Bu Tarz Benim | Larry

Bölüm 38

Tüylerim diken diken olmuştu. Demek ki alınma zamanları gelmişti.

"E-evet efendim," dedim yavaşça ve kekeleyerek

"O zaman bu kadar yeter" dedi ve boynumdan Çekilip arkasını döndü. Görmediği bir süreçte gözlerimi devirdim.

"Uyuyacak mısınız Efendim?" Dedim ve az ötede duran yakışıklı odunuma baktım.

"Hayır," dedi ve döndü.

Bence kişilik bozukluğu vardı. Şizofren?

"Ben gidiyorum," dedi ve hastane yatağından çıktı.

"Nereye efendim?" Dedim. Bana kaşlarını kaldırarak baktı.

"Lavaboya," dedi. "Tamam efendim." Dedim. Yataktan kıpırdandım ve yorganı kafama kadar çektim. Kapının kapanma sesini duyunca derin bir nefes aldım.

Ben bu odunla ne yapacaktım? Sobada da yakılmaz ki; ben doğalgaz kullanıyorum.

Louis yaklaşık yarım saattir yoktu. Pufladım ve yataktan kalktım.

Kalkmamla birlikte canım yandı. "Ay, ay." Deyip yatağa oturdum.
Hamile kadınlar gibi bir elim belimde diğeri karnımda duruyordum.

"Hemşireeeeeeeağ!" Diye bağırdım. Birkaç dakika sonra beyaz üniformalı esmer bir kadın kapıdan içeri girdi.

"Merhaba, Bay Styles?" El salladım. "Kalkamıyorum," doye cırladım.

"Değnek ister misiniz?" Diye sordu.

"Pembe var mııı?" Diye sordum. Gözlerimin parladığını hissettim.

İğrenir gibi baktı ve kafa salladı.

"Yada dur. Mavi olsun. Hastane önlüğüne uysun. Mavi olsun mavi." Deyip güldüm.

Çok tatlı değil miyim? Aww.