Artık yağmur durmustu.
Kalbimizi toprak kokusuyla mutlu ediyorduk.
Belki de artik bu son yagmurdu,
Ve son toprak kokusuydu.
Eskisi gibi yıldırımlar şimşekler çakmayacaktı tepemde.
Belki de böylesi daha mavi daha beyazdi..
Ya da daha siyah daha karanlikti..
