Bir kadın tanıdım, yarı ömrümde.
Mutsuzdu, yalnızdı, cahil bir kadın.
Sevmezdi gülen gözleri,
Atan kalpleri.
Acı vardı, tek perdelik oyununda,
Başı belli, sonu belli.
Kızları vardı, bakmazdı yüzlerine,
Ağlatmak sanattı, yetenekti onda.
Seher vaktiydi, gözyaşına şahit olan.
Oysa severdi kalp kalbi.
Böyle değil miydi kanun,
Engel olur muydu yazgıya?
Bir kadın tanıdım ömrü baharımda.
Yoktu yüreğinde sevgi kırıntısı.
Mümkün mü sevmek alışmamıştı,
Uzaktı bu sözlere, acı gördü ömrünce
Bir kadın tanıdım, bir eylül sabahında...
