Campus Nerd VS. Campus Heartthrob

Battle 22

Battle 22

Before we headed to somewhere, I realized we still wore our school uniforms. Well, who cares?

"Wait lang pala, saan tayo pupunta?" – ako

"Hmm, sa kung saan tayong dalawa lang... yung tayong dalawa lang..." – sagot niya sabay titig sa akin.

Errrgg! Hannuurrraaww? Puteeekk ohh! Huwag po! Bata pa po ako... Hohoho..

"Hoy, ikaw! Don't dare! Sinasabi ko na sa'yo, you'll regret what I will do... Mapuputol yang lahi niyo!" – pagbabanta ko sa kanya.

"Hahahahahaha! What do you think will I do to you? Hahaha. Huwag GREEN hija, hindi tayo talo." – Toshiro

Ehhh, pahiya ako dun ahh... hay! Huwag kasing GREEN Neggy... BLUE na lang, favorite color mo pa yun! Hehehe.

"Tsssk. Klaruhin mo kasi mga sagot mo!" – pagtataray ko.

"Hahaha. I'm just joking around. 'kaw naman kasi, masyadong malawak imagination mo." – Toshiro

"Tsssk. Tara na nga! Pakainin mo na ako... Gutom na ako." – I said.

"Hahaha. OPO MAHAL NA PRINSESA!" – Toshiro, sabay bow.

Naglakad nga kami at huminto sa may hilera ng nagtitinda ng mga street foods! OMO! My FAVORITES!!!

Kuminang yung mga mata ko sabay tingin sa kanya.

Hindi ko na siya hinintay. Dumiretso na ako kay mamang vendor na pinagbibilhan ko ng favorites ko.

"Hi manong!" – bati ko sa matanda

"Oh, ikaw pala hija! Kamusta na?" – kuya vendor

"Ayos lang po kuya..." – sagot ko

"Hindi ka na naghintay ahh!" – singit ni Toshiro

"Hehehe. Na-excite lang..." – sagot ko

"Ohh, hijo, ikaw din! Magkakilala kayo?" – kuya vendor

Aba! Si kuya! Usi! Usisero! Nyahaha!

"Hello po kuya... Hmmm. Opo, magkaibigan po kami." – sagot ni Toshiro

"Aba! Ang galing naman oh... Yung dalawa kong suki ay magkaibigan pala." – kuya vendor na sobra ang ngiti.

"...pero magkaibigan lang ba?" – dagdag niya.

Tsssk! Echosero si kuya!

"Hahaha. Opo..." – sagot ko

"Ahh, kung gayon ehh... Yung kasama mo noon na lalaki ang kasintahan mo hija?" – tanong ulit ni kuya.

Tssskk. Kuya, kailangang ipaalala? Alam mo kuya, kung hindi lang kita ginagalang kanina pa kita nasapak... broken hearted nga ako sa lalaking iyon ehh... -.- ipapaalala pa! tsssk.

"A-a-ahh, eh, hindi rin po. Hmm. Dito nga po kuya... limang stick." – pag-iiba ko sa usapan.

"Aaahh, sige. Ano pa?" – kuya vendor.

"Alam mo na'yun kuya!" – sagot ko.

Oo, alam na niya kasi nga sa tagal ko ba namang bumibili sa kanya alam na niya kung anong gusto ko.

"Yung dati rin sa akin kuya." – singit ni Toshiro.

"Sige... Your orders will be served after five minutes!" – kuya vendor sa kanyang bisaya accent... hahaha. Nakakatawa talaga yung line niyang yun! Kaya gustong gusto ko bumili dito ehh.. kasi si kuya may ganung linya... Hahaha. Kay sarap pagtawanan...

Tumawa nga kaming dalawa ni Toshiro...

And after 5 minutes...

"Here's your order. Fresh and delicious!" – Kuya vendor...

Hahaha. Kakatawa talaga lalo na yung accent niya... may tumitigas, may lumalambot.

"Thank you po." – kami sabay abot ni Toshiro ng bayad.

Pagkakuha ng pagkain namin ehh, pumuwesto kami sa may upuan malapit sa mga nagtitinda.

"I never imagined you eating these foods." – ako sabay subo sa pagkaing hawak hawak ko.

"Why? Am I not capabale of eating these stuffs?" – Toshiro

"Well, sa yaman mo kasing yan and you're very popular... parang hindi mo kayang kumain ng ganito. Kasi... Kasi... si..." – ako then I remembered Raven, na ayaw kumain ng street foods. Tsssk. Hindi siya nandito pero iniisip ko na naman siya. And the pain I've tried to ease and forget is nagging out of its shell and hitting my heart so badly...

"Kasi? Si?" – Toshiro

"Nevermind." – ako

"Ahh. Hmm. Sino pala yung pinagkamalhan ni kuya na boypren mo? If you don't mind, me asking." – Toshiro

"Ahhh... hmmm No actually. hmm... Si-si-si Ra-raven." – I said stummering.

"Ahh..." – Toshiro

"So, kumakain rin pala siya nito. He'd said before that eating these wasn't a good idea." - Toshiro

"Actually, I was the one who forced him to eat these. It wasn't his will. I forced him to do what he didn't want to do." – I answered.

"Are you close to each other?" – Toshiro

"Hmm. Well, somewhat yes in some reasons, but not actually." – ako

"What do you mean?" – Toshiro

I didn't answer back. I was silent for awhile. Hindi ko kayang pag-usapan...

"Hmm... You're not obliged to answer my questions. I'm sorry." – Toshiro

"Huh? No, don't say sorry. You didn't do any bad thing." – I answered back.

Hindi ko lang kasi gustong pag-usapan.

"Tara!" – Toshiro sabay hila sa akin.

"Huh? Saan tayo pupunta?" – ako

Instead of answering me, he just smiled.

And he just pulled me to somewhere I didn't have any idea.

!1*ZV