Bölüm 45

594 49 10
                                    

*Wattpad Kitap Kapaklar'na* şuan ki kapak fotoğrafımız için teşekkür ederim! Gerçekten mükemmel.

*

HARRY

Kendimi tuvaletten çıkınca yatağa attım. Ağlamaya başladığımda kontrolü kaybetmiştim.

"Louis beni böyle görmek istemezdi." Kendime fısıldadım.

"O beni mutlu görmek isterdi."

Gözlerimi tişortün kollarına sildim ve dolabima gidip kendime kıyafet seçmeye başladım.
Louis gelsin diye dua ediyordum, fakat gelmezse etkileyecek birim kalmıyordu.
Ashton veya Nurella'nın ne düşündüğü umrumda değildi. Özelliklede 'diğer' yarışmacıların düşündüğü.

O yüzden bugün bir etek yerine siyah bir kot ve tişört çıkardım.

Annem beni arabayla binanın önüne bıraktığında Louis'nin arabasını hiçbir yerde görmedim.
Gözlerim yavaştan dolmaya başlıyordu.

Annem omzuma elini koydu.

"Geleceğine eminim." Dedi.

Böyle iyi huylu olması beni korkutuyordu.

"Yanımda olduğun için teşekkür ederim." Dedim.

"Biliyorum, son zamanlarda hatta sen açıldıktan sonra wana pek annelik etmiş sayılmam. Bunun için gerçekten Üzgünüm. Ama ben burdayım." Dedi.

Sarıldım ve boynunda sessiz yaşlar döktüm.
Sırtımı sıvazladı ve "Kazanman gereken bir yarışma var." Dedi.

Arabadan indim ve annemin bana verdiği mendille gözlerimi sildim.
Acıyla gülümseyerek binanın içine girdim.
Kızlar koşuşturuyordu.

Benim girmem onları durdurmadı. Durdursa cool olabilirdi. Kendi kendime güldüm.

Ama sonra yaşanmışlıklar aklıma gelince suratım asıldı.

Artık ağlamak istemiyordum, fakat bunların hepsi benim suçumdu.

Beddua edilesice hataları ve ben vardım.

Zaman azaldıkça gözlerimin dolmasına aldırmadım.
Ne de olsa göz yaşları akmak için vardı.
Ashton içeri girdiğinde kızlar durdu.

Ben girdiğimde bunu yapmalıydılar.
Ashton yanıma kaşları kalkık bir şekilde geldi.

"Sorun ne?" Dedi

Ceketinun üst cebindeki beyaz mendili çıkarıp yanaklarımı sildi. "Sorun yok. Göz Kalemi çekiyordum gözüme kaçtı." Dedim.

"Göremiyorum ama hiç siyahlık?" Dedi

"Kötü durunca sildim."

"Harry bana ne olduğunu söyleyebilirsin. Hareketlerim için özür dilerim."

"B-bir sorunum yok!" Dedim ve uzaklaşacakken yakaladı.

"Louis'nin selamı var." Dedi ve kolumu bırakıp gitti.

"N-ne?" Dedim Ashton'ın gidişini izlerken.
Tanımadığım bi adam çıktı ve, "Hadi kızlar, şov başlasın." Dedi.

Lanet olasıca Louis neredeydi.
Lanet olasıca ben buradaydım.
Bizim birbirimizi tamamlamamız gerekiyordu. O ise beni yarım bırakıyordu.

*

Yorum hiç yok ve ben üzülüyorum.

Bu Tarz Benim | LarryHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin