elimden tutup '' Doktor !!! '' diye bağırdı. Ya hayır ya ne doktoru şimdi doktor gelecek hiçbir şeyi yok diyecek foyam ortaya çıkacak off !!! Ben bunları düşünürken hemşire gelmiş ve serumumu değiştirmişti bile. Biraz rahatlamış gibi davranmakta yarar vardı tabii . Öyle davrandım. Kuzey elimi bıraktı ve hemşireye teşekkür etti. Bir dakika ya o teşekkür mü etti ! KUZEY KILIÇ . TEŞEKKÜR ETTİ. Bu cümleye siz inanıyor musunuz ? Çünkü açıkçası ben inanamıyorum...

3 ya da 4 dakika kadar sessizce beni izledikten sonra telefonu çaldı ve aniden oturduğu yerden kalkıp dışarı fırladı. O dışarı çıktığı anda içeri Çağla girdi.

'' Öldün sandım ''

'' Ben bu zamana kadar ölmediysem daha da ölmem merak etme. ''

Bütün olan biteni Çağla'ya anlattıktan sonra bana

''Halisünasyon ilaçlarının dozunu arttırmalısın bence .'' dedi. Belki de haklıydı...

Biz bunları konuşurken doktor geldi ve artık eve gidebileceğimi söyledi.( Psikiyatristime gitmeyi tercih ediyorum şu an. ) İyice kafayı yemiştim artık. Psikiyatristimin yolunu tuttum. Çağla da bana eşlik etti tabi ki. Kapıya geldiğimizde anılarım aklıma geldi . Kesikler, bıçaklar, kanlar hepsi aklımdan geçerken dengemi kaybetmemek için Çağla'ya tutundum. Buraya her geldiğimde böyle oluyordu. Her seferinde aynı şeyleri hatırlıyordum. Psikiyatristim beni içeri aldıktan sonra o muhteşem deri koltuğa kendimi attım.( Ciddiyim attım... )Biraz sohbet ettikten sonra neden geldiğimi sordu.

'' Daha fazla halüsinasyon görmeye başladım.'' dediğimde hafifçe gülümseyip '' İlaçların dozunu azaltacağız.'' dedi. Bu kadın benimle dalga mı geçiyor ya ne azaltması ?!!

'' Yalnız ben daha çok halüsinasyon görmeye başladım diyorum siz ilaçların dozunu düşürüyorsunuz, arttırmanız gerekmiyor mu ?''

'' Hayır ilaçların senin gibi hastalar üzerinde sarsıcı etkileri olabilir ve bu sende görülüyor. O yüzden ilaçların dozunu azaltacağız. ''

'' Tamam siz nasıl isterseniz...''

'' Evet yat ve anlat bakalım.''

'' Nasıl olduğunu anlamadan bir anda ağlamaya başladım ve son gördüğüm onun gözleriydi. Sonra da zaten gözlerimi hastanede açtım.

'' Devam .''

'' Sonra içeriye Kuzey girdi ve ben uyuma numarası yaptım. Sonra beni öldürecek zannedip yapma diye sayıklamaya başladım, ablama sorduğumda Kuzey'in oraya gelmediğini ve halüsinasyon gördüğümü söyledi.'' dediğimde psikiyatristimin yüz ifadesi değişmiş ama o anki durumumdan dolayı pek aldırış edememiştim.

Ha bu arada psikiyatristimin adı Ayça. Soyadını bilmiyorum. Sormaya üşendim :D

Çok tatlı ve samimi bir kadın ve en iyi hastası da benim.(  Egom tavan ;D )

Uzun sessizliği Ayça hanım bozdu ve bana ''Bana ilk geldiğin gün her şeyi anlatmamıştın. Şimdi anlatmak ister misin? '' diye sordu. Artık kalbim sıkışmaya başladığı için hiçbir şey söyleyemeden dışarı çıktım. Çağla yoktu!!! Nereye gitmişti yine bu kız ? Telefonumu Çağla'yı aramak için açtığımda bana mesaj attığını gördüm.

GÖNDEREN:Çağla

Sakın telaşlanma ve korkma!!!

Niye böyle bir mesaj atmıştı ki??? Off şimdi hiç bunları düşünemezdim saat akşamın sekizi.(Bu Ayça Hnım da neden sekizde ofisindeyse deli :D )

Eve doğru yürümeye başladım ve aklım hala Çağla'daydı. Ya oofff Çağla beni böyle aniden bırakıp gitmezdi ki. Umarım kötü bir şey olamamıştır arasam mı ki ? diye düşünürken eve vardığımı fark ettim. Anahtarlarımı çantamdan çıkardım ve kapıyı açtım . OHAAAA!!!