Issiz bir vadide buldum seni,
Yaralıydın, keskin bıçaklarla.
Koştum, yardım etmeye çalıştım,
Kalbinden, katre katre kan akıyordu. Uzattım elimi, kalbinin üstüne koydum.
Bir de baktim ki durmuş.
Ben mi durdurdum, yoksa kendi mi durdu.
O an baktım yüzüne.
Belki de bu, son bakışım olacaktı
Iyice bakmalıydım.
Yüzünü ezberlemem gerekli.
Iste, ilk defa dokunuyorum yüzüne,
Ne çok kızardın saçınla uğraşmama,
Şimdi ellerim geziyor içinde.
Neden kızmıyorsun?
Bak, yine bozdum.
O anda anladım, ben artık tektim.
Yapayalnız bir başıma.
Ve böyle başlar hikayem. . .
