Campus Nerd VS. Campus Heartthrob

Battle 17

Battle 17

I didn't answer him. I just kept quiet while intently looking at his face.

"I'm sorry!" – he repeated.

I looked down... Yes, you're forgiven... but, I didn't know how to say those words.

Shete, nakakailang pala siyang titigan. Tumingin ulit ako sa kanya. I sighed.

"You don't need to say sorry!" – sabi ko

Lumayo siya kunti sa akin.

"But..." – siya

I awkwardly laugh to show that it's alright pero nagmukha lang akong katawa-tawa.

He sighed showing his disappointment.

"You were just helping me around, but I didn't show any respect on you. I-I'm so sorry." – Raven

He was so sad while saying those words. Nakakainis! Hindi ko gustong makita siyang ganyan. Dapat masaya lang siya... Nakakainis ka kasi Neggy! May patampo-tampo effect pa kasi... Eh, ni hindi ka naman niya girlpren o kahit gusto man lang. Stupid me! Ang dami ko pang kaungasang sinasabi. Ano ba Neggy! Wake up!

"Ano ka ba! Ayos lang yun! Ako nga dapat magsorry kasi napaka-sensitive ko kanina." – me, to light up the mood between us.

He looked at me again, intently. I just smiled at him. True genuine smile. He smiled back with some bitterness as if he was trying to convince himself that it was already okay...

Nag-face dance ako. Kung anu-ano nang katawa-tawang mukha ang pinakita ko para mapangiti at mapatawa na siya. Ayaw ko nang magkatampuhan kami. Ayaw ko na ring maging sensitive sa isang bagay na hindi naman magiging akin.

Afterwards, he just burst out to laughter.

"Hindi ka lang pala SLOW, mukha ka rin palang pwet ng kabayo! Hahaha!" – Raven

Aba! Ang sama talaga neto! Sinamahan ko siya ng tingin.

"Psssh! Ba't ikaw gwapo ka?" – ako.

Ngayon, nagbibiruan na kami. Kanina lang para kaming magsyotang may LQ... Psssh!

"Hahaha! Iyan yata ang obvious na!" – Raven

"Obvious na gwapo?" – ako

"No! It's Obvious na HINDI. Hahaha." – Raven

"Hayyy! Lesson Number 1. Para magustuhan ka ng mahal mo... you need to accept that you're good-looking in your own ways!" – ako

"At..." – ako

"At??" – Raven

"G-gwapo ka naman...Este, gwapo ka naman talaga kung aayusin mo yang sarili mo." – ako

Pero, kahit wag na! Gwapo ka pa rin kahit ganyan ka! Iyan sana sasabihin ko pero hindi pwede ehh. May iba siyang goal kaya dapat doon kami nakafocus... Sabi ko nga, kung ako lang ang mahal niya...hindi na niya kailangang magbago pa... kasi sa simpleng siya ay sapat na... and then again, hindi naman ako yung mahal niya kaya dapat siyang magbago para lang magustuhan ng taong yun! Hayy buhay!

"Hehe. Sana nga!" – Raven

"Lesson number 2! Insert Self-confidence!" – ako

"Oo na po ma'am! Hahaha!" – Raven

Pagkatapos ng magulong usapan ay tumungo na nga kami sa bahay nila.

Pagkadating namin doon... O______O -> ganyan ang mukha ko. Grabe naman kasi! Ang laki ng bahay nila... nakikita ko na to sa labas pero dito sa loob? Mas makikita mo kung gaano siya kalawak at kaganda! Hindi na siya matuturing na bahay kasi MANSION na ang tawag dito! Wait lang... Tanong ko lang, Ako pa lang ba kaya ang babaeng inuwi niya, este nakapasok sa bahay nila? Nyemes! How I wish!! Sana ako palang! Kinikilig ako, pero syempre... Assuming na naman ang peg ko.

Nagulat naman ako kasi may mga nakapila pa lang 20+ na maids and bodyguards. Wow grabe! Parang yung nakikita ko sa mga teleserye at movies sa TV. Kaloka! Ang GONDO talaga ng bahay nila. Wealth and prosperity are around the house!

"Good Afternoon young Master!" – yung mga tao sa loob and then nagbow sila. Lekat na sabay-sabay pa talaga! Wow naman! Ilang ulit kaya silang nagrehearse? At ang dakila nating young master ay nagsmile lang without saying any word kahit greetings man lang. whew!

"Good Afternoon young lady!" – sila sabay bow din sa akin. Whew! Astig ahh! Pero hindi pa ako nakakapagbati sa kanila ehh, hinila na ako ni Raven sa Elevator nila! Puteeekkk! Oo may elevator ang bahay na'to! Kaloka! Susmaryosep. Sobrang yaman pala talaga nila. Parang nasa ibang bansa ako. Nakakalula ang ganda at kalakihan ng bahay na'to!

*fastforward* Sa kwarto ni Raven

"Oo-o-ohh! Aaahh! Ang sakit! Owww!" – Raven

"Ano ba, wait nga lang kasi... Hindi pa ako tapos!" – Ako

"Err! Aaahh! A-ang sakit talaga! Hoo!" – Raven

"Ano ba! Isa pa, aalisin ko bigla! Mukhang ayaw mo naman ehh." – ako

"Aaahh! H-hindi na! I-ituloy mo lang! Ahhh!" – Raven

Oooopsss! Huwag maging utak Piccolo ha? Huwag masyadong GREEN!

Inilalagay ko lang yung contact lens niya at mukhang naiiyak na siya. Nyahaha. Tapos na kami sa pagsusukat ng mga damit niya at naturuan ko na rin siya kung anong mga damit at outfits ang babagay sa kanya.

Ang gulo nga niya kanina kasi kung gaano siya biniyayaan ng talino sa lahat ng academic subjects namin, ganun naman siya pinagkaitan ng galing sa fashion and style. Puteeek! Ipagpares ba naman daw yung rubber shoes na blue sa slocks niya! Hahahaha!

Tapos yung gusto niyang combination ng kulay ehh, shade naman sa isa't-isa... Gusto yata niyang magmukhang Christmas tree! Napapailing na lang ako sa kanya. Pero good to him, madali siyang matuto!

"Ohh, Hayan! Tapos na!" – masigla kong sabi.

"Hayy. Salamat!" – Raven

"Ooopss. Huwag mo nang ilagay yang eye-glasses mo! Ano ba! Baliw ka ba?" – ako

Sabay hablot ng eyeglasses niya sa kamay niya. Pero hinawakan niya ng mahigpit pati yung kamay ko nahawakan niya! Nyemes! Nakukuryente ako! Eeehh! Ang then he looked straight to my eyes.. A-a-and hahalikan niya ako!! Eeehh! Ooopsss! Joke lang yun, sobra na akong magday-dreaming. Hihi. Back to reality...

Binitiwan niya yung kamay ko! OH, NO! NOT YET, PLEASE! Tsssk! Pero, wala na ehh...

Tumingin na siya sa akin, napakaseryoso niya.

"Hmm? Effective kaya to? Magugustuhan niya kaya ang itsura kong ito?" – Raven

I, I was dumbfounded with his question. Muntik ko nang makalimutan na nandito lang pala ako sa tabi niya, kasama siya para tulungan siyang magustuhan ng mahal niya – ang bespren ko...

Yung sayang nararamdaman ko kanina ay nawala nang parang bula. Lumunok ako at parang ang hirap dahil parang may malaking balakid sa aking lalamunan. Tumingin ako sa kanya at pilit na ngumiti...

"Oo naman! Ang gwapo kaya ng prinsipeng nasa harap ko. S-siguradong m-magugustuhan ka niya kasi m-magaling ang mentor at fairygod mother mo! Hehehe" – ako

"Maraming Salamat!" – Raven sabay hawak ng kamay ko...

Pero inalis ko agad yun...

"N-no problem!" – ako sabay kagat sa labi ko para pigilan ang hikbing gustong kumawala. Tumingin ako sa may mirror. Pinilit kong maging okay... at hayun nga, magaling talaga akong magpretend... okay ako sa harapan niya... pero sa totoo lang, gusto ko nang umiyak at magwala.

Tinuruan ko na lang siya kung paano maglagay ng contact lens at hayun! Success siya! Success siya, Failure ako! >.<

ventTא1ޥV�